1. สารประกอบและธาตุ
1.1. สารเนื้อเดียว
1.1.1. สารบริสุทธ์
1.1.1.1. ธาตุ
1.1.1.1.1. โลหะ
1.1.1.1.2. อโลหะ
1.1.1.1.3. กึ่งโลหะ
1.1.1.1.4. ธาตุกัมมันตรังสี
1.1.1.2. สารประกอบ
1.1.1.2.1. คือสารบริสุทธิ์ที่ประกอบด้วยธาตุสองชนิดขึ้นไป
1.1.2. สารละลาย
1.1.2.1. คือสารประกอบรวมกับสารประกอบหรือรวมกับธาตุสองชนิดขึ้นไปมีอนุภาคเล็กกว่า 0.0000001 cm
1.2. สารเนื้อผสม
1.2.1. สารแขวนลอย
1.2.1.1. สารผสมที่มีอนุภาคใหญ่กว่า 0.0001 cm
1.2.2. สารคอลลอยด์
1.2.2.1. สารผสมที่มีอนุภาคประมาณ 0.0000001 - 0.0001 cm
2. การแยกสาร
2.1. การแยกสารเนื้อเดียว
2.1.1. การระเหยแห้ง
2.1.1.1. คือการแยกของแข็งออกจากของเหลวซึ่งของแข็งอาจละลายในของเหลวหรือไม่ก็ได้
2.1.2. การตกผลึก
2.1.2.1. เป็นการแยกของแข็งออกจากสารละลายที่มีตัวทำละลายหลายชนิดปนกัน
2.1.3. การกลั่น
2.1.3.1. การกลั่นแบบธรรมดา
2.1.3.1.1. เป็นวิธีแยกสารที่มีจุดเดือดต่างกันมาก
2.1.3.2. การกลั่นแบบลำดับส่วน
2.1.3.2.1. เป็นการแยกสารที่มีจุดเดือดใกล้เคียงกัน
2.1.3.3. การกลั่นด้วยไอน้ำ
2.1.3.3.1. เป็นการแยกสารที่ไม่ละลายน้ำ นิยมใช้สกัดน้ำมันหอมระเหยจากพืช
2.1.4. การโครมาโทกราฟี
2.1.4.1. ใช้แยกองค์ประกอบของสารที่มีปริมาณน้อย เช่น สี เป็นต้น
2.2. การแยกสารเนื้อผสม
2.2.1. การกรอง
2.2.1.1. เป็นการแยกของแข็งกับของเหลวซึ่งของแข็งต้องมีอนุภาคใหญ่กว่าวัสดุที่ใช้กรองและของเหลวต้องมีอนุภาคน้อยกว่าวัสดุที่ใช้กรอง
2.2.2. การใช้กรวยแยก
2.2.2.1. เป็นการแยกของเหลวกับของเหลวซึ่งไม่ละลายเป็นเนื้อเดียวกัน(อิมัลชั่น)
2.2.3. การใช้แม่เหล็ก
2.2.3.1. เป็นการใช้อำนาจแม่เหล็กดูดผงเหล็กออกจากของผสม
2.2.4. การระเหิด
2.2.4.1. เป็นการแยกของแข็งกับของแข็งซึ่งสารหนึ่งต้องระเหยได้และเหลืออีกสารหนึ่งไว้
2.2.5. การตกตะกอน
2.2.5.1. เป็นการแยกของแข็งกับของเหลวซึ่งเป็นสารแขวนลอยเพื่อให้ตกตะกอนไว้แล้วค่อยแยกออก
2.2.6. การใช้มือหยิบออก
2.2.6.1. เป็นการแยกสารที่มีขนาดใหญ่พอที่สามารถหยิบออกได้