ตั๋วสัญญาใช้เงิน

Get Started. It's Free
or sign up with your email address
ตั๋วสัญญาใช้เงิน by Mind Map: ตั๋วสัญญาใช้เงิน

1. ผู้ทรงตั๋ว

1.1. ผู้ทรง คือ ผู้ที่มีสิทธิที่จะได้รับเงินตามตั๋วนั่นเอง ซึ่งผู้ทรง ตามมาตรา 904 แยกได้3ประการ 1.ผู้ทรงต้องเป็นบุคคล 2.ผู้มีตั๋วเงินไว้ในความครอบครอง ถ้าเป็นตั๋วที่สั่งจ่ายแก่ผู้ถือเพียงเป็นผู้ครอบครองก็เป็นผู้ทรง 3.ครอบครองในฐานะเป็นผู้รับเงินตามมตรา 983(5)หรือเป็นผู้รับสลักหลังตาม 917 ประกอบ 919

1.1.1. ถ้าหากว่าเป็นผู้ที่ได้รับโอนตั๋วเงินฉบับนั้นมาก็คือ ผู้ทรงในฐานะเป็นผู้รับสลักหลังนอกจากกฎหมายจะวางหลักเกณฑ์ไว้ในมาตรา 904 แล้วมาตรา 905 ยังได้วางหลักว่าว่า “ภายในบังคับแห่งบทบัญญัติมาตรา 1008 บุคคลผู้ได้ตั๋วเงินไว้ในครอบครอง ถ้าแสดงให้ปรากฏสิทธิด้วยการสลักหลังไม่ขาดสาย แม้ถึงว่าการสลักหลังรายที่สุดจะเป็นสลักหลังลอยก็ตาม ท่านให้ถือว่าเป็นผู้ทรงโดยชอบด้วยกฎหมาย…” ก็หมายความว่า ถ้าเป็นผู้ทรงในฐานะผู้รับสลักหลัง ซึ่งตั๋วชนิดระบุชื่อผู้รับเงิน นอกจากจะต้องมีตั๋วเงินไว้ในครอบครองแล้ว จะต้องพิสูจน์ให้เห็นด้วยว่าได้ตั๋วนั้นมาโดยมีการสลักหลัง ติดต่อกันมาไม่ขาดสายตามมาตรา 904 และมาตรา 905

2. ลูกหนี้ตามตั๋วสัญญาใช้เงิน

2.1. ตามมาตรา 900 เป็นบทบัญญัติระบุ่ว่าผุ้มีชื่อในตั๋วต้องรับผิดเป็นลูกหนี้ตามตั๋ว ซึ่งนอกจากลูกหนี้ตามตั๋ว ยังมี

2.1.1. มาตรา 983(7) ผู้ออกตั๋วสัญญาใช้เงิน

2.1.2. มาตรา 919 วรรกแรก ผู้สลักหลัง

2.1.3. มาตรา 939 วรรคสอง ผู้รับอาวัล

2.1.4. โดยลูกหนี้ต้องรับผิดใช้เงินต่อผู้ทรงตามาตรา 904 และคู่สัญญาผู้ได้ชำระเงินตามตั๋วและเข้าถือเอาตั๋วนั้นไว้ ตามมาตรา 970

3. สิทธิการใช้เงิน

3.1. ตามมาตรา 983 (3) ที่กำหนดใช้เงินเมือถึงกำหนดใช้เงิน แต่ถ้าหากชมิได้ระบุเวลาใช้เงินไว้ ก็ไม่ถึงกับทำให้ตั๋วสัญญาใช้เงินนั้นเสื่อมเสียไม่ กฎหมายให้ถือว่าพึงใช้เงินเมื่อได้เห็น ตามมาตรา 984 วรรคสอง และมาตรา 913 (1)-(4) วันถึงกำหนดใช้เงินของตั๋ว

3.2. โดยในตั๋วสัญญาใช้เงินมาตรา 985 ได้นำบทบัญญัติในตั๋วแลกเงินมาบังคับใช้โดยอนุโลม ในเรื่องของการใช้เงินมาตรา 941-949 แต่ไม่นำ 948 มาบังคับใช้เพราะตั๋วสัญญาใช้เงินมีเพียงตั๋วชนิดระบุชื่อที่มีผู้ใช้เงินเป็นบุคคลคนเดียวกับผู้ออกตั๋ว ทำให้เมื่อเวลาที่ผู้ทรงได้มีการผ่อนเวลาให้กับผู้จ่าย ทำให้ผู้สลักหลังเสียเปรียบได้

3.3. โดยมีบุคคลที่ใช้เงิน คือผู้จ่าย ถ้าเป็นบุคคลทั่วไปจะต้องใช้มาตรา 949 มาบังคับใช้แต่ถ้าผู้จ่ายเป็นธนาคาร ต้องนำมาตรา 1009 มาบังคับใช้

