ความรู้และการคิดเชิงออกแบบเพื่อการแก้ปัญหา

1. 1.1ความรู้กับการแก้ปัญหา

1.1. 1.1.1 ความรู้พื้นฐาน

1.2. ในการแก้ปัญหาหนึ่งๆ แก้ปัญหาควรมีความรู้พื้นฐานหลายๆด้านได้แก่ ความรู้ทางคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี มนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ ตัวอย่างการนำความรู้พื้นฐาน มาพัฒนาเทคโนโลยีเช่น การออกแบบประตูห้องต่างๆ ในอาคาร เช่น ห้องทำงาน ห้องน้ำ ผู้ออกแบบต้องคำนึงถึงขนาดและวัสดุ ที่เหมาะสมกับการใช้งาน.

1.3. 1.1.2 ความรู้และทักษะในการปฏิบัติงาน

1.4. ผลลัพธ์หรือปลายทางของการระบุ และตีความปัญหาคือผู้แก้ปัญหา คือ ผู้แก้ปัญหาความเข้าใจปัญหาอย่างลึกซึ้งโดยสามารถระบุสาเหตุสาระสำคัญเหตุการณ์และบุคคลที่เกี่ยวข้องเพื่อนำไปสู่ การสร้างวิธีการหรือสิ่งประดิษฐ์ เพื่อเปลี่ยนแปลงหรือกำจัดสาเหตุนั้น

2. 1.2การคิดเชิงออกแบบกับการแก้ปัญหา

2.1. 1.2.1 การระบุและตีความปัญหา

2.2. นอกจากความรู้พื้นฐานที่กล่าวมา ข้างต้น ในการแก้ปัญหาใดๆจำเป็นต้องใช้ความรู้และทักษะในการแก้ปัญหางาน เช่นความรู้เกี่ยวกับ ข้อบังคับต่างๆทางกฎหมาย รวมถึงแนวปฏิบัติ คุณธรรมจริยธรรม จรรยาบรรณในการปฏิบัติงานและทักษะที่จำเป็น เช่น การสื่อสารการคิดเชิงระบบ ความคิดสร้างสรรค์การคิดอย่างมีจิตวิญญาณ การทำงานร่วมกับผู้อื่น

2.3. 1.2.2 การพัฒนาแนวคิด

2.4. เมื่อผู้แก้ปัญหาเข้าใจสาเหตุ ข้อจำกัดมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับปัญหาและมีความรู้ที่จำเป็น ในการแก้ปัญหาแล้ว โปรแกรมปัญหาจึงนำข้อมูลเหล่านั้น มาพิจารณา และพัฒนาแนวคิดในการแก้ปัญหา คำถาม ที่ผู้แก้ปัญหาต้องพยายามหาคำตอบในกระบวนการย่อยนี้คือ จะแก้ปัญหาอย่างไร โดยอาจจะเริ่มจากการพิจารณาหน้าที่องค์ประกอบหรือสภาวะแวดล้อมของวิธีการหรือสิ่งประดิษฐ์ที่จะสร้างเพื่อแก้ปัญหาแล้วจึงนำข้อมูลและความรู้ที่รวบรวมมากำหนดแนวคิดในการแก้ปัญหา

2.5. 1.2.3 การสร้างแนวทางการแก้ปัญหา

2.6. หลังจากการได้แนวคิดในการแก้ปัญหากระบวนการถัดไปคือการนำแนวคิด นั้นมาสร้างให้เป็นจริงโดยอาจสร้างเป็นต้นแบบ (prototype) และนำไปทดสอบกับผู้ใช้เพื่อรับข้อมูลย้อนกลับ หรือนำไปทดสอบใน สถานการณ์จริงและเก็บข้อมูลผลการทดสอบ นอกจากการทดสอบต้นแบบหรือวิธีการ ในเกณฑ์การประเมินซึ่งต้องสอดคล้องกับหน้าที่ความต้องการและเป้าหมายของการแก้ปัญหา