1. การมองเป้าหมายของการศึกษาผิดไปจากเดิม
1.1. ให้ความสำคัญกับตำแหน่ง รายได้ ความก้าวหน้า บทบาทหน้าที่และความมีหน้ามีตาทางสังคม การยอมรับจากสังคมภายนอก
1.2. ลืมภารกิจและกลุ่มเป้าหมายหลักของการจัดการศึกษาของโรงเรียน
1.3. แสวงหารางวัลจากการประกวดการแข่งขัน
2. 4.ปัญหาที่เกิดจากครูผู้ปฏิบัติ
2.1. ตัวครูมีผลกระทบกับการพัฒนาหลักสูตรและการใช้หลักสูตร
2.1.1. ไม่พัฒนาตนเอง
2.1.2. ไม่เรียนรู้สิ่งใหม่
2.1.3. ไม่มีความคิดสร้างสรรค์
2.1.4. สอนด้วยวิธีการเดิมๆ
2.1.5. การไม่ได้รับการสนับสนุน
2.1.6. หมดกำลังใจ ขาดแรงบันดาลใจ
3. 6.ปัญหาจากปัจจัยภายนอก
3.1. นโยบายการจัดการศึกษาจากส่วนกลาง
3.1.1. การประกันคุณภาพการศึกษา
3.1.2. การประเมินผลการศึกษาระดับชาติ
3.2. ค่านิยม
3.2.1. การยอมรับคนเก่ง โดยเฉพาะในเชิงวิชาการ
3.2.2. หลักสูตรสถานศึกษาที่ใช้กันอยู่ในโรงเรียนไม่ได้รับการยอมรับในสถาบันการศึกษา
3.3. บริบทของสังคมที่อยู่รอบๆของโรงเรียน ผู้เรียน วัฒนธรรมของชั้นเรียนและโรงเรียน
4. 5.ปัญหาจากผู้เรียน
4.1. ด้านความรู้พื้นฐานก่อนการเรียน
4.1.1. พื้นฐานความรู้เดิมของผู้เรียนแต่ละคนไม่เท่ากัน
4.2. การสอนตามหลักที่ยึดเด็กเป็นศูนย์กลาง สวนทางกับเนื้อหาสาระที่กำหนดไว้ในหลักสูตร
5. สรุปได้ว่า ปัญหาของการพัฒนาหลักสูตร เกิดจากสาเหตุหลายประการ ทั้งด้านการยอมรับการเปลี่ยนแปลงของสังคม ด้านตัวหลักสูตรเอง ด้านการขาดภาวะผู้นำ ด้านตัวครูผู้ปฏิบัติ และปัจจัยภายนอกอื่นๆ บริบทของสังคมและวัฒนธรรม ดังนั้นการพัฒนาหลักสูตรจึงต้องอาศัยความรู้ความเข้าใจจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ในการดำเนินการเพื่อพัฒนาหลักสูตรให้มีความสอดคล้องกับผู้เรียน เพื่อพัฒนาผูเรียนในทุกๆด้าน ทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ สังคมและสติปัญญา และเพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมในยุคปัจจุบัน
6. 1.ปัญหาด้านการยอมรับในการเปลี่ยนแปลง
6.1. สาเหตุ
6.1.1. การขาดความเข้าใจหรือประสบการณ์เดิมที่ผ่านมา
6.1.2. บรรทัดฐานทางสังคม
6.1.3. การยอมรับของกลุ่ม
6.1.4. การมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ
6.1.5. การให้อำนาจในการกำหนดกิจกรรม
6.2. การแก้ปัญหา
6.2.1. การพัฒนานวัตกรรม
6.2.1.1. คือทำให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงนั้นๆส่งผลดีกว่าเดิม
6.2.2. การเปิดรับการเปลี่ยนแปลง
6.2.2.1. ผู้นำการศึกษาควรเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงร่วมกับครูและเจ้าหน้าที่ทุกคน
