A poesía de Vangarda. Características, autores e obras representativas. Liñas principais:

1. Surrealismo:

1.1. Álvaro Cunqueiro.

1.2. Poemas do si e non

1.2.1. Unha interpretación moi persoal, co fluír da asociación de ideas e a influencia dos soños pero cun pouso sentimental.

1.2.2. Sen a carga dramática que soen ter os textos surrealistas.

1.3. Mar ao norde

1.3.1. Hai algo de cubismo

2. Creacionismo

2.1. Manuel Antonio

2.1.1. Personalidade rebelde que representa o mellor expoñente vangardista en Galicia.

2.2. De catro a catro.

2.2.1. 19 poemas estruturados como unha viaxe marítima, case sempre de noite, simboliza a súa concepción absolutamente pesimista da vida: monótona, repetitiva, en completa soidade, e continua despedida.

2.2.1.1. Estrutura superficial

2.2.1.1.1. Unha viaxe marítima (desde a súa preparación ata a súa finalización, con parada intermedia) monótona, repetitiva e contraditoria: o tempo pasa pero está parado, só existe o presente.

2.2.1.2. Estrutura profunda

2.2.1.2.1. Viaxe interior, iniciática; visión desilusionada, negativa, da vida desde a soidade.

3. Hilozoísmo

3.1. Luís Amado Carballo

3.2. Proel

3.3. O galo

3.4. Movemento de máis éxito na época

3.5. Baixo unha forma tradicional preséntanos, a base de imaxes vangardistas, unha natureza viva, aberta ás sensacións, ao auditivo, ao visual, fronte ao sentimentalismo e a anécdota.

3.6. Estrofas populares, rima asonante, versos medidos, lingua popular

4. Neotrobadorismo:

4.1. Non é propiamente vangarda, senón unha reformulación de estilos e temas da tradición medieval, engadindo imaxes da poesía moderna.

4.2. Liñas:

4.2.1. Unha máis innovadora

4.2.1.1. Bouza Brey

4.2.1.1.1. Nao senlleira

4.2.1.2. Álvaro Cunqueiro

4.2.1.2.1. Cantiga nova que se chama Riveira

4.2.1.2.2. Dona do corpo delgado

4.2.2. Outra máis imitadora das cantigas medievais

4.2.2.1. Xosé María Álvarez Blázquez

4.2.2.1.1. Cancioneiro de Monfero