Mijn bijzonder rare week met Tess

1. RUZIE

1.1. Volwassen worden

1.2. Vriendschap

1.3. Verzoening

1.4. 'Hou toch eens op!' zei Jorre hard.' P. 14

1.5. 'Hier heb ik echt geen zin in, Samuel. (...) Hou op met zeuren en kom gewoon met ons mee. Nu!' P. 28

1.6. 'Hij bedoelde het wél zo!' Riep Tess.' P. 125

2. DE DOOD/AFSCHEID NEMEN

2.1. Pijn/angst/bang

2.2. Eenzaam/verlaten voelen

2.3. Andere wereld

2.4. Genieten van het leven

2.5. 'Wat denk je (...) Vond de laatste dinosaurus het erg om dood te gaan?' P. 19

2.6. 'Als ik nu doodging (...), zouden jullie dan wensen dat jullie me nooit hadden gekregen?' P. 87

2.7. 'Wat erg dat je vader dood is (...). Wat zul je verdrietig zijn.' P. 60

3. HUMOR

3.1. Zit in de vriendschap

3.2. Mopjes maken

3.3. Lachen met elkaar

3.4. 'Weet je (...) ik heb al heel veel sorry's uitgespaard. (...) Ik denk dat ik het nu wel een keertje mag zeggen.' P. 115

3.5. 'Zeg Jorre (...) heb jij toevallig wel eens een cursus houtbewerking gedaan?' P. 27

3.6. 'Kijk eens aan, een dwergtoerist.' P. 31

4. FAMILIE

4.1. Onbekende papa

4.2. Nieuw samengesteld gezin

4.3. Familie

4.4. 'En je vader dan? (...) Geen idee, ik ken hem niet.' P. 32

4.5. 'Nu weet ik het. (...) Grote mensen houden ons voor de gek. Ze doen alsof familie speciaal is. Maar eigenlijk stelt het niets voor.' P. 52

4.6. 'Mijn eigen moeder. Ik liep naar de bank en omhelsde haar. Dat deed ik anders nooit. Maar nu wel.' P. 57

5. VRIENDSCHAP

5.1. Elkaar helpen

5.2. Lief zijn voor elkaar

5.3. Samen dingen meemaken

5.4. Positieve en neg. ervaringen

5.5. 'Meneer, we gaan eerst even eten, maar daarna komen we u helpen voor een begrafenis voor Remus.' P. 23

5.6. 'Dat is het. We dansen!' P. 20

5.7. 'Ik wil hier blijven. Bij dit meisje.' P. 29

6. GEHEIMEN

6.1. Onbekende papa

6.2. Niet verklappen

6.3. Waarheid vertellen kan +/- gevolgen hebben

6.4. 'Mam wil zijn naam niet vertellen.' P. 34

6.5. 'Ik moet Poes eten geven,' mompelde ze. 'Bloemen komen, ramen openzetten, programma klaarleggen,...' P. 43

6.6. 'En mam komt zo thuis. Ze mag niet weten dat ik weg ben.' P. 44