1. การแก้ไขปัญหาทางอ้อม (ทางวิทยาลัยเป็นฝ่ายแก้ไขนิสิต)
1.1. จัดกิจกรรมเสิรมทักษะภาษาอังกฤษ
1.1.1. การดูหนังภาษาอังกฤษ
1.1.2. การฟังเพลงภาษาอังกฤษ
1.1.3. การอ่านเนื้อเรื่องภาษาอังกฤษ
1.1.3.1. การอ่านนิยายภาษาอังกฤษ
1.1.3.2. การอ่านนิทานภาษาอังกฤษ
1.1.3.3. การอ่านเนื้อหาวิชาที่เรียนฉบับอังกฤษ
1.2. จัดการเรียนการสอนเพิ่มเติมในรายวิชาภาษาอังกฤษ
1.2.1. ให้อาจารย์เจ้าของภาษามาสอน
1.2.1.1. เน้นการสนทนาที่ใช้ในชีวิตประจำวันเเละวิชาชีพพยาบาลให้มากขึ้น
1.2.2. จำลองสถานการณ์ให้นิสิตได้ออกมาพูดภาษาอังกฤษ
1.2.3. ให้อาจารย์ไทยสอนพื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษให้เข้าใจง่าย มีหลักการจำง่ายๆเเละเเน่นมากขึ้น
1.3. นำสื่อการเรียนการสอนที่น่าสนใจมาให้นิสิตดู
1.3.1. วิดิโอการสนทนาแบบภาษาอังกฤษ
1.3.2. การ์ตูนแอนนิเมชั่นภาษาอังกฤษ
2. ปัญหาที่พบ
2.1. นิสิตสอบวิชาภาษาอังกฤษผ่านน้อย
2.1.1. นิสิตที่สอบผ่านมี 7 คน
2.1.2. นิสิตที่สอบไม่ผ่านมี 275 คน
2.1.3. สาเหตุเกิดจาก
2.1.3.1. ยึดตามหนังสือเรียน
2.1.3.1.1. ไม่ใช้การฝึกฝนและการปฏิบัติ
2.1.3.2. ไม่ใช่ภาษาหลักของไทย
2.1.3.2.1. ไม่เกิดความชำนาญ
2.1.3.3. มีโอกาศในการใช้ภาษาน้อย
2.1.3.4. ไม่ชอบภาษาอังกฤษ
2.1.3.5. ไม่เข้าใจในภาษาอังกฤษ
2.1.3.6. ไม่รู้คำศัพท์
2.1.3.7. มีความคิดว่าภาษาอังกฤษไม่สำคัญ
3. สถานที่
3.1. วิทยาลัยพยาบาลแห่งหนึ่งในประเทศไทย
4. การแก้ปัญหาทางตรง (แก้ไขตัวนิสิต)
4.1. นิสิตควรเปิดใจยอมรับ และรับฟัง
4.1.1. ตั้งใจเรียนในชั่วโมงเรียน
4.1.1.1. ไม่เล่นโทรศัพท์
4.1.1.2. ไม่คุยกัน
4.1.1.3. ไม่นอนหลับในเวลาเรียน
4.1.1.4. ไม่กินขนมในเวลาเรียน
4.1.2. เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ยอมรับให้ได้
4.1.2.1. กระตุ้นตัวเองให้สนใจกับบทเรียน
4.2. นิสิตควรหมั่นฝึกฝนภาษาอังกฤษ
4.2.1. ดูหนังภาษาอังกฤษเพื่อจะได้คำศัพท์ใหม่ๆมากขึ้น
4.2.2. ฝึกท่องคำศัพท์เป็นประจำทุกวัน
4.2.3. ฝึกทักษะการเขียนภาษาอังกฤษเป็นประจำทุกวัน
4.2.4. ควรหมั่นจดคำศัพท์ในคำที่เราไม่เคยรู้มาก่อน
4.2.4.1. การจดบันทึกคำศัพท์เป็นหมวดหมู่
4.2.4.2. เพิ่มสีสันในการจดบันทึกคำศัพท์เพิ่มทักษะการในการจำ
4.2.5. นิสิตควรมีความมั่นใจเเละกล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษ
4.2.5.1. นิสิตควรมีความมั่นใจในการพูดภาษอังกฤษกับชาวต่างชาติ
4.2.5.2. นิสิตควรมีความมั่นใจในการพูดภาษอังกฤษในชีวิตประจำวัน เช่น กับเพื่อน กับครูอาจารย์เป็นต้น
4.2.5.3. ฝึกทักษะการสนทนาภาษาอังกฤษให้มากขึ้น