1. สังคมไม่เป็นระเบียบ
1.1. สาเหตุ
1.1.1. ความเห็นแก่ตัวและไม่ให้เกียรติกัน
1.2. สมมติฐาน
1.2.1. ถ้าหากมีการให้เกียรติซึ่งกันและกัน สังคมก็จะเป็นระเบียบ
1.3. แนวทางการแก้ไข
1.3.1. การจัดระเบียบในสังคมถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สังคมควรตระหนักเพราะว่าถ้าสังคมนั้นมีความวุ่นวายเกิดขึ้นสังคมนั้นก็จะดูไม่เป็นระเบียบ สรุปได้ว่าการจัดระเบียบสังคมเป็นกระบวนการที่สมาชิกได้พัฒนาการกระทำระหว่างกันทางสังคมอย่างมีระเบียบโดยสมาชิกส่วนรวมของสังคมได้ยอมรับเป็นแนวความประพฤติร่วมกัน และปฏิบัติสืบทอดจนเป็นบรรทัดฐานในการดำเนินชีวิตร่วมกันของสมาชิกในสังคม
2. การแยกแยะ/รู้ผิดชอบชั่วดี
2.1. สาเหตุ
2.1.1. ขาดการอบรมสั่งสอนและมีสิ่งยั่วยุ
2.2. สมมติฐาน
2.2.1. ถ้าหากมีการอบรมสั่งสอนก็จะสามารถแยกผิดชอบชั่วดีได้
2.3. แนวทางการแก้ไข
2.3.1. เด็กในวัยนี้จะเริ่มคิดแบบผู้ใหญ่ความคิดแบบเด็กจะสิ้นสุดลงเด็กจะสามารถที่จะคิดหาเหตุผลนอกเหนือไปจากข้อมูลที่มีอยู่จากสถานการณ์ทำให้เด็กสามารถที่จะคิดแยกแยะ รู้ผิดชอบชั่วดีได้ ว่าส่งใดควรสิ่งใดไม่ควร
3. ความแตกต่างทางฐานะ
3.1. สาเหตุ
3.1.1. การไม่มีความเท่าเทียมระหว่างหมู่คนรวยกับคนจน
3.2. สมมติฐาน
3.2.1. ถ้าหากมีความเท่าเทียมกันระหว่างคนรวยกับคนจนก็จะไม่เกิดปัญหาความแตกต่างทางฐานะ
3.3. แนวทางการแก้ไข
3.3.1. ความแตกต่างระหว่างคนรวยกับคนจนมีการแก้ไขโดยการทำความเข้าใจเบื้องต้นว่าหลักการของความเสมอภาคไม่ได้และไม่เคยเรียกร้องให้ทุกคนต้องเหมือนกันหมด เพราะมนุษย์แตกต่างกันเป็นธรรมชาติโดยชาติตระกูล รูปร่าง เพศ ความเชื่อ และอื่นๆ แต่ความแตกต่างนั้นไม่ได้เป็นเหตุผลทำให้ทุกคนต้องไม่เสมอภาคกัน
4. ความอยากมีอยากได้
4.1. สาเหตุ
4.1.1. ความไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี
4.2. สมมติฐาน
4.2.1. ถ้าหากรู้จักความพอประมาณในตนเองก็จะไม่เกิดความอยากมีอยากได้
4.3. แนวทางการแก้ไข
4.3.1. การนำปรัชญาขององค์พ่อหลวงมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตัวเองไม่มีความอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่นเขา และรู้จักพอประมาน พอใจในสิ่งที่ตนมีดั่งพระบรมราโชวาทของในหลวงที่ได้กล่าวไว้ว่า ".คนเราถ้าพอในความต้องการก็มีความโลภน้อยเมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียนคนอื่นน้อย. ถ้าทุกประเทศมีความคิดอันนี้ ไม่ใช่เศรษฐกิจ มีความคิดว่าทำอะไรต้องพอเพียง หมายความว่า พอประมาณ ไม่สุดโต่ง ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข. พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่ไปเบียดเบียนคนอื่น. ต้องให้พอประมาณตามอัตภาพ พูดจาก็พอเพียง ทำอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง