การพูด

1. วัตถุประสงค์ของการพูด

1.1. เพื่อแจ้งให้ทราบถึงข้อเท็จจริง

1.2. เพื่อโน้มน้าวจิตใจ

1.3. เพื่อความบันเทิง จรรโลงใจ

1.4. เพื่อแสดงความคิดเห็น ในการหาหนทางแก้ปัญหา

1.5. เพื่อสอนสั่งหรือชี้แนะ

2. ความหมายของการพูด

2.1. เป็นการสื่อสารประเภทหนึ่งโดยผู้ส่งสารใช้ "ปากพูด" ในการเป็นสื่อ ส่งสารออกไปยัง ผู้รับสาร ที่ใช้ "หูฟัง" ในการรับสาร การพูดเป็นการสื่อสารแบบวัจนภาษา

3. ประเภทของการพูด

3.1. เป็นทางการ เช่น การพูดในที่ประชุม การปราศรัย การพูดในวาระโอกาส หรืองานต่างๆ

3.1.1. มีการเตรียมความพร้อม เช่นการเขียนบท ลำดับเรื่องราวและท่องจำ และเน้นเรื่องมารยาททางสังคม

3.2. ไม่เป็นทางการเช่น การพบปะเพื่อนฝูง การพูดคุยกันในครอบครัว การพูดทักทาย เป็นต้น

3.2.1. การนึกแบบกระทันหัน ด้วยความเคยชิน จากจิตสำนึกของบุคคล เป็นการบ่งบอกถึงนิสัยผู้พูดได้ดีกว่าแบบทางการ

3.3. แบบทางเดียว ไม่มีปฏิกริยาตอบกลับของผู้รับสารเช่น การออกอากาศทางวิทยุโทรทัศน์

3.4. แบบสองทาง มีปฏิกริยาตอบกลับของผู้รับสาร(feedback) เช่นการพูดคุย การเรียนการสอนแบบตัวต่อตัวหรือตัวต่อกลุ่ม มีการซักถาม

3.4.1. ปฏิกริยาตอบกลับของผู้รับสาร อาจเป็นได้ทั้ง วัจนภาษาและ อวัจนภาษา

4. ทฤษฎีการพูด/การสื่อสาร

4.1. อริสโตเติล -ผู้พูด คำพูด ผู้ฟัง/องค์ประกอบเรื่องที่พูดจะขึ้นอยู่กับ ทัศนคติ ตรรกะทางเหตุผล และ อารมณ์ความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย

4.2. เดวิด เค เบอร์โล/SMCR

4.2.1. แหล่งสาร (Communication Source)

4.2.2. ผู้เข้ารหัสสาร (Encoder)

4.2.3. ข่าวสาร (Message)

4.2.4. ช่องสาร (Channel)

4.2.5. ผู้ถอดรหัสสาร (Decoder)

4.2.6. ผู้รับสาร (Communication Receiver)