TRIZ (PL) - Teoria Rozwiązywania Innowacyjnych Zagadnień

Lancez-Vous. C'est gratuit
ou s'inscrire avec votre adresse e-mail
TRIZ (PL) - Teoria Rozwiązywania Innowacyjnych Zagadnień par Mind Map: TRIZ (PL) - Teoria Rozwiązywania Innowacyjnych Zagadnień

1. Książki (EN)

1.1. Simplified TRIZ: New Problem Solving Applications for Engineers and Manufacturing Professionals, Second Edition

1.1.1. ISBN-13: 978-1420062731

1.1.2. Published: 2007

1.1.3. Pages: 272

1.1.4. http://www.amazon.com/Simplified-TRIZ-Applications-Manufacturing-Professionals/dp/1420062735

1.2. Pobierz: "Da Vinci and 40 Answers - A Playbook for creativity and Fresh Ideas" by Mark L. Fox

2. Twórca TRIZ

2.1. Henryk Saulowicz Altszuller

2.2. 15.10.1926 - 24.09.1998

2.3. http://pl.wikipedia.org/wiki/Gienrich_Altszuller

2.4. http://www.dcosbim.pl/bio_hsa.html

2.5. http://www.triz-innowacje.pl/triz/z-zycia-henryka-altszullera/henryk-saulowicz-altszuller---biografia.html

