We’ve all heard stories of people who’ve experienced seemingly \nmiraculous recoveries from illness, but can the same thing happen for \nour world? According to pioneering biologist Bruce H. Lipton, it’s not \nonly possible, it’s already occurring.

In collaboration with political philosopher Steve Bhaerman, Dr. Lipton

invites readers to reconsider:

- the “unquestionable” pillars of biology, including random evolution,

survival of the fittest, and the role of DNA;

- the relationship between mind and matter;

- how our beliefs about nature and human nature shape our politics,

culture, and individual lives; and

- how each of us can become planetary “stem cells” supporting the health

and growth of our world.

By questioning the old beliefs that got us to where we are today and keep

us stuck in the status quo, we can trigger the spontaneous evolution of

our species that will usher in a brighter future.

Volgens Lipton heeft de Darwiniaanse biologie ons met zijn nadruk op de

overleving van de sterkste de verkeerde kant uit gestuurd. \'Wanneer je het

hebt over de overleving van de sterkste, dan heb je het over een individu.

Individuen zijn niet interessant voor de Natuur.\' Vanuit de evolutie gezien

gaat het niet om afzonderlijke mensen; voor Lipton gaat het om de mensheid.

(From the perspective of a commoner, Wallace recognized that evolution

was driven by the elimination of the weakest, while Darwin interpreted

the same data to mean that evolution resulted from the will to

survive inherent in the fittest. The difference? In a Wallacean world, we

would improve in order not to be the weakest, but in a Darwinian world,

we struggle to acquire the status of being the best. In other words, had

Wallace prevailed, there would be less focus on competition and more on

cooperation. That theory encourages improving humanity by purifying the

race, which, of course, means winnowing out unfavorable genetic inferiors.

Taken to its fullest application, Darwinian theory became the statesanctioned

science and mission of Nazi Germany.Spontaneous Evolution, page 116.)

\'We zijn geen afzonderlijke eenheden, we zijn een reusachtig samenwerkend

superorganisme\', stelt hij.

De erkenning dat ieder mens een \'cel\' is in hetzelfde lichaam, zal een revolutie

ontketenen, betoogt Lipton. \'We leren dan dat het zelfdestructief is om elkaar

of onze omgeving kapot te maken en te terroriseren. Er is zelfs een naam voor:

wanneer de cellen in ons lichaam elkaar gaan bestrijden, dan noemen we dat

een auto-immuunziekte.\'

Toch ziet Lipton de toekomst optimistisch tegemoet. \'Vroeger was ik een

pessimist\' vertelt hij. \'Toen ik de essentie van evolutie begon te begrijpen en

inzag hoe alles door vorming van gemeenschappen wordt gestuurd, zag ik in

dat het internet dat nu juist doet: het zorgt ervoor dat alle cellen met elkaar

kunnen communiceren. We zien de aanzet van een coaltie van mensen over

de hele wereld die inzien dat we een geheel zijn.

Dat is het einddoel van evolutie.\'

Lipton zwijgt even voordat hij een vraag stelt. Stel dat je je onderbewustzijn zo

programmeert dat het dezelfde verlangens uit het bewustzijn bevat die de

ervaring van de huwelijksreis schiepen? \'Op dat moment zouden we allemaal

voortdurend een hemel op aarde beleven.\'

Jurriaan Kamp(Ode-Magazine) geloofd altijd al in de hemel op aarde.

MindManager