1. ลักษณะของการมีรักในวัยเรียนอย่างไม่เหมาะสม
1.1. ค่านิยม
1.1.1. มองว่าเซ็กซ์กับรักคือสิ่งเดียวกัน
1.1.2. ไม่มีลิมิตและขอบเขตในการคบหา
1.1.3. การพัฒนาความสัมพันธ์หนุ่มสาวได้ง่ายขึ้น ซึ่งนำไปสู่การมีเพศ สัมพันธ์ที่ไวขึ้น”
1.2. ความประพฤติ
1.2.1. มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร
1.2.2. ประพฤติตนไม่เหมาะสมในที่สาธารณะ
1.2.3. มองข้ามความหวังดีของผู้ใหญ่
1.2.4. ไม่มีวิจารณญาณในการประพฤติตน
2. ผลที่ตามมาของการวางตัวอย่างไม่เหมาะสม
2.1. สังคม
2.1.1. ปัญหาครอบครัวแตกแยก
2.1.2. เป็นต้นตอของปัญหาอื่นๆตามมา เช่น ปัญหาการทอดทิ้งบุตร
2.2. ตนเอง
2.2.1. เกิดปัญหา single mom
2.2.2. หมดอนาคตทางการเรียน
2.2.3. ครอบครัวเสียใจกับการกระทำ
3. ลักษณะของการมีรักในวัยเรียนอย่างเหมาะสม
3.1. ค่านิยม
3.1.1. ความรักที่เกิดขึ้นหากอยู่ในความพอดีก็สร้างเรื่องดี ๆให้กับชีวิต
3.1.2. รักในวัยเรียน ก็มุมดีๆ ถ้ารักให้ดี รักให้เป็น
3.1.3. แยกแยะระหว่าง เซ็กซ์ กับความรักได้อย่างชัดเจน
3.1.4. มีกรอบในการคบหา ด้วยคำว่า มิตรภาพ
3.1.5. มองว่า ความรักคือการพัฒนาด้านหนึ่งของชีวิต
3.2. ความประพฤติ
3.2.1. ประพฤติตนอย่างเหมาะสมในที่สาธารณะ
3.2.2. การคบหาอยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ ผู้ปกครอง
3.2.3. ทำกิจกรรมร่วมกันในช่องทางที่สร้างสรรค์
3.2.4. ใช้สติสัมปชัญญะกำหนดความประพฤติ
4. ผลที่ตามมาของการวางตัวอย่างเหมาะสม
4.1. สังคม
4.1.1. ลดปัญหาการไม่พร้อมมีครอบครัว
4.1.2. ไม่มีปัญหาการทอดทิ้งบุตรที่เกิดจากความไม่พร้อม
4.1.3. แนวทางของคนรุ่นใหม่ เป็นไปในทางที่ดี
4.2. ตนเอง
4.2.1. ลดปัญหา single mom
4.2.2. มีอนาคตที่สดใส ชีวิตเป็นอย่างที่ควรจะเป็น
4.2.3. เป็นไว้วางใจของคนรอบข้างและครอบครัว