1. Afstaða til umbótasetnu: Frá frjálslyndissefnu til íhaldssefnu
1.1. Nýklassíska lýðrlæðiskenning
1.1.1. hafnar þeirri forsendu að almenningur sé skynsamur og velviljaður.
1.1.2. Upphafsmenn nýklassíska lýðræðiskenningunnar eru þeir Edmund Burke, James Madison og Jhon C. Calhoun .
1.2. Frjálslyndisstefna
1.2.1. Þeir sem eru frjálslyndir vilja vinna hörðum og tiltölulega víðtækum breytingum á þjóðfélaginu. Fjrálslyndir vilja ekki kollvarpa ríkjandi þjóðskipulagi heldur vinna að umbótum innan ramma þess.
1.3. Afskiptaleysistefna
1.3.1. Raunveruleikinn varð hins vegar ekki eins glæsilegur draumur sígildu frjálslyndisstefnunnar hafði staðoð til.
1.4. Nútíma frjálslyndisstefna
1.4.1. Jeremy Bentham er talinn vera upphafsmaður nútíma frjálslyndissefnu í samræmi við þá hefð sem hafur skapast um það hugtak. Sú frjálslyndisstefna birtist m.a. í stefnu ýmissa frjálslyndra stjórnmálaflokka í vestur- Evrópu og Ameríku.
1.5. Lýðræðiskenningarinnar
1.5.1. John Locke , Milton Friedman, Russel Krik, Barry Goldwhater og William Buckley voru upphafsmenn
1.5.2. Þeir vildu nota meirihlutaregluna sem mælikvarða á skynsamlega stjórnun. Forsenda þess var trúin á skynsemi og velvild almennings.
2. Hægfara
2.1. Þeir sem aðhyllast hægfara stjórnmálastefnu eri í grundvallaratriðim ánægðir með þjóðfélagið. En samt sem áður leggja þeir áherslu á að breytingar á þjóðfélaginu en vilja bara að breytingar séu hægfara. Engar byltingar.
3. Íhaldsstefna
3.1. Nýfrjálshyggja
3.2. Þeir sem aðhyllast íhaldssefnuna eru frekar andsnúnir breytingum á samfélaginu.Afstaða íhaldsmanna er sú að þeir eru margir hverjir ánægðir með óbreytt ástand.
4. Stefnuafbrigði og samanburður
4.1. Lýðhyggja eða populismi
4.2. Þekkt stefnuafbrigði frjálslyndisstefnunnar er hin svonefnda lýðhyggja. Hún á samleið með frjálslyndisstefnunni í afstöðunni til ríkisafskipta af hagkerfinu og félagslegrar aðstoðar.
4.3. Nýfrjálshyggja er hins vegar afbrigði af íhaldssefnunni. Hún á samleið með íhaldsstefnunni í því að hún leggur áherlsu á frjást markaðskerfi og sem minnst afskipti ríkisvalds af efnahagslífinu.
4.4. Frjálshyggjumenn aðhyllast lágmarksríki. Þar sem þeir telja að afskipti ríkisvaldsins eigi að vera sem minnst.
4.5. Lágmarksríki
4.6. Nýfrjálshyggja
4.6.1. Hún leggur áherslu á frjálst markaðskerfi og sem minnst afskipti