1. Art. 21. USTAWA z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej - [Uprawnienia strażaków biorących udział w akcjach ratowniczych]
1.1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym.
1.1.1. Art. 26. - [Kontratyp stanu wyższej konieczności. Kolizja obowiązków] - Kodeks karny.
1.1.1.1. Obecność bezpośredniego niebezpieczeństwa Zagrożenie musi być realne i bezpośrednie, czyli takie, które wymaga natychmiastowej reakcji w celu ochrony dobra chronionego prawem, np. życia, zdrowia, mienia lub środowiska.
1.1.1.2. Brak możliwości uniknięcia zagrożenia w inny sposób Działanie w stanie wyższej konieczności jest uzasadnione tylko wtedy, gdy nie istnieją inne środki pozwalające uniknąć zagrożenia bez naruszania dóbr prawnie chronionych.
1.1.1.3. Proporcjonalność dóbr Szkoda wyrządzona w wyniku działań ratowniczych musi być mniejsza niż szkoda, której zapobiegnięto. Oznacza to, że ratowanie życia ludzkiego może uzasadniać uszkodzenie mienia, ale nie odwrotnie.
1.1.1.4. Brak obowiązku poświęcenia danego dobra Nie można powołać się na stan wyższej konieczności, jeśli osoba była zobowiązana do znoszenia zagrożenia (np. funkcjonariusze pełniący obowiązki służbowe w sytuacjach niebezpiecznych).
1.1.2. Art. 231. KK Nadużycie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego
2. Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lutego 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie przeciwpożarowej
2.1. Art. 3. - [Osoby odpowiedzialne za zabezpieczenie przed pożarem] - Ochrona przeciwpożarowa.
2.2. Art. 4. ochr. ppoż. Obowiązki właściciela budynku, obiektu lub terenu w zakresie ochrony przeciwpożarowej
3. Pożar
3.1. ISO 13943:2023 <ogólny> proces spalania (3.62) charakteryzujący się emisją ciepła i gazów ogniowych (3.147) , któremu zwykle towarzyszy dym (3.389) , płomień (3.184) lub żar (3.220) albo ich kombinacja
3.2. Art. 163. KK Sprowadzenie zdarzenia niebezpiecznego § 1. Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać: 1)pożaru,
3.3. Pożar jest niekontrolowanym procesem spalania, występującym w miejscu do tego nieprzeznaczonym, rozprzestrzeniającym się w sposób niekontrolowany, powodującym zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi i zwierząt oraz straty materialne.
4. Współpraca z Policją
4.1. Wstrzymanie komunikacji w ruchu lądowym
4.1.1. Nie bierz odpowiedzialności na siebie za wstrzymanie komunikacji, jeśli sytuacja jest opanowana, a poszkodowani pod opieką ZRM.
4.1.1.1. Zgłoś do SKKM zakończenie działań ratowniczych, możesz zostać na miejscu zdarzenia do pomocy policji
4.1.1.1.1. W oparciu o art. 15.6 Ustawy o Policji
4.1.1.1.2. W oparciu o pomoc procesową
5. Odpowiedzialność strażaków
5.1. PSP
5.1.1. Karna
5.1.1.1. Art. 231. - [Nadużycie uprawnień przez funkcjonariusza] - Kodeks karny.
5.1.2. Cywila
5.1.2.1. Art. 417. - [Odpowiedzialność odszkodowawcza władzy publicznej] - Kodeks cywilny.
5.1.3. Dyscyplinarna
5.1.3.1. Art. 115. - [Zakres odpowiedzialności dyscyplinarnej]
5.2. OSP
5.2.1. Karna
5.2.2. Cywilna
6. Ustawa - Prawo o ruchu drogowym
6.1. Art. 44. o ruchu drog. Obowiązki kierującego pojazdem podczas wypadku drogowego
6.1.1. Kierujący pojazdem w razie uczestniczenia w wypadku drogowym jest obowiązany: 1) zatrzymać pojazd, nie powodując przy tym zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego; 2) przedsięwziąć odpowiednie środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu w miejscu wypadku; 3) niezwłocznie usunąć pojazd z miejsca wypadku, aby nie powodował zagrożenia lub tamowania ruchu, jeżeli nie ma zabitego lub rannego; 4) podać swoje dane personalne, dane personalne właściciela lub posiadacza pojazdu oraz dane dotyczące zakładu ubezpieczeń, z którym zawarta jest umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, na żądanie osoby uczestniczącej w wypadku.
