de Wereldbank

1. Jaren '80

1.1. De toenmalige Wereldbankpresident Robert McNamara besloot in 1980 dat de Bank een nieuw soort lening in het leven zou roepen: leningen gericht op beleid. De Wereldbank zou die leningen gaan gebruiken om landen ertoe te bewegen ‘hervormingen’ door te voeren in hun economie.

2. Het heden

2.1. In 2002 publiceerde een netwerk van honderden ngo’s Zie hier het SAPRIN-rapport. een rapport over de SAP’s. In negen landen was gekeken naar de impact. Bijna 40 procent van de werknemers van voormalige staatsbedrijven raakten hun baan kwijt. En veel van de vaste medewerkers werden vervangen door tijdelijke staf, vaak onder slechte arbeidsvoorwaarden.

3. Algemene conclusie

3.1. Vernietigend: de lokale industrie verwoest, voedselzekerheid verminderd, de natuur geschaad en schulden toegenomen. En dit alles raakte de armen het hardst.

4. Pre jaren '80

4.1. de Wereldbank probeerde landen te helpen met leningen voor bepaalde projecten, zoals het aanleggen van infrastructuur of het inkopen van zaden en mest voor kleine boeren. Maar dat zette geen zoden aan de dijk.

5. Development Policy Financing

5.1. Telkens weer horen we dat dit nieuwe instrument niet veel meer is dan de SAP in een nieuw jasje. Kijkend naar de voorwaarden die gesteld worden aan landen die zo’n lening afsluiten, kun je inderdaad maar één ding concluderen: de geest van de SAP’s waart nog rond

6. Kritiek

6.1. De Wereldbank zou het leven van arme mensen alleen maar erger hebben gemaakt. We leven niet meer in de jaren tachtig, maar veel van de kritiek die destijds wortel heeft geschoten, is vandaag de dag nog relevant.