Het criminaliseren van prostitutie zou de oplossing zijn voor de veiligheid van sekswerkers

Get Started. It's Free
or sign up with your email address
Het criminaliseren van prostitutie zou de oplossing zijn voor de veiligheid van sekswerkers by Mind Map: Het criminaliseren van prostitutie zou de oplossing zijn voor de veiligheid van sekswerkers

1. 3. LEGALISERING OF CRIMINALISERING?

1.1. In het debat dient een belangrijk onderscheid gemaakt worden tussen legalisering en decriminalisering. Decriminalisering betekent het verwijderen van wetten die sekswerkers als misdadigers bestempelen. Legalisering komt neer op het introduceren van nieuwe wetten en beleid die formele regels invoeren voor sekswerk. In alle landen waar prostitutie gelegaliseerd is, bestaat er hier dus specifieke wetgeving rond. Gedwongen prostitutie bijvoorbeeld, is in alle landen waar prostitutie gelegaliseerd is illegaal. (Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015

1.1.1. Ben je strafbaar als je sekswerkers bezoekt? Neen. Je bent niet strafbaar, op voorwaarde dat jullie beiden (jij en de sekswerker) meerderjarig zijn. In sommige landen is prostitutie geregulariseerd, bijvoorbeeld in Nederland. In andere landen is het.

1.2. Wat betreft België: De Belgische regelgevende bevoegdheid zit verspreid over 2 actoren: naast een reglementering op federaal niveau bestaat er ook regelgeving op gemeentelijk niveau. De strafwetsbepalingen inzake prostitutie zijn een bevoegdheid van de staat. Het komt erop neer dat prostitutie op zichzelf niet strafbaar is maar wel de exploitatie ervan, ongeacht of ze uit vrije keuze van de betrokkene gebeurt of niet. ( Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015

2. 4. VOOR DE LEGALISERING VAN PROSTITUTIE

2.1. Erkenning is de enige manier om prostitutie uit de illegaliteit te halen (sociale wetgeving wordt toegepast, zwartwerk wordt tegengegaan); Arbeidsovereenkomst biedt bescherming op vlak van arbeidswetgeving en sociale zekerheid; Door het legaliseren van prostitutie zullen prostituees minder schrik hebben om naar de politie te stappen bij misbruik; Legalisering betekent meer belastinginkomsten voor de staat. ( Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015)

3. 5. TEGEN DE LEGALISERING VAN PROSTITUTIE

3.1. Prostitutie kan niet gezien worden als een ‘job als een ander’. Evenmin kan het beschouwd worden als een zakelijke transactie tussen gelijke partners; Legalisering is een witwasoperatie op nooit geziene schaal: elke crimineel kan plots legaal zakenman zijn. 75% van alle escort-prostituees (die over het algemeen in betere omstandigheden leven) heeft een zelfmoordpoging ondernomen. Het legaliseren van prostitutie zet mensen aan tot het kopen van seksuele handelingen. Hier is altijd een gezondheidsrisico aan verbonden (SOA’s, HIV/aids, …) Het legaliseren doet mensenhandel toenemen; ( Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015

4. Conclusie

4.1. Zowel wat betreft het denken over prostitutie als het uitvoeren van een beleid omtrent sekswerk, lijkt een intersectionele aanpak onmisbaar. Toch blijkt dat de mensen die het dichtst bij de prostitutiebranche zelf staan het minst bewust zijn van machtsstructuren, privilege en onderdrukking. Ook de vijandigheid die er heerste tussen de feministische panelleden en de sekswerkers is een jammerlijk en kwalijk gegeven. ( Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015)

5. 1. prostitutie een beroep als een ander?

