1. FAKTORI RIZIKA
1.1. Ronjenje pri niskim temperaturama
1.2. Stres
1.3. Astma
1.4. Dehidracija
1.5. Starija životna dob
1.6. Letenje nakon ronjenja
1.7. Brzo izranjanje
2. PREVENCIJA
2.1. Značajno stvaranje mjehurića obično se može izbjeći ograničavanjem dubine i trajanja urona na dubine za koje prilikom izrona nije potrebno dekompresijsko zastajkivanje
2.2. Izranjanje uz dekompresijsko zastajkivanje na dubinama
2.3. Mnogi ronioci danas kao dio opreme imaju računalo za ronjenje koje neprekidno prati dubinu i vrijeme provedeno na njoj, te izračunava raspored rekompresije
2.4. Mnogi ronioci za svaki slučaj zastanu na nekoliko minuta na dubini od ~4,6 m ispod površine
3. DIJAGNOZA
3.1. Anamneza i fizikalni pregled
3.2. CT
3.3. MR
3.4. Nativne RTG snimke zglobova
3.4.1. Disbarična osteonekroza
4. OPĆENITO
4.1. Nastaje kod naglog smanjenja vanjskog tlaka
4.2. Drugi naziv je kesonska bolest
4.3. Nastaje prilikom
4.3.1. izrona
4.3.2. hiperbarične komore
4.3.3. povećanja nadmorske visime
4.4. Uzrokuje da plin, CO2 , koji je prethodno otopljen u krvi ili tkivu, stvara mjehuriće u krvnim žilama - ARTERIJSKA PLINSKA EMBOLIJA
5. ZADAĆE SPASIOCA
5.1. Ovise o simptomima i obliku DB-a
5.1.1. Project specifications
5.1.2. End User requirements
5.1.3. Action points sign-off
5.2. Procijeniti i početi zbrinjavanje prema potrebi
5.2.1. Define actions as necessary
5.3. Endotrahealna intubacija
5.3.1. 100%−tni kisik preko maske koja dobro prijanja na lice
5.4. Rehidracija
5.4.1. Najbolje iv.fiziološke otopine: 2l u prva 3 sata: 1000+500+500ml, poslije prema procijeni
5.5. Što hitnije transportirati unesrećenog u ustanovu s barokomorom uz stalnu kontrolu vitalnih funkcija. Unesrećenika treba u barokomori ponovno vratiti pod visok tlak ( rekompresija ), a zatim postupno snižavati tlak ( dekompresija )
6. LIJEČENJE
6.1. Oko 80% bolesnika se u potpunosti oporavi
6.2. 100%–tni O2
6.3. Rekompresijsko liječenje je indicirano u svih bolesnika, osim možda u onih čiji su simptomi ograničeni na svrbež, marmorizaciju kože i zamor; njih treba nadzirati zbog mogućnosti pogoršanja
6.4. Barokomora
7. SIMPTOMI
7.1. Malaksavost
7.1.1. Materials
7.1.2. Personel
7.1.3. Services
7.1.4. Duration
7.2. Zamor
7.3. Anoreksija
7.4. Bol
7.5. Neurološki ispadi
7.6. U ~50% slučajeva simptomi se pojavljuju unutar 1 h nakon izranjanja, a u 90% slučajeva za 6 h. Simptomi se rijetko mogu pojaviti 24–48 h nakon izranjanja, osobito ako je nakon ronjenja došlo do izlaganja velikim visinama
8. PODJELA
8.1. Tip l.
8.1.1. Tipično uzrokuje bol koja se sve više pojačava u zglobovima (obično u laktovima i ramenima), križima i mišićima
8.1.2. Bol se pojačava prilikom pokreta i opisuje se kao “duboka” i “dosadna” - “bends”
8.1.3. Drugi simptomi su limfadenopatija, marmorizirana koža, svrbež i osip
8.2. Tip ll.
8.2.1. Tipično se očituje parezom, obamrlošću i trncima, neuropraksijom, tegobama pri mokrenju i gubitkom nadzora nad funkcijom crijeva ili mokraćnog mjehura
8.2.2. U slučaju ozljede unutarnjeg uha može doći do pospanosti, tinitusa i gubitka sluha
8.2.3. Opsežna embolizacija mjehurićima zraka u plućnom krvožilnom stablu može dovesti do brzog kolapsa cirkulacije i smrti
8.3. Disbarična osteonekroza
8.3.1. Kasno očitovanje dekompresijske bolesti
8.3.2. Podmukao oblik aseptične nekroze kosti uzrokovane dugotrajnim ili brzo ponavljanim izlaganjima komprimiranom zraku