6.2.2.2. วิเคราะห์สถานการณ์
6.2.2.3. วางแผนการเปลี่ยนแปลง
6.2.2.4. พัฒนารูปแบบการเปลี่ยนแปลงในการกำหนดหลักสูตรร่วมกัน
6.2.2.5. ร่วมมือกันแก้ไขปัญหาและอุปสรรค
7. 2.ปัญหาจากหลักสูตร
7.1. สาเเหตุ
7.1.1. การกำหนดความชัดเจนของกรอบแนวคิด
7.1.1.1. ความซับซ้อนและความไม่กระจ่างของรายละเอียด
7.1.1.2. กรอบแนวคิดและข้อความในการพัฒนาหลักสูตร
7.2. การแก้ปัญหา
7.2.1. ผู้เรียนควรได้เรียนรู้และแนวคิดที่จะพัฒนาให้รู้จักลำดับความคิดเชิงระบบ
7.2.2. หลักสูตรต้องเปิดช่องว่างเพื่อเปิดโอกาสให้ครูผู้ใช้หลักสูตรได้ตีความและเติมเต็ม
7.2.3. พัฒนาหลักสูตรที่กำหนดเนื้อหาสาระที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ
7.2.4. กำหนดหลักสูตรและกิจกรรมการเรียนรู้ที่อยู่แวดล้อมตัวเด็กมากกว่าครู
8. 3.ปัญหาจากการขาดภาวะผู้นำและการนิเทศติดตาม
8.1. สาเหตุ
8.1.1. ความต้องการกำลังคนในอนาคต
8.2. การแก้ปัญหา
8.2.1. นักศึกษาและนักพัฒนาหลักสูตรควรศึกษาเรียนรู้และพัฒนาตนเองให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงในยุคปัจจุบัน
8.2.2. พัฒนาคนโดยผ่านระบบการจัดการศึกษาทั้งในระบบ นอกระบบและตามอัธยาศัย
8.2.3. ผู้บริหารเป็นผู้เริ่มต้นและนำพาองค์กร
8.2.3.1. เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการพัฒนาหลักสูตรอยู่ตลอดเวลา
8.2.3.2. เป็นผู้นำที่ช่วยให้เกิดความเจริญในการเรียนรู้ของนักเรียน
8.2.3.3. เป็นผู้อำนวยความสะดวกและสนับสนุนการสอนและการเรียนรู้ไปพร้อมๆกัน
8.2.3.4. เป็นผู้ที่ต้องจัดโปรแกรมการเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ
8.2.3.5. สร้างบรรยากาศเชิงบวกในโรงเรียน
8.2.3.6. มีพฤติกรรมการบริหารและแก้ปัญหาต่างๆได้อย่างมีประสิทธิภาพ
8.2.3.7. ให้คำแนะนำด้านหลักสูตรกับครูทุกคนและเป็นตัวกลางเชื่อมโยงด้านนโยบายในโรงเรียน
8.2.3.8. เป็นแรงบันดาลใจ ให้พลังกับทีม ให้กำลังใจ
8.2.3.9. เป็นที่ปรึกษา เป็นผู้คอยให้การสนับสนุนและคอยติดตามความก้าวหน้า
8.2.3.10. เป็นผู้นำที่เข้าใจหลักสูตรสถานศึกษาทั้งหมดในภาพรวม
8.2.3.11. พัฒนากิจกรรมการเรียนการสอน การวัดผล
8.2.3.12. ต้องทำให้เกิดความเชื่อมั่นว่า
8.2.3.12.1. ผู้เรียนทุกคนสามารถเรียนรู้และประสบความสำเร็จได้
8.2.3.12.2. ความสำเร็จในระดับต้นจะนำไปสู่ความสำเร็จในระดับต่อๆไป
8.2.3.12.3. โรงเรียนเป็นสถาบันที่ช่วยให้ผู้เรียนได้ประสบความสำเร็จ
8.2.3.12.4. ผลลัพธ์ที่เกิดกับผู้เรียนเป็นตัวชี้วัดการจัดการศึกษาและการตัดสินใจของผู้บริหารกับครู