Macht v/d paus

1. Zowel wereldlijke als geestelijke macht.

1.1. Mensen dachten dat God de paus had aangewezen als bewaarder van het Christelijk geloof op aarde.

1.2. Hij kreeg macht van de Keizer over wat gebieden en had dus zo ook wereldlijke macht.

2. Het oosters schisma

2.1. In 395 werd het Romeinse Rijk verdeeld in het West- en het Oost- Romeinse Rijk. Sinsdien ging de Christelijke kerk in beide gebieden hun eigen gang en hadden hun eigen regels.

2.1.1. Voorbeeld daarvan : Byzantijnse rijk had bloeiperiode en de kerk daar kreeg een nieuwe leider, die werd gezien als even belangrijk als de paus.

3. Hervorming

3.1. Door chaos in het westen werd de sobere leefstijl van de monniken neergezet als 'goede leefstijl' en als een soort voorbeeld door de opkomende hervormingsbeweging.

4. Investituurstrijd

4.1. De inwoners en priesters mochten zelf hun bisschop kiezen, als die gekozen was, werd die door de paus benoemd tot bisschop en kreeg dan een staf, mijter en ring. Dat heet een investituur.

4.1.1. Dat werd misbruikt door wat keizers, die leenmannen benoemde als bisschopen , wat voor hen beiden voordelig was. Zo was het echter niet bedoeld. Dat heet investituurstrijd.

4.1.2. Bv de duitse koning Hendrik IV, hij kreeg daardoor ook een kerkelijke ban van Paus Gregorius. Uiteindelijk is die opgeheven nadat Hendrik om vergiffenis smeekte.

4.1.2.1. Daarna bezette hij Rome met zijn leenmannen en zette Paus Gregorius af en benoemde zijn eigen paus, Clemens III . Door die paus werd Hendrik toen tot keizer bekroond.