1. 5. Remedie Onderzoek Ellen Jansesen 2003 journal of higher education: verminderen aantal parallelcursussen en spreiden van toetsen helpt qua rendement
1.1. Negatieve relatie tussen aantal herkansingen en rendement
1.2. Positieve relatie tussen aantal beslissingen en drop out, hoe meer beslismomenten, hoe lager het rendement. Hoe meer vakken met beslismomenten, hoe lager rendemen
1.3. Beter 1x per jaar beslissen, op grond van alle vakken
2. 4. Organisatie HO schiet tekort
2.1. Parallelvak Toetsen aan einde semester toetsen Veel herkansingen
2.2. Studenten zijn just-in-time managers Net als de meeste van ons
2.2.1. Herkansingen bieden uitstelmogelijheden
2.2.2. Hebben problemen met parallel studeren Kiezen voor meest veeleisende vak
2.2.3. Onderschatten hoeveel tijd een taak op hoog niveau kost
2.2.4. Leren is niet leuk Suikers! Vereist cognitieve inspanning Het resultaat van leren is geweldig Zelfs als het leuker was, dan is er altijd iets anders
3. 7. Compensatie, compensatie
3.1. Is uniek voor west europese onderwijs Harvard compenseert
3.2. De gemiddelde prestatie moet voldoende zijn. Er is geen reden om iedereen alles te laten halen. Geef mensen de kans met hun sterke hun zwakke punten te compenseren. De markt is toch divers
3.3. Psychologie bij Schmidt: Conjunctief 24% geslaagd voor alle vakken Compensatoir 58% geslaagd met 6 of hoger
3.4. Nadelen
3.4.1. Docenten menen dat hun vak minder belangrijk wordt
3.4.2. Verlies aan autonomie als je als team ipv alleen over studenten beslist.
3.4.3. Studenten kunnen vakken laten zitten
3.4.4. Sommige vakken MOET je voldoende halen om te kunnen werken (geneeskunde)
3.5. Voordelen: het gebeurt nu al binnen een tentamen, we zijn ons er ook niet van bewust (compensatie tussen toetsitems)
3.6. Erkent veelvormigheid van de markt. Bv kan je zonder statistiek geen goede psychotherapeut kan worden?
3.7. Beslissing wordt betrouwbaarder als je op grond van meerdere metingen/vakken beslist
3.7.1. Correlatie van afzonderlijke vakken met criterium (bv prestaties in 2e of 3e jaar) is laag, ong .63
3.7.2. Correlatie gemiddelde met zelfde criterium is .83
4. 2. Rendementen zijn beleidsresistent
4.1. Huidige studenten zijn niet slim genoeg
4.1.1. MAAR in jaren 50&60 waren rendementen vergelijkbaar en studieduur langer
4.2. Studenten studeren niet hard genoeg Gem 25 uur oer week
4.2.1. Zou winst in kunnen zitten
4.2.2. Maar 15 jaar geleden lag studietijd 10% hoger met zelfde rendement
5. 3. Toetspraktijk leidt tot niet noodzakelijke uitval
5.1. Betrouwbaarheid varieert tussen .40 en .80, rond .70, er is veel ruis in toetsresultaten.
5.1.1. Gevolg: vals positief en vals negatief
5.2. Studenten worden niet goed geordend Dus de vraag of je voor alle tentamens slaagt in eerste jaar is kwestie van toeval
5.3. Omdat docenten relatief beoordelen
5.3.1. De wet van Posthumus zegt 30% zakt, onafhankelijk van hoe ver ze zijn in de opleiding En onafhankelijk van hoe hard ze werken
6. 8. Verminder het aantal colleges Plan zelfstudietijd zorgvuldig
6.1. Wet van Vos, 20 jaar geleden Er is een optimum van 10 uur georganiseerde onderwijstijd per week
6.2. Onderwijs in kleine groepjes
6.2.1. Totaalpakket grunn min. 48
6.3. Studie Schmidt zelf Op basis van visitaiterapporten ingeroosterde tijd gemeten Hoe meer colleges, hoe lager rendement en hoger studieduur
6.3.1. Opleidingen met weinig colleges Zorgden ervoor dat de zelfstudietijd goed werd ingevuld, Studenten onder prestatiedruk in kleine groepen die wekelijks werden gecheckt