6.1.2. Jeżeli w wypadku jest zabity lub ranny, kierujący pojazdem jest obowiązany ponadto: 1) udzielić niezbędnej pomocy ofiarom wypadku oraz wezwać zespół ratownictwa medycznego i Policję; 2) nie podejmować czynności, które mogłyby utrudnić ustalenie przebiegu wypadku; 2a) do czasu przybycia na miejsce wypadku Policji i poddania go badaniu w celu ustalenia w organizmie zawartości alkoholu lub obecności środka działającego podobnie do alkoholu powstrzymać się od spożywania alkoholu i środków działających podobnie do alkoholu;
6.1.3. pozostać na miejscu wypadku, a jeżeli wezwanie zespołu ratownictwa medycznego lub Policji wymaga oddalenia się - niezwłocznie powrócić na to miejsce. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do innych osób uczestniczących w wypadku.
6.2. Art. 130a. - [Usunięcie pojazdu z drogi. Przepadek pojazdu. Koszty usunięcia. Blokada kół pojazdu] - Prawo o ruchu drogowym.
6.3. Art. 6. - [Osoby uprawnione do wydania poleceń i sygnałów] - Prawo o ruchu drogowym.
7. Gwarant nienastąpienia skutków
7.1. Art. 2. K. K. Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.
7.2. Wyjaśnienie: Osoba będąca gwarantem ma prawny obowiązek zapobiegania skutkom określonego zdarzenia. Przykłady sytuacji, w których może ciążyć taki obowiązek: Funkcja lub zawód – np. lekarz ma obowiązek ratowania życia pacjenta. Umowa – np. opiekun na obozie odpowiada za bezpieczeństwo podopiecznych. Wcześniejsze zachowanie sprawcy – np. jeśli ktoś wytworzył niebezpieczeństwo (np. rozpalił ognisko), jest odpowiedzialny za kontrolowanie jego skutków. **W kontekście działań kierującego działaniem ratowniczym (KDR), obowiązki wynikają z przepisów szczególnych, takich jak ustawa o ochronie przeciwpożarowej czy ustawa o Państwowej Straży Pożarnej, które nadają KDR status gwaranta bezpieczeństwa w określonym obszarze działań ratowniczych.**
8. Poziomy kierowania działaniem ratowniczym
8.1. Kiedy się zaczyna a kiedy kończy
8.1.1. taktyczny
8.1.1.1. Realizowany na granicy strefy niebezpiecznej. Kolor oznakowania zielony
8.1.1.1.1. Zadania KDR taktycznego
8.1.2. interwencyjny
8.1.2.1. Realizowany w strefie zagrożenia. Kolor oznakowania niebieski.
8.1.2.1.1. Zadania KDR interwencyjnego
8.1.3. strategiczny
8.1.3.1. Może być równie dobrze realizowany z KCKRiOL ;) Kolor oznakowania brązowy
8.1.3.1.1. Zadania KDR strategicznego
9. Przekazanie Miejsca Zdarzenia
9.1. Zwracaj uwagę na godzinę, to jest czas kiedy przestajesz brać na siebie odpowiedzialnośc za miejsce zdarzenia
9.2. W uwagach nie wpisuj "zakazuje". Zakazy należy egzekwować następnie trzeba je zdjąć. Jeśli zakażesz przebywania w miejscu zdarzenia a jest to zakład pracy, mogą obciążyć Cię kosztami przestoju
9.2.1. Lepiej wpisz "zalecam". Np. 'Zalecam ponowne korzystanie z instalacji elektrycznej od momentu dopuszczenia jej do użytkowania przez wykwalifikowanego specjaliste dziedzinowego'
9.3. Pamiętaj, że odjeżdzając z miejsca zdarzenia jako gwarant nienastąpienia skutku, stwierdzasz brak zagrożenia, jeśli chodzi o Twoją działke specjalizacji.
