1. AYIRICI TANI
1.1. BAKER KİSTİ VE RÜPTÜRÜ
1.2. BALDIR APSESİ
1.3. SELÜLİT
1.4. LENFANJİT
1.5. LENFÖDEM
1.6. BALDIR HEMATOMLARI
2. TEDAVİ
2.1. VENA KAVA FİLTRELERİ
2.1.1. PE ÖNLER
2.2. ANTİKOAGÜLAN
2.2.1. UF/DMAH HEPARİN
2.2.2. ORAL ANTİKOAGÜLAN
2.3. TROMBOLİTİK
2.3.1. STREPTOKİNAZ
2.3.2. PLAZMİNOJEN AKVİTÖRLERİ
2.3.3. PROÜROKİNAZ
3. PATOFİZYOLOJİ
3.1. HİPERKOAGULABİLİTE
3.1.1. EDİNSEL TROMBOFİLİ
3.1.1.1. DVT ÖYKÜSÜ
3.1.1.2. CERRAHİ GİRİŞİM
3.1.1.3. ANTİFOSFOLİPİD ANTİKOR SENDROMU
3.1.2. KALITSAL TROMBOFİLİ
3.1.2.1. AKTİVİTE PROTEİNC DİRENCİ
3.1.2.2. FAKTOR V LEİDEN MUTASYONU
3.1.2.3. PROTROMBİN GEN MUTASYONU
3.1.2.4. PROTEİN C/S EKSİKLİĞİ
3.1.2.5. ANTİTROMBİN EKSİKLİĞİ
3.1.2.6. AİLE ÖYKÜSÜ
3.2. ENDOTEL HASARI
3.2.1. CERRAHİ GİRİŞİM
3.2.2. KEMİK KIRIKLARI
3.2.3. KATETER
3.2.4. DAMAR YARALANMASI
3.2.5. DVT ÖYKÜSÜ
3.2.6. YAPAY KALP KAPAĞI
3.2.7. MI
3.2.8. YANIK
3.3. STAZ
3.3.1. OBEZİTE
3.3.2. KKY
3.3.3. TÜMÖR
3.3.4. HAREKETSİZLİK
3.3.5. KARDİYOMİYOPATİ
3.3.6. ATRİYAL FİBRİLASYON
3.3.7. VENÖZ OBSTRUKSİYON
3.3.8. GEBELİK
4. RİSK FAKTÖRLERİ
4.1. CERRAHİ GİRİŞİM
4.1.1. NÖROŞİÜRJİ
4.1.2. ÜROLOJİK
4.1.3. GENEL
4.1.4. ORTOPEDİK
4.1.5. PERİFERİK VASKÜLER
4.1.6. JİNEKOLOJİK
4.1.7. KARDİYOTORASİK
4.2. HRT
4.3. AKUT STROK
4.4. MI
4.5. OKS
4.6. HAREKETSİZLİK
4.7. PARALİZİ
4.8. KEMOTERAPİ
4.9. DVT ÖYKÜSÜ
4.10. İNME
4.11. SANTRAL VENÖZ KATETER
4.12. NEFROTİK SENDROM
4.13. ÖSTROJEN KULLANIMI
4.14. İNF. BARSAK
4.15. KARDİYAK DİSFONKSİYON
4.16. İLERİ YAŞ
4.17. OBEZİTE
5. BELİRTİLERİ
5.1. ÖDEM
5.2. RENK DEĞİŞİMİ
5.3. DİSPNE
5.4. ISI DEĞİŞİMİ
5.5. HEMOPTİZİ
5.6. BÖLGESEL AĞRI
5.7. ŞİŞME
6. KOMPLİKASYONLAR
6.1. PULMONER HT
6.2. PULMONER EMBOLİ
6.3. POSTTROMBOFLEBİTİK SENDROM
7. HEMŞİRELİK TANILARI
7.1. ETKİSİZ DOKU PERFÜZYONU
7.1.1. Progresif aktivite programı yapılır.
7.1.2. Alt ekstremiteler otururken kalpten aşağı sarkıtılır.
7.1.3. İnfeskiyon ve ülserayon alanları kontrol edilir.
7.1.4. Periferik nabız,kapiller dolgunluk,renk,ısı,ödem 4st kontrol edilir.
7.2. PERİFERAL DOKU PERFÜZYONUNDA DEĞİŞİM
7.2.1. Sıkı kemer,jartiyer,ve çorap giymekten sakınması anlatılır.
7.2.2. Alt ekstremiteler değerlendirilir.
7.2.3. Vazokonstruksiyon ve hipokoagulasyonu önlemek için sigara içmemesi anlatılır.
7.2.4. ROM egzersizi yaptırılır.
7.3. BASINÇ YARASI
7.3.1. Ağrı
7.3.2. Enfeksiyon riski
7.4. ÜMİTSİZLİK
7.4.1. Ümitsizlik duygusuna sebep olan etkelnlere yönelik girişimde bulunulur.