3. Słownik terminologii TRIZ

3.1. Algorytm Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań

3.2. Analiza wepolowa

3.3. Analogiczne zadanie

3.4. Antysystem

3.5. Baza informacji

3.6. Bi-system

3.7. Biologiczny efekt

3.8. Burzenie wepola

3.9. Chwyt, zasada

3.9.1. „Chwyt“ na mikropoziomie

3.9.2. „Chwyt“ na makropoziomie

3.10. Czas operacyjny

3.11. Czteropoziomowy system kreowania fantastycznych idei

3.12. Duża niespodzianka

3.13. Efekt

3.13.1. Efekt chemiczny

3.13.2. Efekt fizyczny

3.13.3. Efekt geometryczny

3.14. Epole

3.15. Fantograma

3.16. Fepole

3.17. Graficzny zapis wepola

3.18. Główny proces technologiczny (produkcyjny)

3.19. Heurystyka

3.20. Idealna maszyna

3.21. Idealny wynik końcowy (IWK)

3.22. Inercja myślenia

3.23. Koncepcja maksymalnego dążenia w górę

3.24. Krok wstecz od IWK

3.25. Maksymalne zadanie (maksizadanie)

3.26. Metoda modelowania maleńkimi ludzikami

3.27. Metody niealgorytmiczne

3.28. Mikrozadanie

3.29. Model zadania wynalazczego, innowacyjnego

3.30. Monosystem

3.31. Narzędzie

3.32. Nietypowe zadanie

3.33. Obiekt, przedmiot

3.34. Ocena opracowań wykonanych wg. TRIZ

3.35. Operator RSP

3.36. Operator systemowy

3.37. Pole

3.38. Polisystem

3.39. Poważny cel

3.40. Poziomy zadań wynalazczych

3.41. Prawa rozwoju systemów technicznych

3.42. Prognoza

3.43. Pustka

3.44. Rejestr idei SF

3.45. Resursy

3.46. Resursy substancjalno - polowe

3.47. Rie sprzeczności

3.48. Rozwój Twórczej Wyobraźni (RTW)

3.49. S- kształtna krzywa, sinusoidalna krzywa

3.50. Schemat sprzeczności technicznej (ST)

3.51. Schemat wieloekranowy

3.52. Schematy typowych konfliktów w modelach zadań

3.53. Sformułowanie zadania

3.54. Skonfliktowana para

3.55. Sprzeczność

3.55.1. Sprzeczność administracyjna

3.55.2. Sprzeczność techniczna

3.55.3. Sprzeczność fizyczna

3.56. Standard rozwiązywania zadań wynalazczych

3.57. Strefa operacyjna

3.58. Substancja

3.59. Suchronizacja rytmu

3.60. System techniczny

3.61. System „chwytów”, zasad elementarnych,

3.62. Sytuacja innowacyjna, wynalazcza

3.63. TRIZ

3.64. Tabela podstawowych zasad likwidacji sprzeczności technicznych

3.65. Taktyka Rozwoju Osobowości Twórczej (TROT)

3.66. Teoria Rozwoju Osobowości Twórczej (TROT)

3.67. Tepole

3.68. Termin specjalistyczny

3.69. Typowe konflikty

3.70. Typowe zadanie

3.71. Uzupełnienie wepola

3.72. Warunki zewnętrzne

3.73. Wepole

3.74. Wiodąca dziedzina techniki

3.75. Wskaźniki efektów

3.76. Wzmocnienie sprzeczności

3.77. Wzmocnione sformułowania sprzeczności

3.78. X-element

3.79. Zadanie

3.79.1. Zadanie minimum (minizadanie)

3.79.2. Zadanie inżynierskie

3.79.3. Zadanie wynalazcze

3.80. Zalety twórczej osobowości

3.81. Zapis wepolowy

3.82. Zasada

3.82.1. Zasada energetycznej drożności systemu

3.82.2. Zasada kompletności elementów systemu

3.82.3. Zasada nierównomiernego rozwoju elementów systemu

3.82.4. Zasada podnoszenia stopnia doskonałości systemu

3.82.5. Zasada podnoszenia stopnia struktury wepolowej

3.82.6. Zasada przechodzenia z makropoziomu na mikropoziom

3.82.7. Zasada przejścia do nadsystemu

3.82.8. Zasada rozwoju wg S-krzywej

3.82.9. Zasada synchronizacji elementów systemu

3.83. Zbiorcza kartoteka

3.84. Zbiór godnych, poważnych celów

4. Książki (PL)

4.1. Co to jest TRIZ?

4.1.1. http://www.triz-innowacje.pl/nasz-ebook.html

5. http://www.opensourcetriz.com/

6. Ta darmowa mapa TRIZ została pieczołowicie stworzona z pasji i zamiłowania do nauki oraz ciągłego rozwoju jak również w celu promocji metody TIRZ. Podziel się tą mapą z innymi, polub i przekazaż informacje zwrotne - Twoja opinie, komentarze i sugestie są moją motywacją do dalszego jej rozwmoju THX.!)

6.1. Pytania / wątpliwość / błędy? Zapraszam do kontaktu. Mapa powstała jako pomoc w Twojej nauce. Każda uwaga jest cenna :-), Mirosław Dąbrowski.

6.1.1. http://www.linkedin.com/in/miroslawdabrowski

6.1.2. https://www.google.com/+MiroslawDabrowski

6.1.3. https://play.spotify.com/user/miroslawdabrowski/

6.1.4. http://www.miroslawdabrowski.com

6.1.5. https://twitter.com/mirodabrowski

6.1.6. miroslaw_dabrowski

7. Reguły formułowania IWK (4)

7.1. Reguła 1

7.1.1. Nie wolno zawczasu myśleć o tym, czy możliwe lub niemożliwe jest uzyskanie wyniku idealnego.

7.2. Reguła 2

7.2.1. Nie wolno zawczasu myśleć o tym, jaką drogą można osiągnąć wynik idealny.

7.3. Reguła 3

7.3.1. Sformułowanie IWK nie powinno być wyrażone językiem fachowym; należy użyć słów potocznych, prostych, ogólnie znanych.

7.4. Reguła 4

7.4.1. IWK należy formułować, posługując się minimalną, konieczną ilością słów.

8. Idealny Wynik Końcowy (IWK)

8.1. Idealny system techniczny to taki, który nie istniejąc, spełnia jego funkcję.

8.2. Rozwiązanie innowacyjne rozpoczyna się od zdefiniowania idealnego wyniku, niezależnego od sposobu realizacji.

8.3. Kwestia sformułowania zadania i nie opieraniu się sugestii.

8.3.1. Samo postawienie zadania zawiera w sobie sugestię, która natychmiast zaczyna budować wektor inercji, wiążący wyobraźnię twórcy z niekoniecznie owocnym kierunkiem poszukiwań.

8.4. IWK to pierwszy istotny fragment ARIZ, który jest elementem TRIZ, pozwalającym na usystematyzowane podejście do rozwiązywania problemów.