10. KDR odpowiada za swoje decyzje
10.1. Operator i ratownik odpowiada za jakość wykonania
11. Prawa KDR Przykłady uzasadnienia Stanu Wyższej Konieczności
11.1. Zarządzic ewakuacje ludzi z rejonu objętego działaniem ratowniczym w przypadku zagrożenia życia i zdrowia, w szczególnosci gdy: - istnieje możliwość powstania paniki, - przewidywany rozwój zdarzeń może spowodować odcięcie drogi ewakuacyjnej;
11.1.1. 1. Zagrożenie chronionego dobra o wyższej wartości Dobro chronione: Życie i zdrowie ludzi, które są priorytetowe w działaniach ratowniczych. Zagrożenie: Możliwość powstania paniki lub odcięcia drogi ewakuacyjnej, co mogłoby spowodować ciężkie obrażenia, utratę życia lub eskalację chaosu. Uzasadnienie: Ewakuacja osób z zagrożonego rejonu minimalizuje ryzyko narażenia ich na niebezpieczeństwo, co jest wyrazem ochrony najwyższej wartości.
11.1.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Przewidywany rozwój zdarzeń (np. rozprzestrzenienie ognia, wyciek gazu, zawalenie się konstrukcji) zagraża życiu i zdrowiu osób obecnych w obszarze objętym akcją. Uzasadnienie: Bezpośredniość zagrożenia wymaga natychmiastowego działania. Brak reakcji na czas może uniemożliwić ewakuację w bezpiecznych warunkach.
11.1.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: W sytuacji, gdy nie ma możliwości ochrony ludzi w inny sposób (np. poprzez zabezpieczenie miejsca zdarzenia lub wyeliminowanie źródła zagrożenia), ewakuacja staje się jedynym skutecznym środkiem ochrony. Uzasadnienie: Zarządzenie ewakuacji to działanie proporcjonalne, które zapobiega większemu zagrożeniu.
11.1.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Ewakuacja może spowodować chwilowy stres, dyskomfort lub straty materialne (np. pozostawienie mienia na zagrożonym terenie). Uzasadnienie: Szkoda wynikająca z ewakuacji (np. chwilowa niedogodność) jest zdecydowanie mniejsza niż szkoda, której zapobiegamy (utrata życia lub ciężkie obrażenia).
11.2. Wprowadzić zakaz przebywania w rejonie objętym działaaniem ratowniczym osób postronnych oraz utrudniających prowadzenie działania ratowniczego
11.2.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie i zdrowie osób postronnych, a także ratowników prowadzących działania. Zagrożenie: Obecność osób postronnych może skutkować zwiększeniem ryzyka dla ich życia lub zdrowia (np. narażenie na toksyczne substancje, zawalenie konstrukcji, eksplozję). Ich działania mogą również utrudniać akcję, co zwiększa ryzyko dla osób ratowanych. Uzasadnienie: Zakaz obecności osób postronnych pozwala minimalizować ryzyko i skuteczniej chronić życie zarówno ratowników, jak i osób potrzebujących pomocy.
11.2.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Rejon objęty działaniem ratowniczym to miejsce, w którym zagrożenie życia, zdrowia lub mienia może wystąpić w każdej chwili (np. niespodziewane załamanie konstrukcji budynku, rozprzestrzenienie pożaru, wybuch substancji niebezpiecznych). Uzasadnienie: Bezpośredniość zagrożenia wymaga wyeliminowania osób postronnych z rejonu zdarzenia, by zredukować ryzyko kolejnych ofiar.
11.2.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: Brak zakazu przebywania osób postronnych w rejonie działań może prowadzić do chaosu, ograniczenia swobody działania ratowników, a także narażenia postronnych na nieprzewidziane niebezpieczeństwa. Uzasadnienie: Wprowadzenie zakazu przebywania w rejonie działań to jedyny skuteczny sposób zapewnienia bezpieczeństwa i sprawności prowadzonej akcji.
