1. TREN IX
1.1. ADRESAT
1.1.1. apostrofa do MĄDROŚCI
1.2. MĄDROŚĆ
1.2.1. MAJĄCA LICZNE ZALETY
1.2.1.1. odpycha frasunki i żądze
1.2.1.2. nie odczuwa strachu
1.2.1.3. można mieć w niej oparcie
1.2.1.4. bezpieczna
1.2.1.5. stała
1.2.2. STOICKA
1.2.2.1. Człowiek potrafi zachować równowagę ducha
1.2.2.2. Pozostając niezmiennym wobec szczęścia i nieszczęścia nie być podatnym na cierpienia
1.3. SCHODY
1.3.1. Prowadziły do
1.3.1.1. osiągnięcia najwyższej MĄDROŚCI
1.4. PODMIOT MÓWI, ŻE
1.4.1. JEST NIESZCZĘŚLIWY
1.4.1.1. wiele lat poświęcił na doskonalenie postawy stoickiej,
1.4.1.1.1. a po latach czuje, że starania poszły na marne
1.4.2. CIERPI JAK INNI
1.4.2.1. ROZUM nie pomaga w obliczu śmierci dziecka
1.5. KRYZYS POETY W WYZNAWANE WARTOŚCI
2. TREN X
2.1. ADRESAT
2.1.1. URSZULKA
2.2. PODMIOT ZASTANAWIA SIĘ
2.2.1. GDZIE PO ŚMIERCI TRAFIŁA JEGO CÓRKA
2.3. EWENTUALNE MIEJSCE POBYTU URSZULKI
2.3.1. NIEBO
2.3.2. SZCZĘŚLIWE WYSPY
2.3.3. RAZEM Z CHARONEM W ŁODZI W DRODZE DO HADESU
2.3.4. PRZEMIANA W ZWIERZĘ
2.3.5. CZYŚCIEC
2.4. ŚRODKI STYLISTYCZNE
2.4.1. PYTANIA RETORYCZNE
2.4.2. ANAFORY
2.4.3. EPITETY
2.5. BUDOWA
2.5.1. WIERSZ STYCHICZNY
2.5.2. TRZYNASTOZGŁOSKOWIEC ZE ŚREDNIÓWKĄ PO 7, SYLABIE
2.6. KONTEKSTY
2.6.1. Co się dzieje z człowiekiem po śmierci?
2.6.1.1. CHRZEŚCIJAŃSKIE
2.6.1.2. MITOLOGICZNE
2.6.1.3. FILOZOFIA STAROŻYTNA
3. TREN XI
3.1. PODMIOT
3.1.1. DWIE ROLE
3.1.1.1. OJCIEC - POETA
3.1.1.2. POETA - FILOZOF
3.2. ADRESAT
3.2.1. żałość
3.2.2. żal
3.2.3. rozpacz
3.3. BRUTUS
3.3.1. Zdaniem Rzymianina, CNOTA jest FRASZKĄ
3.4. IRONICZNE PYTANIE
3.4.1. O to czy istnieje sytuacja, z której POBOŻNOŚĆ i DOBROĆ, są w stanie uratować człowieka od nieszczęścia
3.5. "NIEZNAJOMY WRÓG"
3.5.1. MIESZA LUDZKIE SPRAWY
3.5.2. RZĄDZI ŚWIATEM
3.5.3. DLA NIEGO WSZYSCY LUDZIE SĄ TACY SAMI
3.5.4. KOCHANOWSKI ZRYWA Z PRZEKONANIEM
3.5.4.1. O ISTNIENIU HARMONIJNEGO ŚWIATA
3.5.5. PYTANIA RETORYCZNE
3.6. PROBLEM
3.6.1. ROZUMU I GRANIC LUDZKIEGO POZNANIA
3.6.1.1. Nie da się ukryć przed losem ale wiele ludzi nadal próbuje i udaje, że im to wychodzi
3.6.1.1.1. OSZUKANIE PRZEZNACZENIA
3.6.2. POSZUKIWANIA "BOŻEJ TAJEMNICY"
3.6.2.1. BEZCELOWE
3.6.2.1.1. Nie da się ujrzeć czegoś co zostało stworzone przez Absolut
3.7. ZAMYKAJĄCY TREN DWUWIERSZ
3.7.1. apostrofa do "ŻAŁOŚCI"
