พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

by Nattapol Kemon

1. ผู้สร้างสรรค์

1.1. ผู้ทำหรือก่ให้เกิดงานสร้างสรรค์อย่างใดอย่างหนึ่ง

2. โปรแกรมคอมพิวเตอร์

2.1. คำสั่ง ชุดคำสั่ง สิ่งอื่นใดที่นำไปใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์

3. หมวด 8 บทกำหนดโทษ

3.1. การกระทำผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำเพื่อการค้าผู้กระทำผิดมีโทษจำคุก ปรับหรือทั้งจำและปรับ

4. ส่วนที่ 1 งานอันมีลิขสิทธิ์

4.1. งานสร้างสรรค์ประเภทวรรณกรรม

4.1.1. นาฏกรรมศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัสนวัสดุ

4.1.2. ภาพยนตร์ สื่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ

4.2. การคลุมครองลิขสิทธิ์ไม่คลุมถึงความคิด

5. ส่วนที่ 2 การได้รับซึ่งลิขสิทธิ์

5.1. ในกรณีที่ได้มีการโฆษณางานแล้ว

5.2. ในกรณีที่ยังไม่มีโฆษณางาน

5.3. ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล

6. ส่วนที่ 3 การคุ้มครองลิขสิทธิ์

6.1. ลิขสิทธิ์ย้อมโอนให้แก่กันได้

6.2. เจ้าของลิขสิทธิ์ย้อมมีสิทธิ

6.2.1. ทำซ้ำหรือดัดแปลง

6.2.2. เผยแพร่สาธารณะ

6.2.3. ให้ประโยคลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น

7. ส่วนที่ 4 อายุแห่งการคลุมครองลิขสิทธิ์

7.1. ภายใต้มาตรา 21 และ 22

7.1.1. ลิขสิทธิ์ในงานภาพถ่าย

7.1.1.1. โสตทัสนวัสดุ ภาพยนตร์

7.1.1.2. สื่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ

7.1.2. ผู้สร้างสรรค์ใช้นามแฝงหรือไม่ปรากฏผู้สร้างสรรค์

8. ส่วนที่ 5 การละเมิดลิขสิทธิ์

8.1. เผยแพร่ต่อสาธารณะ

8.2. ทำซ้ำหรือดัดแปลง

8.3. ให้เช่าต้นฉบับหรือสำเนางานดังกล่าว

9. ส่วนที่ 6 ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์

9.1. ใช้เพื่อประโยชน์ตนเอง

9.2. การวิจัยหรือศึกษางาน

10. หมวด 7 พยักงานเจ้าหน้าที่

10.1. ให้พนักงานเจ้าหน้าที่เป็นเจ้าพนักงานตามปรัมวลกฎหมายอาญา

10.2. เข้าไปในอาคารสถานที่ทำการ สถานที่ผลิต