11.2.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Szkodą wynikającą z wprowadzenia zakazu może być czasowe ograniczenie swobody przemieszczania się osób postronnych, które muszą opuścić obszar działań. Uzasadnienie: Szkoda ta jest nieporównywalnie mniejsza od szkody, której zakaz zapobiega – utraty życia lub zdrowia osób postronnych i ratowników, a także utrudnienia w prowadzeniu akcji ratowniczej.
11.3. Zarządzić ewakuacje mienia, w szczególności gdy: - istnieje możliwość rozprzestrzeniania się pożaru lub innego zagrożenia, - usytuowanie mienia utrudnia prowadzenie działania ratowniczego
11.3.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie i zdrowie ludzi, zarówno osób ratowanych, jak i ratowników, oraz mienie o większej wartości (np. krytyczna infrastruktura, środki medyczne). Zagrożenie: Pozostawienie mienia w rejonie zdarzenia może prowadzić do jego zniszczenia w wyniku pożaru, eksplozji lub innego zagrożenia, a także utrudniać skuteczność akcji ratowniczej (np. blokowanie dostępu do osób potrzebujących pomocy). Uzasadnienie: Ewakuacja mienia eliminuje przeszkody w działaniach ratowniczych i zapobiega eskalacji zagrożeń, co umożliwia lepszą ochronę najcenniejszych dóbr – życia i zdrowia ludzi.
11.3.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Istnieje realna i natychmiastowa groźba rozprzestrzenienia się pożaru lub innego zagrożenia, które może objąć pozostawione mienie i zwiększyć ryzyko dla ratowników i osób postronnych. Uzasadnienie: W takiej sytuacji jedynie natychmiastowe usunięcie mienia może ograniczyć skalę zagrożenia oraz umożliwić prowadzenie akcji w sposób bezpieczny i efektywny.
11.3.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: Brak ewakuacji mienia mógłby prowadzić do jego zniszczenia, a także utrudniać dostęp do strefy zagrożonej, co w konsekwencji mogłoby opóźnić lub uniemożliwić skuteczne działania ratownicze. Uzasadnienie: Ewakuacja mienia stanowi jedyny dostępny środek, który pozwala zminimalizować ryzyko dla życia ludzi oraz zwiększyć skuteczność akcji.
11.3.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Możliwą szkodą jest czasowe naruszenie praw własności, w tym konieczność przemieszczania mienia przez służby ratownicze lub inne osoby wskazane przez KDR. Uzasadnienie: Szkoda wynikająca z ewakuacji jest niewspółmiernie mniejsza w porównaniu z ryzykiem zniszczenia mienia, które mogłoby prowadzić do dodatkowych strat oraz utrudnień w ratowaniu życia i zdrowia ludzi.
11.4. Zarządzić prowadzenie prac wyburzeniowych oraz rozbiórkowych, w szczególności w sytuacjach: - zagrożenia ludzi, zwierząt lub mienia, - konieczności dotarcia do źródeł zagrożenia w celu jego rozpoznania ograniczenia wzrostu oraz likwidacji, - konieczności użycia środków gaśniczych i neutralizatorów oraz odprowadzenia substancji toksycznych, - konieczności zapewnienia dróg dotarcia i ewakuacji
11.4.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie i zdrowie ludzi, bezpieczeństwo zwierząt, a także ochrona mienia. Zagrożenie: Obiekty budowlane w stanie awaryjnym mogą zagrażać ludziom znajdującym się w ich pobliżu. Dodatkowo brak dostępu do źródeł zagrożenia może uniemożliwiać jego ograniczenie lub likwidację. Uzasadnienie: Wyburzenia lub rozbiórki umożliwiają zapobieganie dalszemu zagrożeniu, np. zawaleniu się budynków, eksplozjom gazu lub rozprzestrzenieniu się ognia, co służy ochronie życia, zdrowia i mienia.
11.4.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Istnieje bezpośrednia groźba zawalenia się budynku lub innego elementu konstrukcyjnego w wyniku pożaru, eksplozji, wycieku toksycznych substancji lub trzęsienia ziemi. Uzasadnienie: Działanie jest konieczne w celu natychmiastowego usunięcia zagrożenia, np. poprzez rozbiórkę grożących zawaleniem ścian, które mogłyby zranić osoby uczestniczące w akcji ratowniczej.
