ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู

1. 1. ยุคอารยัน

1.1. พวกมิลักขะ(ชนพื้นเมืองเดิม)เชื่อในดินน้ำลมไฟ +เทพเจ้ามีตัวตนและอยู่ที่เขาพระสุเมรุ(หิมาลัย)

1.2. พิธีบูชา

1.2.1. บวงสรวงด้วยไฟ:ควันลอยไปบนฟ้าหาเทพ

1.2.2. เผาเครื่องสังเวย

1.3. ชาวอารยันมาบุกอินเดีย(นับถือเทพเจ้าบรรพบุรุษ) : ปรับศาสนาให้เข้ากับชาวมิลักขะ

1.3.1. สร้างเทพปกป้อง 4 ทิศ

1.3.1.1. พระอินทร์:สร้างทุกอย่าง

1.3.1.2. พระสาวิตรี:แสงสว่าง

1.3.1.2.1. เทพอัคนี

1.3.1.3. พระวิรุณ:ฝน

1.3.1.4. ยมบาล:ทำลายชีวิต

1.3.2. บูชาเทพเจ้าและบรรพบุรุษ

1.3.2.1. เอาอาหารวางบนพื้น=พลี

1.3.3. สร้างเทพมากขึ้นจึงแบ่งประเภท:โลก อากาศ สวรรค์

1.3.3.1. บูชายัญ

1.3.3.2. ถวายน้ำโสม

1.3.3.3. บทสวด

2. 6. ยุคศูทร

2.1. ต่อเติมมหาภารตะ

2.2. สร้างตำราเรียน=สูตร=เวทางค์:ย่อจากพระเวท

3. 7.ยุคอวตาร

3.1. ศาสนาฮินดูเสื่อมลง

3.1.1. สร้างพระนารายณ์อวตาร

3.1.2. เกิดลัทธิทางศาสนามากขึ้น

3.2. ยุคใช้ความคิดใช้ปรัชญา=ษัททรรศนะ

3.3. คัมภีร์มนูธรรมศาสตร์

3.3.1. กฎหมายของคนอินเดียยุคแรก

3.4. คัมภีร์ภควัทคีตา

3.4.1. พระนารายณ์อวตารเป็นพระกฤษณะ

4. 8. ยุคเสื่อม

4.1. ไศวะนิกาย(พระศิวะ) VS ไวษณนิกาย(พระวิษณุ)

4.2. พระพรหมได้รับความนิยมน้อยจึงเสื่อมลง

4.3. เกิดสัญลักษณ์"โอม"

