1.1. Zaczęła pomagać Żydom długo przed powstaniem getta warszawskiego. W grudniu 1942 świeżo utworzona Rada Pomocy Żydom „Żegota” mianowała ją szefową wydziału dziecięcego. Jako pracownik ośrodka pomocy społecznej miała przepustkę do getta, gdzie nosiła Gwiazdę Dawida jako znak solidarności z Żydami oraz jako sposób na ukrycie się pośród społeczności getta.Współpracowała z polską organizacją pomocową działającą pod niemieckim nadzorem i zorganizowała przemycanie dzieci żydowskich z getta, umieszczając je w przybranych rodzinach, domach dziecka i u sióstr katolickich w Warszawie. Uratowała ok. 2500 dzieci.
2. Giovanni Palatucci
2.1. Kiedy w 1943 roku Włochy znalazły się pod okupacją nazistów, Palatucci dalej prowadził swoją działalność. Kiedy zaczęła ona jednak wychodzić na światło dzienne, jego bliski kolega, szwajcarski konsul w Trieście, zaproponował mu bezpieczne przedostanie się do Szwajcarii. Palatucci jednak nie pojechał, wysyłając za siebie swoją narzeczoną narodowości żydowskiej. Wkrótce Włoch został aresztowany przez Gestapo i wysłany do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zamordowano go w lutym 1945 roku.
3. Abdol Hossein Sardari
3.1. Ten irański dyplomata i polityk, sprawujący w Paryżu w 1941 roku funkcję konsula, nie tylko uratował od śmierci wiele ludzkich istnień, ale także ośmieszył ideologię Hitlera. Udało mu się przekonać nazistów, że irańscy Żydzi nie są genetycznie związani ze swoimi europejskimi krewnymi. Co więcej, Sardari utrzymywał, że Żydzi z Persji nie są Semitami, ale Arianami, jak sami Niemcy. Przekonanie Niemców pozwoliło Żydom z Iranu na nienoszenie gwiazd Dawida, a w późniejszym czasie na wydanie im paszportów, w których nie było już wzmianki o ich pochodzeniu. Tym samym Sardari ocalił od śmierci ponad trzy tysiące osób. O swoich zasługach powiedział po latach skromnie: "Miałem przyjemność bycia irańskim konsulem w Paryżu w czasie niemieckiej okupacji Francji, moim obowiązkiem było więc chronienie wszystkich Irańczyków, w tym irańskich Żydów".
4. Matylda Getter
4.1. Matylda Getter była siostrą franciszkanką, która w czasie II wojny światowej przyczyniła się do uratowania kilkuset dzieci. W domach dziecka prowadzonych przez zgromadzenie umieściła setki dzieci, w większości przemyconych z getta przez Irenę Sendlerową. Jako naczelna matka przełożona prowincji warszawskiej podjęła bowiem decyzję o przyjęciu do sierocińca każdego dziecka z getta. Oprócz tego, wraz z innymi siostrami Matylda Getter prowadziła szpital powstańczy i kuchnię. Osobom, które były ścigane przez nazistów, starała się natomiast dostarczać fałszywe dokumenty. Za swoje zasługi otrzymała medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata".
