เศรษกิจระหว่างประเทศ

เศรษกิจระหว่างประเทศ

by Pattarapong Piengket

1. การค้าระหว่างประเทศ

1.1. ความหมายการค้าระหว่างประเทศ

1.1.1. หมายถึง การแลกเปลี่ยนสินค้าและบริการระหว่างประเทศ เกิดจากความแตกต่างทางทรัพยากรและปัจจัยการผลิตของแต่ละประเทศ

1.2. รูปแบบและแนวโน้มทางการค้าระหว่างประเทศของไทย

1.2.1. o เปลี่ยนจากรูปแบบการค้าที่มีศูนย์กลางในเอเชีย เป็นการค้าในรูปแบบประเทศในระบบอาณานิคม o เศรษฐกิจไทยถูกผนวกเข้ากับการแบ่งงานกันทำของประเทศอาณานิคมในเอเชีย – ส่งวัตถุดิบให้กับประเทศแม่ และเป็นตลาดระบายสินค้าที่ผลิตจากโรงงานในยุโรป o มีลักษณะเป็นเศรษฐกิจแบบ resource intensive ที่เน้นส่งออก ข้าว, ดีบุก, ไม้สัก (สัดส่วนรวมกันตั้งแต่ปี 1896-1939) ราว 70-80%

2. การค้าเงินระหว่างประเทศ

2.1. ความหมายของอัตราแลกเปลี่ยน

2.1.1. อัตราแลกเปลี่ยน (foreign exchange rate) คือ ราคาของเงินสกุลหนึ่งเมื่อคิดเทียบกับเงินตราต่างประเทศ เช่น 40 บาทต่อ 1 ดอลลาร์สหรัฐฯ

3. การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยน

3.1. อุปสงค์ของเงินตราต่างประเทศ

3.1.1. คือ จำนวนการซื้อเงินตราต่างประเทศระดับอัตราแลกเปลี่ยนต่างๆ กัน ในช่วงเวลาใด เวลาหนึ่ง

3.2. อุปทานของเงินตราต่างประเทศ

3.2.1. จำนวนเงินตราต่างประเทศที่มีผู้นำมาเสนอขายในรัดับอัตราแลกเปลี่ยนต่างๆ กันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง

3.3. อัตราแลกเปลี่ยนดุลยภาพ

3.3.1. จะเกิดขึ้นเมื่ออุปสงค์เงินตราต่างประเทศเท่ากับอุปทานเงินตราต่างประเทศ

4. ระบบอัตตราแลกเปลี่ยน

4.1. ระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบคงที่

4.1.1. เป็นอัตราแลกเปลี่ยนที่กำหมดให้คงที่กับเงินตราสกุบหนึ่ง หรือ หลายสกุล

4.2. ระบบอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวหรืออัตราแลกเปลี่ยนที่เปลี่ยนแปลงได้

4.2.1. เป็นอัตราแลกเปลี่ยนที่เคลื่อนไหวขึ้นลงได้อย่างเสรี โดยอัตราแลกเปลี่ยนจะเป็นเท่าไรนั้นขึ้นอยู่กับอุปสงค์ ละ อุปทานของเิงินตราต่างประเทศ

5. ดุลการชำระเิงิน

5.1. ความหมายของดุลการชำระเงิน

5.1.1. ผลสรุปของการทำธุรกรรมทางเศรษฐกิจ (economic transactions) ระหว่างผู้มีถิ่นฐาน ในประเทศ (residents) กับผู้มีถิ่นฐานในต่างประเทศ (nonresidents) ในช่วงระยะเวลาใดเวลาหนึ่ง

5.2. องค์ประกอบด้านดุลการชำระเงิน

5.2.1. * ดุลการค้า * ดุลบริการ * ดุลบริจาค * รายได้ * บัญชีทุน * รายการผิดพลาดคลาดเคลื่อนสุทธิ

6. การลงทุนระหว่างประเทศ

6.1. ความหมายของการลงทุนระหว่างประเทศ

6.1.1. คือ การที่ผู้ประกอบการของประเทศหนึ่งนำเงินทุน สินทรัพย์ และเทคโนโลยีไป ลงทุนในอีกประเทศหนึ่งโดยคาดว่าจะได้รับผลตอบแทนสูงกว่าในประเทศของตน

6.2. การลงทุนโดยตรง

6.2.1. การเครื่อนย้ายทุยจากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่งโดยเจ้าของยังมีอำนาจในหารดูแลกิจการที่ตนเปงเป็นเจ้าของ

6.3. การลงทุนโดยอ้อม หรือการลงทุนในสินทรัพย์ทางการเงิิน

6.3.1. การที่ผู้ลงทุนนำเงินออมของตนไปลงทุนผ่านสถาบันต่าง ๆ โดยที่สถาบันเหล่านั้นจะเป็นผู้ดำเนินงานและตัดสินปัญหาต่าง ๆ แทนผู้ลงทุนทั้งหมด

7. องค์กรและความร่วมมือระหว่างประเทศ

7.1. องค์การการค้าโลก WTO เป็นองค์การนานาชาติสังกัดองค์การสหประชาชาติทำ หน้าที่เกี่ยวข้องกับข้อตกลงทางด้านการค้าระหว่างชาติ เป็นเวทีสำหรับการเจรจาต่อรอง ตกลงและขจัดข้อขัดแย้งในเงื่อนไขและกฎเกณฑ์ทางการค้าและการบริการระหว่าง ประเทศสมาชิก

7.2. สหภาพยุโรป EU จัดตั้งขึ้นเพื่อยกระดับทางเศรษฐกิจของประเทศต่างๆ ในทวีปยุโรปให้ดีขึ้น โดยอาศัยความร่วมมือของประเทศสมาชิก

7.3. เอเปค APEC มุ่งเน้นความเจริญเติบโตและการพัฒนาที่ยั่งยืนของภูมิภาค และผลักดันให้การเจรจาการค้าหลายฝ่าย รอบอุรุกวัย ประสบผลสำเร็จ ขณะเดียวกัน เอเปคก็ต้องการถ่วงดุลอำนาจทางเศรษฐกิจของกลุ่มเศรษฐกิจต่าง ๆ

7.4. เขตการค้าเสรีอาเซียน AFTA ป็นข้อตกลงทางการค้า สำหรับสินค้าที่ผลิตภายในประเทศสมาชิกอาเซียนทั้งหมด