3.7.1.1. Poeta oskarża ją o zmuszenie go do odrzucenia wyznawanych do tej pory zasad i przekonań
3.8. ŚRODKI STYLISTYCZNE
3.8.1. WYKRZYKNIENIE
3.8.2. APOSTROFA
3.9. Zacytowanie słów rzymskiego polityka Brutusa (morderca Juliusza Cezara)
3.10. KONTEKSTY
3.10.1. HISTORYCZNY
3.10.2. HISTORYCZNOLITERACKI
3.10.2.1. Negacja dotychczasowych poglądów
3.11. WNIOSKI
3.11.1. POETA-FILOZOF odrzuca wszystkie wyznawane wcześniej zasady filozoficzno-moralne
3.11.2. Poeta jest na skraju obłędu
3.11.3. W obliczu tajemnicy śmierci nic nie przynosi ukojenia
4. TREN XIX
4.1. SYTUACJA LIRYCZNA
4.1.1. POETA NIE WYPOWIADA SIĘ BEZPOŚREDNIO
4.1.2. PRZYTOCZONY ZOSTAJE SEN POETY
4.1.3. GŁOS ZOSTAJE ODDANY ZMARŁEJ MATCE POETY
4.2. WIADOMOŚĆ OD MATKI
4.2.1. Kobieta mówi, że Urszulka jest razem z nią w bezpiecznym, szczęśliwym i jasnym miejscu (NIEBO)
4.3. NIEBO
4.3.1. POZBAWIONE TROSK I ZMARTWIEŃ
4.3.2. BEZPIECZNE
4.3.3. SZCZĘŚLIWE
4.3.4. JASNE
4.4. LEKARSTWA NA CIERPIENIE
4.4.1. Odrzucenie wątpliwości rozumu
4.4.2. Wiara
4.5. RADA/POUCZENIE MORALNE
4.5.1. To co ludzkie należy potrafić znosić po ludzku (także śmierć)
4.5.1.1. HUMANIZM
4.6. WNIOSKI
4.6.1. Przywraca porządek rzeczy
4.6.2. Po cierpieniach nadchodzi ukojenie
4.6.3. Umysł godzi się z powszechnymi prawami świata
4.6.4. Serce poddaje się woli Boga
4.6.5. Cykl uzyskuje wymowę optymistyczną
4.6.6. Poeta rehabilituje
4.6.6.1. RELIGIĘ
4.6.6.2. FILOZOFIĘ
4.6.6.3. MĄDROŚĆ
4.6.6.4. WSZYSTKO TO CO PODDAWAŁ W WĄTPLIWOŚĆ
4.7. BUDOWA
4.7.1. TRZYNASTOZGŁOSKOWIEC
4.7.2. RYMY PARZYSTE (aabb)
4.7.3. WIERSZ STYCHICZNY
4.8. ŚRODKI STYLISTYCZNE
4.8.1. EPITETY
4.8.2. APOSTROFA
4.8.3. METAFORY
4.8.4. PORÓWNANIA
5. WAŻNE MOTYWY W TRENACH JANA KOCHANOWSKIEGO
5.1. BUNT, KRYZYS ŚWIATOPOGLĄDOWY
5.2. CIERPIENIE
5.3. MATKA
5.4. OJCIEC
5.5. PRZEMIANA
6. TRENY
6.1. GENEZA
6.1.1. śmierć Urszulki - córki Kochanowskiego
6.2. BUDOWA
6.2.1. 1. Pochwała
6.2.2. 2. Płacz po zmarłym
6.2.3. 3. Pocieszenie
6.2.4. 4. Napomnienie
6.3. KOMPOZYCJA CYKLU
6.3.1. Wprowadzenie - Treny I-II
6.3.2. Demonstracja żalu - Treny III-V
6.3.3. Ukazanie wielkości straty - Treny VII-VIII
6.3.3.1. Wychwalanie cnót zmarłej - Tren VI
6.3.4. Uzasadnienie zwątpienia - Treny IX-XV
6.3.5. Pocieszenie - Treny XVI-XVIII