11.4.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: Brak podjęcia działań wyburzeniowych może uniemożliwić dotarcie do źródła zagrożenia, np. do miejsca wycieku gazu lub substancji toksycznych, a także uniemożliwić skuteczne gaszenie pożaru. Uzasadnienie: Prace wyburzeniowe są jedynym środkiem pozwalającym na zabezpieczenie miejsca zdarzenia, ograniczenie rozwoju zagrożenia i dostęp do osób potrzebujących pomocy.
11.4.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Uszkodzenie mienia w trakcie wyburzeń lub rozbiórek. Uzasadnienie: Szkoda wynikająca z prac rozbiórkowych (np. usunięcie fragmentu budynku) jest proporcjonalnie mniejsza w porównaniu do możliwych konsekwencji, takich jak utrata życia, obrażenia ludzi lub zniszczenie innych, większych dóbr materialnych.
11.5. wstrzymania komunikacji w ruchu lądowym, w szczególności w celu: - zapewnienia właściwego ustawienia i eksploatacji sprzętu ratowniczego, - zapewnienia dróg komunikacyjnych na potrzeby działania ratowniczego, - eliminacji zagrożeń powodowanych przez środki komunikacji, - realizacji zadań określonych w pkt 1-4,
11.5.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie, zdrowie ludzi, mienie oraz skuteczność działań ratowniczych. Zagrożenie: Kontynuowanie ruchu lądowego może uniemożliwić prawidłowe ustawienie sprzętu ratowniczego, stwarzać dodatkowe zagrożenia (np. kolizje, utrudnienia) oraz blokować drogi konieczne dla ratowników i ewakuacji. Uzasadnienie: Wstrzymanie ruchu lądowego zapewnia swobodę działania jednostkom ratowniczym i minimalizuje ryzyko dalszych szkód, szczególnie w dynamicznie zmieniających się sytuacjach zagrożenia.
11.5.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Ruch pojazdów w pobliżu miejsca zdarzenia stwarza bezpośrednie ryzyko kolizji, opóźnienia w dotarciu służb ratowniczych, lub uniemożliwia dostęp do sprzętu i zasobów koniecznych do akcji. Uzasadnienie: Wstrzymanie ruchu jest natychmiastowym środkiem eliminującym te zagrożenia, umożliwiając szybsze i bezpieczne prowadzenie działań ratowniczych.
11.5.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: W sytuacjach krytycznych, takich jak duży pożar, wyciek substancji niebezpiecznych lub zawalenie konstrukcji, inne środki (np. objazdy) mogą być niewystarczające lub niepraktyczne. Uzasadnienie: Całkowite wstrzymanie ruchu lądowego w rejonie zagrożenia jest jedynym skutecznym rozwiązaniem umożliwiającym bezpieczną organizację działań ratowniczych i ewakuacyjnych.
11.5.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Opóźnienia w komunikacji lądowej, utrudnienia dla uczestników ruchu drogowego. Uzasadnienie: Wstrzymanie ruchu powoduje szkodę znacznie mniejszą niż ta, której zapobiega (np. utrata życia, obrażenia, dalsze zniszczenie mienia). Proporcjonalność działania jest zachowana, ponieważ korzyści wynikające z eliminacji zagrożenia są znaczące.
11.6. przyjęcia w użytkowanie, na czas niezbędny do działania ratowniczego, pojazdów, środków technicznych i innych przedmiotów, a także ujęć wody, środków gaśniczych oraz nieruchomości przydatnych w działaniu ratowniczym, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 24 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz 351),
11.6.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie i zdrowie ludzi, środowisko naturalne, oraz mienie o znacznej wartości. Zagrożenie: Brak dostępu do niezbędnych zasobów (np. pojazdów, środków gaśniczych, wody, nieruchomości) może znacząco utrudnić lub uniemożliwić skuteczne działania ratownicze. Uzasadnienie: Przyjęcie w użytkowanie mienia jest konieczne, aby zapobiec większym stratom, zwłaszcza w sytuacjach wymagających natychmiastowych działań.
