หลักการใช้คำ

1. การสื่อความหมาย

1.1. นัยตรง

1.1.1. เสือ = สัตว์ป่าตระกูลแมวป่า

1.2. นัยประหวัด

1.2.1. เสือ = โจร, คนไม่ดี

2. การเปลี่ยนแปลงความหมาย

2.1. กว้างออก

2.2. แคบเข้า

2.3. ตรงข้าม

3. ความหมายของคำลักษณะต่าง ๆ

3.1. คล้ายกัน

3.1.1. กีดขวาง-ขัดขวาง

3.2. คู่กัน

3.2.1. เป็นปี่เป็นขลุ่ย

3.3. ตรงข้าม

3.3.1. ขาว-ดำ, กลางวัน-กลางตืน

3.4. เหมือนกัน

3.4.1. ชนก-บิดา, กิน-รัประทาน

3.5. ไวพจน์

3.5.1. จันทร์-ศศิธร, น้ำ-นที, นภา-อัมพร

4. หน่วยเสียงที่เล็กที่สุดที่มีความหมายในตัวเอง

4.1. ส่วนประกอบของคำ

4.1.1. พยัญชนะ

4.1.2. สระ

4.1.3. วรรณยุกต์

5. ลักษณะของคำ

5.1. พ้องรูป-พ้องเสียง

5.1.1. ขัน (ก.) - ขัน (น.)

5.2. พ้องเสียง

5.2.1. คัน - ครรภ์ม กาล - กาญจน์

5.3. พ้องรูป

5.3.1. พลี (มอบให้) - พลี (พะลี) เครื่องสังเวย

5.4. มีเสียงวรรณยุกต์

5.4.1. ขา ข่า ข้า, ปา ป่า ป้า

6. การเลือกใช้คำ

6.1. พลังของความหมาย

6.1.1. น้ำท่วมขัง-นำรอระบาย, โง่-งี่เง่า, พูดปด-โกหก-ตอแหล

6.2. ใช้คำฟุ่มเฟือย

6.2.1. ห้ามไม่ให้...

6.3. ใช้คำกำกวม

6.3.1. ข้าวเย็นหมดแล้ว, ตาผมเจ็บจึงต้องไปหาหมอ

6.4. หลักไวยากรณ์

6.4.1. การสะกดคำ

6.4.2. คำเชื่อม

6.4.3. ลักษณนาม

6.4.4. คำบอกสี/ขนาด