Mw. Verkerk
by Mirte X
1. 4. Klinisch beleid
1.1. Ademhaling Toediening O2 voortzetten, saturatie meten, ademhaling observeren
1.2. Circulatie Intraveneus medicatietoediening i.v.m. vochtafdrijving.
1.3. Zuurstofbalans myocard I.v.m. lage saturatie en hoge hartfrequentie: hartbewaking
2. 5. Klinisch verloop
2.1. Gewenst: Afnemende dyspnoe. Gezien prognose hartfalen zal de benauwdheid geleidelijk toenemen
2.2. Ongewenst: Ineffectieve behandeling. Hartfalen verergert, toenemend dyspnoe. Prognose langdurig O2 gebruik, medicatie ophogen, afhankelijk van de situatie: harttransplantatie/steunhart.
3. 6. Nabeschouwing
3.1. Een volledige anamnese is een belangrijke basis om adequaat te kunnen handelen.
4. 1. Oriëntatie op de situatie m.b.v. SBAR-methode om de huidige situatie in kaart te brengen.
4.1. Situatie: 74 jaar, vrouw Ondanks O2 gebruik; toenemende benauwdheid
4.2. Background: 5 jaar bekend met hartfalen t.g.v. hypertensie
4.3. Assessment: Oppervlakkige en snelle ademhaling. Sputum wit en helder. Transpireert. Oogt angstig. Benauwd bij praten. Geen intake voeding en vocht.
4.4. Recommendation: Vitale functies meten, lab, ECG
5. 2. Klinische problematiek
5.1. Ademhaling
5.1.1. Toenemend dyspnoe
5.2. Zuurstofbalans myocard
5.2.1. Verminderde opname O2
5.3. Circulatie
5.3.1. Zware belasting hartfunctie
6. 3. Aanvullend onderzoek; m.b.v. ALTIS.
6.1. Anamnese
6.1.1. Aard van de klacht: Toenemend dyspnoe ondanks O2 gebruik
6.1.2. Lokalisatie: Borst
6.1.3. Tijd: In de loop van de nacht
6.1.4. Intensiteit: Moeizaam praten i.v.m. dyspnoe
6.1.5. Samenhang: Verergering/continu