4.4. คัมภีร์ปุราณะ:ยกย่องเทพเจ้าของตนเอง

5. 10. ยุคภักดี

5.1. ชาวฮินดู VS ชาวอิสลาม : แยกไปเป็นศาสนาสิกข์ ที่แคว้นปัญจาบของอินเดีย

5.2. ชาวอิสลามปกครองอินเดีย

5.3. ศาสนาคริสต์มาเผยแพร่

5.4. ลัทธิภักดี :บูชารูปเคารพ+แบ่งชนชั้น

5.4.1. นับถือพระราม

5.4.2. นับถือพระกฤษณะ

5.5. แม้เทพเจ้าต่างกันแต่มีเทพเจ้าสูงสุดเพียงองค์เดียว

5.5.1. ภักดี=หลุดพ้นจากทุกข์

5.5.2. ไม่ภักดี=ตกนรก

6. 9. ยุคฟื้นฟู

6.1. พระพุทธศาสนา+ศาสนาเชนหายไป

6.2. ศาสนาฮินดูได้รับการอุปถัมป์+เผยแพร่

6.2.1. ปรับปรุงให้มีเหตุผลมากขึ้น

6.2.2. แต่งบทสวดโดยใช้ภาษาพื้นเมือง

6.3. เกิดลัทธิ

6.3.1. ลัทธิภักติ

6.3.1.1. เชื่ออย่างสุดใจขอแค่ความภักดี

6.3.2. ลัทธิศักติ

6.3.2.1. เทพเจ้าหญิง : พระอุมา พระลักษมี พระสุรัสวดี

6.3.2.2. การบูชา

6.3.2.2.1. คัมภีร์ตันตระ

6.3.2.2.2. ในคืนเดือนมืด : มังสะ เมไร มุทรา มันตระ เมถุน

7. 2. ยุคพระเวท

7.1. แบ่งชนชั้น

7.1.1. นักบวช=พราหมณ์=ปุโรหิต

7.1.1.1. เริ่มแบ่งหน้าที่กัน:บูชาเทพ บทสวด จัดพิธี

7.1.1.2. คัมภีร์ฤคเวท:สรรเสริญธรรมะ

7.1.1.3. สร้างเทพองค์ใหม่=พระพรหม

7.1.1.4. คัมภีร์สามเวท:บดสวดพิธีถวายน้ำโสม

7.1.1.5. คัมภีร์ยชุรเวท:อธิบายไตรเพท

7.1.1.5.1. ขาว:ร้อยกรอง

7.1.1.5.2. ดำ:ร้อยแก้ว

7.1.2. นักรบ/กษัตริย์

7.1.3. เกษตรกร

8. 3.ยุคพราหมณะ

8.1. พราหมณ์มีอำนาจทางการเมือง

8.2. แบ่งเป็น 4 วรรณะ

8.2.1. พราหมณ์:ปาก

8.2.1.1. ติดต่อแบบผูกขาดกับเทพเจ้า

8.2.2. กษัตริย์:แขน

8.2.3. แพศย์:สะโพก

8.2.4. ศูทร:เท้า(พวกมิลักขะ)

8.3. คนเปลี่ยนสถานะไปเป็นเทพเจ้าได้

8.3.1. ออกบวชกันเยอะจนเกิดลัทธิใหม่มากมาย

8.3.2. คัมภีร์อารัณยกะ

8.3.2.1. คู่มือการเป็นฤาษี/วานปรัสถ์

8.4. สร้างเทพเจ้าองค์ใหม่

8.4.1. พระศิวะ:ภูเขา

8.4.2. พระวิษณุ:ทะเล

8.5. คัมภีร์อาถรรพเวท

8.5.1. คาถาอาคมมีทั้งบวกและลบ

9. 4.ยุคฮินดู

9.1. ต้องปรับเพราะคนเริ่มไม่เชื่อ

9.1.1. อธิบายพระพรหมชัดเจนขึ้น

9.1.1.1. วิญญาณมาจากพระพรหม

9.1.2. unseen power=เทพเจ้าที่แท้จริง

9.1.3. โมกษะ=การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด

9.2. 3วรรณะแรกต้องเข้าเรียน โดยมีพราหมณ์เป็นอาจารย์

9.2.1. ก่อนเรียนต้องทำพิธียัชโญปวีต

9.3. ชาวอารยันเชื่อว่าคัมภีร์ของเขามาจากเทพเจ้า =พระเวท=ศุรติ(ฟังมาจากปากของเทพเจ้า)

10. 5. ยุคอุปนิษัท

10.1. ยุคออกบวช: ผู้คนแสวงหาการหลุดพ้น

10.1.1. บำเพ็ญตบะ

10.1.2. มีลัทธิสำคัญคือลัทธิอุปนิษัท=พราหมณ์

10.2. เกิดศาสนาเชน

10.2.1. พระมหาวีระ

10.2.2. ชีเปลือย

10.3. เกิดพุทธศาสนา

10.4. คัมภีร์อุปนิษัท

10.4.1. ภาคสุดท้ายของพระเวท=เวทานตะ

10.4.2. สอนแค่ 3วรรณะแรก

10.5. เกิดวรรณกรรม

10.5.1. รามายณะ:ฤาษีวาลมิกิ

10.5.2. มหาภารตะ:ฤาษีกฤษณะ