11.6.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Istnieje bezpośrednia potrzeba użycia określonych zasobów, takich jak ujęcia wody lub sprzętu technicznego, aby powstrzymać rozwój zagrożenia (np. pożaru, wycieku substancji toksycznych). Uzasadnienie: Działania te są bezpośrednio związane z ratowaniem życia, zdrowia lub mienia i wynikają z pilnego charakteru sytuacji.
11.6.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: W sytuacji ograniczonej dostępności zasobów własnych (np. braku wystarczającej ilości środków gaśniczych, wozów strażackich lub dostępu do wody), przyjęcie w użytkowanie mienia osób trzecich jest jedynym rozwiązaniem. Uzasadnienie: W takich przypadkach wykorzystanie zasobów prywatnych lub publicznych na czas akcji ratowniczej jest niezbędne dla realizacji celu, jakim jest ochrona życia i zdrowia.
11.6.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Tymczasowa utrata użytkowania zasobów przez właściciela, zużycie środków gaśniczych, potencjalne drobne uszkodzenia mienia (np. pojazdów, nieruchomości). Uzasadnienie: Szkoda poniesiona przez właściciela jest proporcjonalnie mniejsza w stosunku do korzyści wynikających z zapobieżenia katastrofie lub poważnym stratom materialnym.
11.7. odstąpienia od zasad działania uznanych powszechnie za bezpieczne, z zachowaniem wszelkich dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w ocenie kierującego działaniem ratowniczym, dokonanej w miejscu i czasie zdarzenia, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego, w szczególności w przypadkach, gdy: - z powodu braku specjalistycznego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania sprzętu zastępczego, - fizyczne możliwości ratownika mogą zastąpić brak możliwości użycia właściwego sprzętu, - jest możliwe wykonanie określonej czynności przez osobę zgłaszającą się dobrowolnie.
11.7.1. 1. Zagrożenie dobra chronionego o wyższej wartości Dobro chronione: Życie ludzkie jest najwyższym dobrem chronionym prawem. Zagrożenie: Brak możliwości zastosowania standardowych zasad bezpieczeństwa, np. z powodu braku sprzętu specjalistycznego lub konieczności podejmowania ryzyka, może prowadzić do utraty życia osoby poszkodowanej. Uzasadnienie: W sytuacjach, gdy alternatywą dla odstąpienia od zasad jest brak możliwości ratowania życia, odstępstwa te są usprawiedliwione w świetle nadrzędności ochrony życia.
11.7.2. 2. Bezpośredniość zagrożenia Sytuacja: Ofiara znajduje się w stanie bezpośredniego zagrożenia życia (np. uwięziona w płonącym budynku, zagrożona przez toksyczne opary lub lawinę gruzu), a czas na podjęcie decyzji jest ograniczony. Uzasadnienie: Działanie kierującego działaniem ratowniczym w takich warunkach jest konieczne, aby uniknąć natychmiastowego niebezpieczeństwa.
11.7.3. 3. Brak innych środków zapobieżenia zagrożeniu Alternatywy: Standardowe zasady bezpieczeństwa nie mogą być w pełni zastosowane z uwagi na brak odpowiedniego sprzętu, zasobów, lub możliwości ich użycia w danych warunkach. Uzasadnienie: Wykorzystanie zastępczego sprzętu lub dobrowolnego zaangażowania osób (np. ratowników) jest jedyną możliwością, by podjąć działania ratujące życie.
11.7.4. 4. Niespowodowanie szkody większej niż ta, której się zapobiega Potencjalna szkoda: Ryzyko dla ratowników lub używanego sprzętu, wynikające z odstąpienia od zasad. Uzasadnienie: Podejmowanie działań o podwyższonym ryzyku jest usprawiedliwione, gdy nadrzędnym celem jest ochrona życia ludzkiego, a zagrożenie dla ratowników jest minimalizowane przez zastosowanie wszelkich możliwych zabezpieczeń.