ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΚΡΑΙΩΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

1. ΘΕΡΜΙΚΗ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ

1.1. Το πιο σύνηθες θερμικό σύνρομο με θερμοκρασία 37ºC-39ºC. Οφείλεται σε παρατεταμένη έκθεση σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας ή σε έντονη μυική δραστηριότητα υπό τις ίδιες συνθήκες,με συνέπεια έντονη εφίδρωση. Μεγάλες απώλειες νερού και άλατος.

2. Συμπτώματα: εμφανίζονται σταδιακά

2.1. Αδυναμία

2.2. Ίλιγγος

2.3. Πονοκέφαλος

2.4. Ανορεξία

2.5. Λυποθημική τάση

2.6. Ναυτία,εμετός

3. ΥΠΟΘΕΡΜΙΑ

3.1. Πτώση της κεντρικής θερμοκρασίας του σώματος ,χαμηλότερα από 35ºC. Τα πιο συνήθη αίτια είναι το ψυχρό περιβάλλον(ατμοσφαιρικος αέρας ή νερό),η ταχύτητα του ψυχρού αέρα,τραυματισμοί στο κεφάλι που προκαλούν βλάβη στο θερμορρυθμιθμιστικό κέντρο. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι: η χρήση φαρμάκων κυρίως ηρεμιστικών και υπνοτικών,τα ηλικιωμένα και ισχνά άτομα,τραυματισμοί εξαιτίας των οποιών τα άτομα παραμένουν εκτεθειμένα αρκετό χρονικό διάστημα σε ψυχρό περιβάλλον,καρδιαγγειακά νοσήματα,ενδοκρινολογικές παθήσεις.

4. Συμπτώματα: ποικίλλουν ανάλογα τη βαρύτητα

4.1. Ήπια (35-32 ºC):ρίγος,ωχρό και κρύο δέρμα,ταχυκαρδία.το επίπεδο συνείδησης διατηρείται

4.2. Μέτρια (32-28 ºC):απώλεια ρίγους και αίσθηση κρύου.το σώμα είναι σχεδόν άκαμπτο,απώλεια συνείδησης,υπνηλεία,σύγχυση και πιθανώς κώμα.το δέρμα μπορεί να είναι ωχρό,κυανό η πρησμένο.

4.3. Βαριά (<28 ºC):ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα.απουσία σφυγμού,αδύναμη αναπνοή ,διασταλμένες κόρες ματιών(φαινομενικός θάνατος)