1. Sarjana-sarjana lepas
1.1. Muhammad Zaid Daud, Mohammad Shahrul Nizam Abd Wahid dan Remmy Gedat (2017)
1.1.1. Penggunaan eufemisme dalam kalangan penutur Iban di Kampung Lebor, Serian
1.1.1.1. Menggunakan pendekatan teori Allan dan Burridge (1991)
1.2. Hamidah Abdul Wahab, Imran Ho Abdullah, Mohammed Azlan Mis dan Khazriyati Salehuddin (2016)
1.2.1. Eufemisme kematian dalam kalangan masyarakat Melayu Sarawak berdasarkan perspektif semantik kognitif
1.2.1.1. Menggunakan kerangkan teori Metafora Konsepsi dari Lakoff dan Johnson (1980)
1.3. Petronella Apin dan Kartini Abd Wahab (2015)
1.4. Harishon Radzi dan Phylisia David (2012)
1.4.1. Unsur eufemisme dan perumpamaan dalam teks hikayat Iban
1.4.1.1. Aspek kesopanan berbahasa atau penggunaan bahasa halus
1.4.1.1.1. Bunga Nuing Ngamboh
1.4.1.1.2. Lumpong Manding
1.4.1.1.3. Satangkai
1.5. Razy Ronald (2012)
1.5.1. Bahasa tabu dalam kalangan masyarakat Melayu daerah Serian
1.5.1.1. Merakamkan pantang larang yang pernah atau masih diamalkan
1.5.1.1.1. Pantang larang terhadap kaum perempuan
1.5.1.1.2. Aspek nilai murni dalam pantang larang terhadap kaum perempuan
1.5.1.1.3. Kesan positif dan negatif dalam pantang larang terhadap kaum perempuan
1.6. Lilimiwirdi (2011)
1.6.1. Eufemisme dalam masyarakat Minangkabau di Padang Kota
1.6.1.1. Pendekatan linguistik dan bukan linguistik
1.6.1.1.1. Eufemisme dari segi kata dan frasa
1.6.2. Memfokuskan mengenai penggunaan eufemisme dalam kalangan penutur Iban
2. Rahim (2006)
2.1. Bahasa Iban merupakan satu kelompok bahasa yang mempunyai darjat kesamaan yang amat tinggi dengan bahasa Melayu
3. Rumusan
3.1. Pengkaji dapat melihat kesinambungan berdasarkan konteks sesuatu masyarakat atau budaya
3.1.1. Sebagai senjata untuk mengelakkan penggunaan bahasa yang kasar atau tabu bahasa