4. ลักษณะ

4.1. 1.เป็นสัญญาที่ต้องทำเป็นหนังสือตราสาร

4.2. 2.ด้านหน้าของหนังสือตราสารดังกล่าวนี้ จะต้องมีบุคคลอยู่ 2 ฐานะ คือบุคคลคนหนึ่ง อยู่ในฐานะที่ถูกเรียกว่า "ผู้ออกตั๋ว" (Maker) และบุคคลอีกคนหนึ่งอยู่ในฐานะที่ถูกเรียกว่า "ผู้รับเงิน" (Payee) ถือว่าผู้ใช้เงินกับผู้ออกตั๋วเป็นบุคคลคนเดียวกัน

4.2.1. ตั๋วสัญญาใช้เงินไม่มีการต้องยื่นตั๋วให้รับรอง เพราะผู้ที่ต้องใช้เงินตามตั๋วคือผู้ออกตั๋วนั้นรู้ถึงการไล่เบี้ยการใช้เงินอยู่แล้ว จึงจะต้องรับผิดอย่างเดียวกับผู้รับรองตามมาตรา 986 วรรคแรก ที่วางหลักไว้ว่า " ผู้ออกตั๋วสัญญาใช้เงินย่อมต้องผูกพันเป็นอย่างเดียวกันกับผู้รับรองตั๋ว " และเมื่อไม่มีการรับรองตั๋วจึงทำให้ไม่ต้องมีการทำคำคัดค้าน ตามมาตรา 960 – 966 จึงไม่มีการนำมาใช้บังคับโดยอนุโลมในตั๋วสัญญาใช้เงินนี้

4.3. 3.เนื้อความของหนังสือตราสารนี้จะต้องมีลักษณะเป็นคำมั่นสัญญา ซึ่งเป็นคำมั่นสัญญาของผู้ออกตั๋วในการที่ใช้เงินให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง ดังนั้นผู้ออกตั๋วกับผู้รับเงิน จะต้องเป็นคนละคนกัน จะเป็นคนเดียวกันไม่ได้

5. ชนิดของตั๋วสัญญาใช้เงิน

5.1. สัญญาใช้เงินไม่มีการแบ่งแยกชนิด เนื่องจากกฎหมายกำหนดให้ตั๋วสัญญาใช้เงินต้องระบุชื่อยี่ห้อของผู้รับเงินเท่านั้น ผู้ออกตั๋วจะให้คำมั่นสัญญาว่าจะใช้เงินให้แก่ผู้ถือไม่ได้ เพราะฉะนั้น ตั๋วสัญญาใช้เงินจึงไม่มีชนิดออกให้แก่ผู้ถือ ทำให้บทบัญญัติเกี่ยวกับเรื่องตั๋วสัญญาใช้เงิน ในมาตรา 985 จะไม่มีบทบัญญัติให้นำมาตรา 918 กับมาตรา 921 ซึ่งเป็นบทบัญญัติเกี่ยวกับตั๋วชนิดผู้ถือไปใช้กับตั๋วสัญญาใช้เงินด้วย เพราะว่าตั๋วสัญญาใช้เงินไม่มีตั๋วชนิดผู้ถือนั้น เมื่อไม่มีแล้วบทบัญญัติเกี่ยวกับตั๋วชนิดผู้ถือในมาตรา 918 กับ 921 จึงไม่นำไปใช้กับตั๋วสัญญาใช้เงิน ทำให้การโอนตั๋วชนิดนี้ โอนให้กันได้ด้วยมาตรา917 วรรคหนึ่ง “อันตั๋วแลกเงินทุกฉบับ...ท่านว่าย่อมโอนให้กันได้ด้วยสลักหลังและส่งมอบ” ประกอบมาตรา 919 วิธีการสลักหลัง ซึ่งอยู่ในบทบัญญัติของเรื่องตั๋วแลกเงิน แต่ว่านำไปใช้กับตั๋วสัญญาใช้เงิน ตามมาตรา 985

6. สิทธิไล่เบี้ย

6.1. เกิดจากการปฎิเสธตามมาตรา 959 (ก),(ข)(2)(3) ไม่นำมาตรา 959(ข)(1) มาใช้เพราะตั๋วสัญญาใช้เงินไม่มีการรับรอง ผู้ที่จะมีสิทธิไล่เบี้ย คือ

6.1.1. 1.ผู้ทรง ตามตรา 967 และ 968

6.1.2. 2.ผู้ถูกบังคับให้ใช้เงินเพราะเป็นบุคคลผู้ลงลายมือชื่อตามมาตรา 900 ทำให้ต้องเข้ามาสวมสิทธิในการไล่เบี้ยจากเจ้าหนี้ที่ตนได้ใช้เงินไป ถือเป้นคู่สัญญาซึ่งเข้าถือเอาและใช้เงินตามตั๋วแลกเงินตามมาตรา 969