Een getal zonder naam, bestaat dat wel?

Iris van der Graaf

Filosoof en kunstenaar.

Iris van der Graaf ontdekte dat kinderen filosofischer zijn dan we denken.

En daar kunnen we veel van leren.

Karel Berkhout, 17 juli 2017

Iris van der Graaf (1989) studeerde filosofie in Amsterdam, Utrecht en Parijs en beeldende kunst in Den Haag.

Ze illustreerde Het wiskundehondje.

Haar nieuwe boek Is nergens ergens:

Verhalen over filosofen en hun ideeën is uitgegeven door uitgeverij Nieuwezijds (135 blz. €17,95)

De kennisleer van de Griekse filosoof Plato is even elegant als

ongrijpbaar. Plato beschouwde alle verschijningen in onze wereld als een

onvolmaakte afspiegeling van ideale oervormen elders: de ‘ideeën’. Maar

wat moet je je eigenlijk voorstellen bij een ‘idee’?

Nou, denk maar aan een bakvorm, schrijft Iris van der Graaf

in haar net verschenen boek Is nergens ergens?

„In die bakvorm kun je chocoladecake maken, roombotercake, citroencake,

maar de bakvorm blijft altijd hetzelfde.” Daardoor lijken al die cakes

op elkaar, ook al zijn er kleine, onderlinge verschillen. „Plato dacht

dat alles in onze wereld zo’n bakvorm heeft”, van ezels en bomen tot

waarheid en schoonheid. Die bakvormen zitten in een ideale

‘vormenwereld’, de baksels zie je om je heen.

„Over de bakvorm heb ik lang nagedacht”, vertelt Iris van der Graaf

(27) met een licht verlegen lach. Ze is afgestudeerd in de filosofie en

sinds kort ook in de beeldende kunst. „Plato’s term ‘eidos’ wordt wel

vertaald als ‘idee’, maar betekent ‘vorm’. Doordat kinderen vaak bakken –

cupcakes en cakes – kwam ik op het beeld van de bakvorm.”

on my Mind