1. พัฒนาการในปี 1963
1.1. การสื่อสารโสตทัศน์ (Audiovisual Communications)
1.1.1. ศาสตร์ที่ว่าด้วยการศึกษาทฤษฎีและการปฏิบัติ ในการออกแบบและการใช้สาร เพื่อควบคุมกระบวนการเรียนรู้ ด้วยการสื่อสารผ่านโสตทัศนุปกรณ์ต่างๆ ให้บรรลุเป้าหมายที่วางไว้
1.2. “เทคโนโลยีการศึกษา” เป็น “กระบวนการ (process)” มากกว่าเป็น “ผลิตภัณฑ์ (product)”
1.3. ใช้คำว่า “สาร (messages)” และ การใช้สื่อเป็นเครื่องมือ (media instrumentation) มากกว่าคำว่า “สิ่งของ (materials)” และ “เครื่องจักร (machines)”
1.4. มี องค์ประกอบของ ทฤษฎีการเรียนรู้ และทฤษฎีการสื่อสาร
2. พัฒนาการในปี 1970
2.1. ในปี 1970 ได้ระบุคำว่า “Instructional Technology” ในความหมายของ “เทคโนโลยีการศึกษา” แทนคำว่า “Audiovisual Communications”
2.1.1. “เทคโนโลยีการสอน" (Instructional Technology) คือการพัฒนา (วิจัย ออกแบบ การสร้าง การประเมิน การสนับสนุน-ทรัพยากร การใช้) องค์ประกอบระบบการสอน (สาร คน วัสดุ อุปกรณ์ เทคนิค การจัดเตรียม) และการจัดการ (องค์กร บุคลกร) ในกระบวนการปฏิบัติอย่างเป็นระบบ (systematic manner) เพื่อบรรลุเป้าหมายการแก้ปัญหาการศึกษา
3. พัฒนาการในปี 1972
3.1. ในปี 1972 ได้ปรับปรุงและกำหนดนิยามและความหมายของ “เทคโนโลยีการศึกษา”อีกครั้ง โดยเริ่มใช้คำว่า “Educational Technology” แทนคำว่า “Instructional Technology”
3.1.1. “Educational Technology” เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยการจัดสิ่งที่เอื้ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ของมนุษย์ ด้วยวิธีเชิงระบบ การพัฒนา การบริหารจัดการ การใช้ทรัพยากรการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ
3.1.2. จากกรอบแนวคิด 3 เรื่องคือ ทรัพยากรการเรียนรู้ (learning resources) การเรียนรู้รายบุคคล (individualized and personalized learning) และการใช้วิธีระบบ (systems approach)
3.1.2.1. ใช้คำว่า “learning system” เพื่อเปลี่ยนแปลงและกำหนดบทบาทหน้าที่ของครูและนักเทคโนโลยีการศึกษา โดยเห็นว่าผู้เรียนควรสามารถที่จะตัดสินใจเลือกใช้เทคโนโลยีการศึกษาด้วยตนเอง นักเทคโนโลยีการศึกษาควรที่จะผลิตและออกแบบโปรแกรมอย่างหลากหลายเพื่อให้ผู้เรียนสามารถเลือกที่จะเรียนรู้ได้เองตามความต้องการ และครูผู้สอนควรเปลี่ยนบทบาทเป็นผู้ที่เอื้ออำนวยให้การสนับสนุนการเรียนรู้มากกว่าที่จะเป็นผู้บอกเนื้อหา
4. พัฒนาการในปี 1977
4.1. ในปี 1977 ได้ปรับปรุงและกำหนดนิยามและความหมายของ “เทคโนโลยีการศึกษา” เป็นกระบวนการคิดวิเคราะห์อย่างเป็นระบบที่มีความสลับซับซ้อนและมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงถึงกัน
4.1.1. จากกรอบแนวคิด 3 เรื่องคือ ทรัพยากรการเรียนรู้ (learning resources) การจัดการ (management) และการพัฒนา (development)
4.1.1.1. “Educational Technology” เป็นกระบวนการที่มีการบูรณาการอย่างซับซ้อนเกี่ยวกับบุคคล วิธีการ แนวคิด เครื่องมือ ทรัพยากรและองค์กร เพื่อนำไปใช้ในการวิเคราะห์ปัญหา สร้าง ประยุกต์ใช้ ประเมินผล และจัดการแก้ปัญหาเกี่ยวกับการเรียนรู้ของมนุษย์
5. เป็นศาสตร์ว่าด้วยการศึกษาและปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพ เพื่อเอื้ออำนวยความสะดวกในการเรียน ปรับปรุงสมรรถภาพ ด้วยการสร้างสรรค์ ใช้และจัดการ ผ่านเทคโนโลยี กระบวนการ และทรัพยากรการเรียนที่เหมาะสม
6. เทคโนโลยีคือ การนำเอาเครื่องมือที่ทันสมัยอันเป็นผลิตภัณฑ์จากการพัฒนาวิทยาการทางวิทยาศาสตร์ การนำกระบวนการ เทคนิค วิธีการ มาประยุกต์ใช้อย่างเป็นระบบ เพื่อช่วยขยายขีดความสามารถของมนุษย์ในการแก้ปัญหา และพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น
7. พัฒนาการในปี 1994
7.1. ในปี 1994 ได้ปรับปรุงและกำหนดนิยามและความหมายของ "เทคโนโลยีการศึกษา" และได้กลับมาใช้คำว่า “Instructional Technology” แทนคำว่า “Educational Technology”
7.1.1. มีองค์ประกอบสำคัญ 4 ส่วนคือ
7.1.1.1. ทฤษฏีและการปฏิบัติ (theory and practice)
7.1.1.2. การออกแบบ การพัฒนา การนำไปใช้ การจัดการ และการประเมิน (design, development, utilization, management and evaluation)
7.1.1.3. กระบวนการและทรัพยากรการเรียน (processes and resources)
7.1.1.4. การเรียน (learning)