6.3.6. Pouczenie - Tren XIX
6.4. REWOLUCJA
6.4.1. Bohaterem cyklu jest dziecko.
6.4.2. Dotychczas bohaterem była ważna osoba dorosła.
6.4.3. Treny Kochanowskiego traktujemy całościowo.
6.4.4. W całym cyklu występują stałe elementy pojedyńczego trenu.
6.5. PODMIOT LIRYCZNY
6.5.1. Jan Kochanowski - ojciec, poeta, filozof
7. TREN I
7.1. ADRESAT
7.1.1. łzy
7.1.2. troski
7.1.3. żale
7.1.4. frasunki
7.1.5. lamenty
7.1.6. skargi
7.2. PRZYCZYNY BÓLU
7.3. WIELKOŚĆ STRATY
7.4. ŚRODKI STYLISTYCZNE
7.4.1. wyliczenia
7.4.1.1. wzmocnienie bólu i żalu ojca
7.4.2. epitety
7.4.2.1. śmierć wbrew porządkowi boskiemu
7.4.3. porównanie homeryckie
7.4.3.1. pokazanie okropności śmierci
7.4.4. pytanie retoryczne
7.4.4.1. wzbudzenie refleksji nad sensem jakichkolwiek działań
7.5. KONTEKSTY
7.5.1. HISTORYCZNOLITERACKI
7.5.1.1. przywołuje Symonidesa z Keos
7.5.2. FILOZOFICZNY
7.5.2.1. przywołuje Heraklita z Efezu
7.5.2.2. odrzuca filozofię stoicką
7.5.2.3. przywołuje biblijną Księgę Koheleta
7.5.3. BIOGRAFICZNY
7.5.3.1. śmierć córki Urszulki w 1597r.
7.6. WNIOSEK
7.6.1. Wprowadza w tematykę cyklu
7.6.2. Prezentuje bohaterów utworów
7.6.3. Podmiot jako ojciec i poeta-filozof
7.6.4. Człowiek renesansu przeżywający kryzys światopoglądowy
8. TREN VII
8.1. ADRESAT
8.1.1. Przedmioty pozostałe po zmarłej córce
8.2. OPIS ŻALU I CIERPIENIA PO STRACIE CÓRKI
8.3. ŹRÓDŁA SMUTKU
8.3.1. PRZEDMIOTY ZWIĄZANE Z URSZULKĄ
8.3.1.1. letnia sukienka
8.3.1.2. wstążki do włosów
8.3.1.3. paski
8.4. "SEN ŻELAZNY, NIEPRZESPANY"
8.4.1. Kochanowski opisuje co stało się z jego córką
8.4.2. Epitety te podkreślają okrucieństwo i nieprzewidywalność śmierci
8.5. ŻYCIE URSZULKI NIE POTOCZYŁO SIĘ TAK JAK POWINNO
8.5.1. PRZECIWSTAWIENIE
8.5.1.1. WESELA I POGRZEBU
8.5.1.2. ŁOŻA MAŁŻEŃSKIEGO I TRUMNY
8.5.1.3. POSAGU I SYMBOLICZNEJ GRUDKI ZIEMI
8.6. PUNKT KULMINACYJNY ROZPACZY
8.6.1. OSTATNIE WERSY
8.6.1.1. "Niestety, i posag, i ona/ W jednej skrzynce zamkniona!"
8.6.1.2. ZAMIAST SŁOWA TRUMNA UŻYTO SŁOWO SKRZYNKA
8.6.1.2.1. Skrzynka oznacza jednocześnie
8.7. BUDOWA
8.7.1. TRZYNASTOZGŁOSKOWIEC PRZEPLATANY Z SIEDMIOZGŁOSKOWCEM
8.7.2. Oddaje emocje, trud z jakim przychodzi ojcu mówić o cierpieniu
8.7.3. PRZERZUTNIE
8.7.4. Sugerują załamywanie się głosu poety