8.5. Innowacyjne rozwiązanie ma w wyższym stopniu spełniać charakterystykę Idealnego rezultatu końcowego, czyli

8.5.1. Eliminacja wad oryginalnego / aktualnego systemu.

8.5.2. Zachowywać zalety rozwiązania oryginalnego / aktualnego.

8.5.3. Nie powiększać komplikacji w porównaniu z rozwiązaniem aktualnym.

8.5.4. Nie wprowadzać nowych wad (niedostatków).

8.5.5. Podejście takie przeciwdziała psychicznej inercji i zachęca do tworzenia z użyciem wyobraźni, a nie wiedzy.

8.6. Przykład w praktyce - ewolucja ekranu telefonu komórkowego

9. Wektor inercji

9.1. Psychologiczne zjawisko polegające na szukaniu rozwiązania w wąskim „klinie" znanej problematyki, podczas gdy dobrego rozwiązania trzeba szukać w zupełnie innym kierunku (por. drukarki komputerowe i przejście od czcionkowych, później igłowych, do atramentowych);

9.2. Przedsiębiorca rozwiązując problemy w firmie, wykorzystuje doświadczenie i wiedzę zdobytą w procesie edukacji.

9.2.1. Często jednak pojawia się wektor inercji psychologicznej, który przeszkadza w znalezieniu rozwiązania.

9.2.1.1. Trudno zrezygnować z wygodnych, dobrze znanych i bezpiecznych schematów.

10. Algorytmy Rozwiązywania Innowacyjnych Zadań (tzw. ARIZ-y)

10.1. Znane również jako:

10.1.1. Algorytmy Rozwiązywania Problemów Wynalazczych

10.2. Kolejno ulepszane: od ARIZ-56 do ARIZ 85c

10.2.1. ARIZ-85

10.2.1.1. Ostatnia, opracowana przez Altszullera, wersja algorytmu rozwiązywania zadań wynalazczych.

10.3. Porządkują pracę wynalazcy, prowadząc go krok po kroku, oszczędzając czas i eliminując kierunki bezowocnych poszukiwań.

10.4. ARIZ był początkiem TRIZa

10.5. Ogólny schemat działania algorytmu ARIZ

10.6. Ostatnim algorytmem (powstałym już po śmierci Altszullera) jest ARIP-2009 (Gennadija Iwanowa)

11. Narzędzia twórczości (zwane również jako: instrumenty wynalazcy, "chwyty wynalazcze", zasady) (50)

11.1. Henryk Altszuller zauważył, że wszystkie wynalazki powstały w wyniku zastosowania niewielkiej liczby powtarzających się idei, zasad wynalazczych, inaczej „chwytów inżynierskich”.

11.1.1. Po analizie ponad 1 200 000 wynalazków, stwierdził, że tych „chwytów” wynalazczych jest około 40

11.1.1.1. Później doszło jeszcze 10 nowych oraz tzw. "efekty":

11.1.1.1.1. Fizyczne

11.1.1.1.2. Chemiczne

11.1.1.1.3. Biologiczne

11.1.1.1.4. Geometryczne

11.2. Wymienione zasady dotyczą przede wszystkim dziedzin istotnych w latach 50-tych i 60-tych, a więc np. mechaniki i budownictwa.

11.3. 1. Segmentacja

11.3.1. znana również jako

11.3.1.1. zasada rozdrobnienia

11.4. 2. Wydzielenie

11.4.1. znana również jako

11.4.1.1. zasada wyodrębnienia

11.5. 3. Lokalna jakość

11.5.1. znana również jako

11.5.1.1. zasada miejscowej jakości

11.6. 4. Asymetria

11.6.1. znana również jako

11.6.1.1. zasada asymetrii

11.7. 5. Łączenie

11.7.1. znana również jako

11.7.1.1. zasada jednoczenia

11.8. 6. Uniwersalność

11.8.1. znana również jako

11.8.1.1. zasada uniwersalności

11.9. 7. "Matrioszka"

11.9.1. znana również jako

11.9.1.1. zasada matrioszki

11.10. 8. Przeciwciężar

11.10.1. znana również jako

11.10.1.1. zasada antyciężaru

11.11. 9. Przeciwdziałanie zapobiegawcze

11.11.1. znana również jako

11.11.1.1. zasada wstępnego naprężenia

11.12. 10. Zapobieganie

11.12.1. znana również jako

11.12.1.1. zasada wstępnej aranżacji

11.13. 11. Wcześniejsze wytłumienie

11.13.1. znana również jako

11.13.1.1. zasada "zawczasu podłożonej poduszki"

11.14. 12. Ekwipotencjalność

11.14.1. znana również jako

11.14.1.1. zasada ekwipotencjalności

11.15. 13. Wykonanie w "na odwrót"

11.15.1. znana również jako

11.15.1.1. zasada "na odwrót"