5.1. Zowel Joyce en Coco ( twee prostituees die werden geïnterviewd ) als Vanessa (lid van een hulporganisatie Pasop : vzw voor prostituees) , waren van mening dat prostituee zijn geen beroep is als een ander omdat het niet erkend wordt als echt beroep en omdat het absoluut niet gemakkelijk is om te doen. Zij benadrukten wel dat veel vrouwen het vrijwillig doen en Vanessa stelde dat de cijfers over het geweld waar prostituees mee te maken krijgen worden overdreven. Vanessa ziet het financiële nood niet als een soort van dwang. (Door Brenda Dekker Excursiepaper voor de Master gender & diversiteit, 2015)

5.2. Volgens Magda de Meyer ( voorzitter van de vrouwenraad) en Evie Embrechts (activiste en lid van feministische groep FEL) waren het hier absoluut niet mee eens. Zij vertelden dat veel prostituees heel weinig geld verdienen omdat zij gedwongen worden om het af te geven aan hun ‘pooier’. Ze lopen een erg groot risico wat betreft fysiek en seksueel geweld en veel vrouwen gaan eerder onvrijwillig als prostituee aan de slag. (Door Brenda Dekker Excursiepaper voor de Master gender & diversiteit, 2015)

6. 2. of er nu eigenlijk wel veel prostituees bestaan die het voor hun plezier doen.

6.1. Het voorbeeld van Goedele Liekens (seksuoloog) werd aangehaald, die stelt dat prostitutie in de meeste gevallen eerder betaalde verkrachting is omdat de grote meerderheid van prostituees niet zelf voor prostitutie heeft gekozen. (Door Brenda Dekker Excursiepaper voor de Master gender & diversiteit, 2015)

6.1.1. Sekswerkers bevinden zich in een enorm kwetsbare positie. Velen onder hen hebben post-traumatische stress stoornis. Hun beroepssterftegraad ligt 40 keer hoger dan bij de gemiddelde bevolking. Er is een duidelijke correlatie tussen seksueel misbruik op jonge leeftijd en het belanden in prostitutie. 71% van de prostituees hebben fysiek geweld meegemaakt door hun werk, 62% is verkracht geweest. 89% wil weg uit de sector, maar ziet geen andere opties om te overleven.

6.2. Stef Adriaenssens, (een economisch socioloog verbonden aan de KULeuven) benadrukte dat door invloed van de media er twee types van prostituees worden geportretteerd: de uitgebuite vrouw en de ‘happy hooker’. Hierdoor is er geen aandacht is voor de grijze zone tussen deze twee waarin veel prostituees zich volgens hem zouden bevinden. (Door Brenda Dekker Excursiepaper voor de Master gender & diversiteit, 2015)

7. 6. STANDPUNTEN (INTERNATIONALE) ORGANISATIES

7.1. Europees Parlement: Een niet-bindende resolutie uit 2014 roept lidstaten op om de kopers van seks te bestraffen, in een poging om de vraag naar prostitutie te doen dalen. De resolutie steunt het Zweedse model. EVP-leden brachten een verdeelde stem uit. De resolutie beschouwt prostitutie als een vorm van slavernij, en stelt dat het intrinsiek gelinkt is aan genderongelijkheid. Europese Commissie: Het regulariseren van prostitutie kan de minst kwetsbare prostituees helpen. De meest kwetsbare prostituees worden echter aan hun lot overgelaten (minderjarigen, vrouwen met migratieachtergrond) en duwt hen nog verder in de illegaliteit. Amnesty International: pleit voor het decriminaliseren van prostitutie. Hoewel Amnesty Interntional niet gekant is tegen legalisering, pleit de NGO er ook niet voor. De organisatie neemt een tussenpositie in door zich ertoe te beperken te vragen dat sekswerk niet strafbaar wordt gesteld. Uit contacten met werknemers van Amnesty blijkt echter dat dit een overhaast standpunt is. Verenigde Naties: pleit voor het criminaliseren van activiteiten die gelinkt zijn aan het exploiteren of forceren van meisjes om zich te prostitueren, terwijl er geen wetgeving dient te zijn over de sekswerkers zelf. Sigma Huda (VN-Rapporteur over Mensenhandel): prostitutie kan je niet los zien van mensenhandel. Prostitutie, en de weg er naartoe, hebben altijd te maken met machtsmisbruik en kwetsbaarheid. Hierin zijn gender, ras, etniciteit en armoede cruciale factoren. ( Door CD&V Politica: Vrouwen en Maatschappelijk, 2015)