7.4.2. Hasta hastalığı hakkında bilgilendirilir.
7.5. CİNSEL FONKSİYONLARDA BOZULMA
7.5.1. Hastanın korunma yöntemleri hakkında bilgi düzeyi takip edilir.
7.5.2. Cinsel aktivitesine tedavisinin ardından devam edebileceği anlatılabilir.
7.6. FİZİKSEL MOBİLİTEDE BOZULMA
7.6.1. Her geçen gün mobilizasyonu arttırılır, hasta mobilizasyon konusunda cesaretlendirilir.
7.6.2. Hastanın doktor istemine uygun mobilizasyon planı ve analjezik tedavisi yapılır. Ağrısı dindirilir.
7.6.3. Yatak içi egzersiz yapması sağlanır.
7.7. GEREKSİNİMİNDEN AZ BESLENME
7.7.1. Hasta ile birlikte bulantı yapan yiyecekler tespit edilir bulantısı olduğu dönemler doktor istemi le uygun ilaç tedavisi planlanır.
7.7.2. Hasta az az sık sık ve yavaş yemeğe teşvik edilir.
7.7.3. Soğuk, sıcak, kafeinli, baharatlı yiyeceklerin ve hastada bulantı yapan yiyeceklerin hastanın diyetinde olmaması gerektiği konusunda diyetisyenle görüşülebilir.
7.7.4. Yemekten sonra semi fowler pozisyonunda dinlenmesi, ve mobilizasyonu sağlanarak bulantısını yönetmesine yardımcı olunur.
7.8. BİLGİ EKSİKLİĞİ
7.8.1. Sorularını açıkça ifade etmesine ve doktoru ile iletişim kurmasına olanak sağlandı, hasta soru sorma konusunda cesaretlendirilir.
7.8.2. Sorularını açıkça ifade etmesine ve doktoru ile iletişim kurmasına olanak sağlandı, hasta soru sorma konusunda cesaretlendirilir.
7.8.3. Her bir uygulama öncesi uygulamanın gerekçesi açıklanır.
7.8.4. Hastaya hastalığı, tedavi süreci ve tedaviler hakkında bilgi verilir. Her bir uygulama öncesi uygulamanın gerekçesi açıklanır.
7.8.5. Hastaya hastalığı, tedavi süreci ve tedaviler hakkında bilgi verilir.
7.9. TRAVMA RİSKİ
7.9.1. Hastanın ortama uyumu sağlandı, travma konusunda hasta bilgilendirilir. Güvenlik önlemleri anlatılır.
7.9.2. Düşme riski oluşturabilecek durumlar değerlendirilerek önlemler alınır.
7.9.3. Verilen bilgilendirmelere uyumu denetlenir.
7.10. UYKU ÖRÜNTÜSÜNDE BOZULMA
7.10.1. Hastanın daha rahat uyuyabilmesi için gürültü ve sesleri önleyici girişimlerde bulunulur.
7.10.2. Gündüz uykusu engellenir ve aktiviteye yönlendirilir.
7.10.3. Takip ve tedavi saatleri hastanın uyku düzenine göre ayarlanır.
7.11. ETKİSİZ BİREYSEL BAŞ ETME
7.11.1. Hastanın mevcut olumlu ve olumsuz baş etme yöntemleri değerlendirilir.
7.11.2. Etkili baş etme yöntemleri anlatılır.
7.12. KANAMA RİSKİ
7.12.1. Hastaya tedavisine yönelik gelişebilecek komplikasyonlar konusunda bilgilendirme yapılır.
7.12.2. Gereksiz invaziv girişimlerden kaçınılır.
7.12.3. Kanama komplikasyonuna yönelik belirti ve bulgular öğretilir.
7.12.4. Hastanın travma ve düşmelerden korunması, kanamayı arttıracak girişimlerden kaçınılması gerektiği yönünde bilgilendirmeler yapılır.
7.12.5. Uygun laboratuvar testleri takip edilir aldığı çıkardığı sıvı miktarı kontrolü yapılır, dışkı, dişeti ve cildin kanama yönünden değerlendirilmesi sağlanır.
7.13. AKUT AĞRI
7.13.1. Doktor istemine uygun analjezik tedavisi planlanır ve uygulanır.
7.13.2. Ağrısını azaltan yöntemler uygulanır, ekstremiteler eleve edilir.
7.13.3. Hastanın dikkatini başka yöne çekecek uygulamalar yapması sağlanır.
7.13.4. Hastanın ağrısının ödemle artması nedeni ile ödeme ilişkin uygulamalar yapılır.
7.14. KONSTİPASYON
7.14.1. Diyetisyenle görüşülerek konstipasyona uygun posalı gıdaların diyetinde yer alması sağlanIır .
7.14.2. Yeterli sıvı alımı, uygun egzersiz ve mobilizasyon planı yapılır.
7.15. ANKSİYETE
7.15.1. Kendisini ifade etmesi, sorularının yanıtlanması, iyileşme sürecindeki olumlu gelişmeleri görmesi anksiyetesinin azalması, kendini iyi hissetmesi, iyileşme sürecine olumlu bakması sağlanır.
7.15.2. Hastanın özellikle öz bakımını kendisinin sağlaması konusunda cesaretlendiridi, bakıma katılımı sağlanır.