11.16. 14. Sferoidalność

11.16.1. znana również jako

11.16.1.1. zasada sferoidalności

11.17. 15. Dynamika

11.17.1. znana również jako

11.17.1.1. zasada dynamiki

11.18. 16. Częściowe lub nadmierne działanie

11.18.1. znana również jako

11.18.1.1. zasada częściowego lub nadmiernego działania

11.19. 17. Inny wymiar

11.19.1. znana również jako

11.19.1.1. zasada przejścia w inny pomiar

11.20. 18. Wibracje/drgania

11.20.1. znana również jako

11.20.1.1. zasada wykorzystania drgań mechanicznych

11.21. 19. Działanie impulsowe

11.21.1. znana również jako

11.21.1.1. zasada periodycznego działania

11.22. 20. Ciągłość

11.22.1. znana również jako

11.22.1.1. zasada nieprzerywanego dodatniego działania

11.23. 21. Przeskok

11.23.1. znana również jako

11.23.1.1. zasada „przeskoku”

11.24. 22. Straty na korzyści

11.24.1. znana również jako

11.24.1.1. zasada przekształcić „stratę w zysk”

11.25. 23. Sprzężenie zwrotne

11.25.1. znana również jako

11.25.1.1. zasada relacji odwrotnej

11.26. 24. Pośrednik

11.26.1. znana również jako

11.26.1.1. zasada "pośrednika"

