CA Esophagus
by Pam Thitanan
1. ปัจจัยเสี่ยง
1.1. การสูบบุหรี่
1.2. การดื่มเหล้า
1.3. ไนโตรซามีน
1.4. เส้นใยหิน
1.5. ผลิตภัณฑ์ปิโตเลียม
2. อาการและอาการแสดง
2.1. กลืนลำบาก
2.1.1. รู้สึกติด
2.1.2. กลืนแล้วเจ็บ
2.2. สำลักเวลากลืน
2.3. ไอขณะกิน
2.4. มีน้ำลายหรือเสมหะปนเลือดหรืออาเจียนเป็นเลือด
2.5. อ่อนเพลีย
2.6. น้ำหนักลด
2.7. เสียงแหบลง
3. การวินิจฉัยโรค
3.1. ประวัติอาการ
3.2. ตรวจร่างกาย
3.2.1. ระยะลุกลาม
3.2.1.1. ต่อมน้ำเหลืองที่ไหปลาร้าหรือที่คอโต
3.2.1.2. ปวดหลัง
3.2.2. เอ็กซเรย์
3.2.2.1. การกลืนแป้ง
3.2.2.2. CT scan
3.2.2.3. ปอด
3.2.2.4. ช่องท้อง
3.2.3. ส่องกล้องและตัดชิ้นเนื้อ
3.2.4. ตรวจเลือดCBC
3.2.5. Kidney function test
3.2.6. Liver function test
4. การรักษา
4.1. ผ่าตัด
4.1.1. ให้อาหารทางสายยาง
4.1.2. สายให้อาหารบริเวณหน้าท้องเข้าสู่กระเพาะอาหาร หรือลำไส้เล็ก
4.2. ฉายรังสีรักษา
4.2.1. เพื่อควบคุมโรค
4.2.1.1. มักรักษาในผู้ป่วยระยะลุกลามไม่มาก
4.2.1.2. โดยมักร่วมกับการรักษาอื่นๆคือ ยาเคมีบำบัด และ/หรือ การผ่าตัด
4.2.2. เพื่อประคับประคองอาการ
4.2.2.1. รักษาในผู้ป่วยที่ไม่สามารถผ่าตัดได้เนื่องจากมะเร็งลุกลามมาก
4.3. ยาเคมีบำบัด
5. สาเหตุ
5.1. ความผิดปกติของพันธุ์กรรม
5.2. การสูบบุหรี่/ดื่มสุรา
5.3. การบริโภคอาหารไม่ครบ5หมู่
5.4. บริโอาหารที่มีสารไนโตรโซ
5.4.1. เนื้อสัตว์ที่ใส่สารนี้เป็นสารกันบูด
5.4.2. ปลาทะเลย่าง
5.4.3. ปลาหมึกย่าง