11.27. 25. Samoobsługa

11.27.1. znana również jako

11.27.1.1. zasada samoobsługi

11.28. 26. Kopiowanie

11.28.1. znana również jako

11.28.1.1. zasada kopiowania

11.29. 27. Tania nietrwałość

11.29.1. znana również jako

11.29.1.1. zasada taniej nietrwałości w zamian za drogą długowieczność

11.30. 28. Zastąpienie mechaniki

11.30.1. znana również jako

11.30.1.1. zasada zamiany mechanicznego schematu

11.31. 29. Pneumatyka i Hydraulika

11.31.1. znana również jako

11.31.1.1. zasada wykorzystania konstrukcji pneumo i hydrodynamicznych

11.32. 30. Elastyczne powłoki i błony

11.32.1. znana również jako

11.32.1.1. zasada wykorzystania elastycznych powłok i cienkich błon

11.33. 31. Materiały porowate

11.33.1. znana również jako

11.33.1.1. zasada zastosowania porowatych materiałów

11.34. 32. Zmiana kolorów

11.34.1. znana również jako

11.34.1.1. zasada zmiany zabarwienia

11.35. 33. Homogeniczność

11.35.1. znana również jako

11.35.1.1. zasada jednorodności

11.36. 34. Odrzucenie i regeneracja

11.36.1. znana również jako

11.36.1.1. zasada odrzucania i regeneracji części

11.37. 35. Zmiana parametrów

11.37.1. znana również jako

11.37.1.1. zasada zmiany fizykochemicznych parametrów obiektu

11.38. 36. Fazy przejściowe

11.38.1. znana również jako

11.38.1.1. zasada zastosowania fazowych przejść

11.39. 37. Rozszerzanie cieplne

11.39.1. znana również jako

11.39.1.1. zasada zastosowania termicznego rozszerzenia

11.40. 38. Utleniacze

11.40.1. znana również jako

11.40.1.1. zasada zastosowania silnych utleniaczy

11.41. 39. Neutralne środowisko

11.41.1. znana również jako

11.41.1.1. zasada zastosowania inercjalnego środowiska

11.42. 40. Materiały kompozytowe

11.42.1. znana również jako

11.42.1.1. zasada zastosowania materiałów kompozytowych

11.43. 41. Wykorzytsanie pauz

11.43.1. znana również jako

11.43.1.1. zasada wykorzytsania pauz

11.44. 42. Działanie wielpostopniowe

11.44.1. znana również jako

11.44.1.1. zasada działania wielpostopniowego

11.45. 43. Stosowanie piany

11.45.1. znana również jako

11.45.1.1. zasada stosowania piany

11.46. 44. Stosowanie wstawek

11.46.1. znana również jako

11.46.1.1. zasada stosowania wstawek

11.47. 45. Bi - zasada

11.47.1. znana również jako

11.47.1.1. Bi - zasada

11.48. 46. Zastosowanie substancji wybuchowych i prochów

11.48.1. znana również jako

11.48.1.1. zasada zastosowania substancji wybuchowych i prochów

11.49. 47. Manipulacja w wodzie

11.49.1. znana również jako

11.49.1.1. zasada manipulacji w wodzie

11.50. 48. Wykorzystanie próźni

11.50.1. znana również jako

11.50.1.1. zasada wykorzystania próżni

11.51. 49. Dysocjacja - asocjacja

11.51.1. znana również jako

11.51.1.1. zasada dysocjacja - asocjacja

11.52. 50. Samoporganizacja

11.52.1. znana również jako

11.52.1.1. zasada samoporganizacji

12. MATRIZ

12.1. Poziomy certyfikacji TRIZ wg. MATIZ (5)

12.1.1. http://triz-guide.com/

12.1.2. Poziom 1 - Men

12.1.2.1. Wg. standardów MATRIZ do uzyskania 1 stopnia kwalifikacyjnego niezbędne jest odbycie szkolenia obejmującego:

12.1.2.1.1. 12 – 32 godzin zajęć

12.1.2.1.2. praca własna

12.1.3. Poziom 2 - Connoisseur

12.1.3.1. Wg. standardów MATRIZ do uzyskania 2 stopnia kwalifikacyjnego niezbędne jest odbycie szkolenia obejmującego:

12.1.3.1.1. 40 – 80 godzin zajęć

12.1.3.1.2. praca własna w czasie nie krótszym niż 1 rok

12.1.4. Poziom 3 - Profit

12.1.4.1. Wg. standardów MATRIZ do uzyskania 3 stopnia kwalifikacyjnego niezbędne jest odbycie szkolenia obejmującego:

12.1.4.1.1. 80 – 120 godzin zajęć

12.1.4.1.2. praca własna

12.1.4.1.3. praca dyplomowa

12.1.5. Poziom 4 - Ekspert

12.1.5.1. Wg. standardów MATRIZ do uzyskania 4 stopnia kwalifikacyjnego niezbędne jest odbycie szkolenia obejmującego:

12.1.5.1.1. nie mniej niż 120 godzin zajęć klauzulowych

12.1.5.1.2. praca własna w czasie nie krótszym niż 1 rok

12.1.5.1.3. praca dyplomowa

12.1.6. Poziom 5 - Master

12.1.6.1. Wg. standardów MATRIZ do uzyskania 5 stopnia kwalifikacyjnego niezbędne jest odbycie szkolenia obejmującego:

12.1.6.1.1. nie mniej niż 220 godzin zajęć klauzulowych

12.1.6.1.2. praca własna

12.1.6.1.3. minimum 1 publikacja

12.1.6.1.4. udział w minimum 1 konferencji z własnym referendum

12.1.6.1.5. w czasie nie krótszym niż 2 lata

12.2. The International TRIZ Association

12.3. http://matriz.org/

13. Prawa rozwoju systemów technicznych (PRST) (9)

13.1. Systemy techniczne rozwijają się według wspólnych, ustalonych i niezmiennych praw, które można wykorzystać dla kreowania dalszego rozwoju systemów. Są to:

13.2. 1. Prawo kompletności elementów technicznego systemu.

13.3. 2. Prawo energetycznej przewodności systemu.

13.4. 3. Prawo uzgodnienia rytmu elementów TS.

13.5. 4. Prawo podnoszenia stopnia idealizacji TS.

13.6. 5. Prawo nierównomiernego rozwoju części systemu.

13.7. 6. Prawo przechodzenia do nadsystemu.

13.8. 7. Prawo przechodzenia z makropoziomu na mikropoziom.

13.9. 8. Prawo powiększenia stopnia wepolowości.

13.10. 9. Prawo powiększania stopnia dynamiczności.

14. Odmiany TRIZa (4)

14.1. Metodyka TRIZ zorientowana pierwotnie tylko na rozwiązywanie problemów technicznych, pod nazwą TRIZ-Technika.

14.2. Obecnie mamy 4 odmiany TRIZ:

14.2.1. TRIZ – Management

14.2.1.1. stosunkowo nowy, jego klasyczne zasady przekształcone na „język zarządzania organizacją”, w dużym stopniu pomagają w rozwiązywaniu problemów menedżerskich

14.2.2. TRIZ – Science

14.2.2.1. ułatwia ukierunkowywanie badań naukowych

14.2.3. TRIZ – Design

14.2.3.1. w fazie tworzenia; artyści wykorzystują narzędzia TRIZ-u w działalności artystycznej

14.2.4. TRIZ – Pedagogika

14.2.4.1. uczy dzieci logicznego myślenia i twórczego rozwiązywania zadań