A Historiografía latina. Tivo Livio.

Começar. É Gratuito
ou inscrever-se com seu endereço de e-mail
A Historiografía latina. Tivo Livio. por Mind Map: A Historiografía latina. Tivo Livio.

1. Época Clásica

1.1. Caius lulius Caesar

1.1.1. 100-44 a.C

1.1.2. Familia Iulia

1.1.3. Maxistraturas

1.1.3.1. Carreira política

1.1.3.1.1. Cónsul, 59 a.C

1.1.3.1.2. Pretor, 58 a.C

1.1.4. 1º triunvirato da República

1.1.5. Pompeio - Guerra Civil

1.1.6. Dictador, 45 a.C

1.1.7. Asasinado, 44 a.C

1.1.8. Obra

1.1.8.1. Non historiador

1.1.8.2. Xustificación e defensa dos actos

1.1.8.3. Obra historiográfica

1.1.8.3.1. Comentarii

1.1.8.4. Peripecias na campaña das Galias

1.1.8.4.1. De bello Gallico

1.1.8.5. Sucesos da Guerra Civil

1.1.8.5.1. De bello Civili

1.1.8.6. Informes dos soldados

1.1.8.7. Costumes dos pobos

1.1.8.8. Descrición de lugares

1.2. Caius Sallustius Crispus

1.2.1. Familia plebea

1.2.2. Amiterno (Sabinia)

1.2.3. Política

1.2.3.1. Oposición aos optimates

1.2.3.1.1. Pompeyo Magno

1.2.4. Apoio a Xulio César

1.2.4.1. Nomeado gobernador de Numidia

1.2.5. Morte de César

1.2.5.1. Inmensa fortuna

1.2.6. Retiro da vida pública

1.2.7. Crise do final da República

1.2.8. Cronista dos feitos vividos

1.2.9. Obra

1.2.9.1. Conxura de Catilina (Bellum Catilinae ou CatiIina)

1.2.9.1.1. Conxura contra o goberno de Catilina

1.2.9.2. Iugurtha (Bellum lugurthinum)

1.2.9.2.1. Guerra de Numidia (anos 115- 111 a . C.).

1.2.9.2.2. Alxeria

1.2.9.2.3. Aliado de Roma

1.2.9.2.4. Iugurta, Micipsa

1.2.9.3. Historias (Historiae)

1.2.9.3.1. Consérvanse fragmentos

1.2.9.3.2. Feitos desde a morte de Sila ata o triunfo de Pompeyo

1.2.10. Lingua e estilo

1.2.10.1. Modelo

1.2.10.1.1. Tucídides

1.2.10.2. Intento de explicar os acontecementos

1.2.10.3. Relatos lexibles e dramáticos.

1.2.10.4. Dominio dos recursos da retórica greco-latin

1.2.10.4.1. Tendecias políticas que non disimula

1.2.10.5. Arcaizante

1.2.10.5.1. Imitación Catón o Vello e a Ennio

1.2.10.6. Ton enérxico

1.2.10.7. Frases breves

1.2.10.7.1. Forma de paralelismo e reforzo pola concisión e a xuxtaposición

1.2.10.8. Estilo moi persoal

1.2.10.8.1. Idea central

1.3. C. Cornelius Nepos

1.3.1. C. Cornelio Nepote, 100-25 a. C.

1.3.2. Época final da República

1.3.2.1. Introdución da historiografía biográfica

1.3.2.1.1. Suetonio

1.3.3. Obras

1.3.3.1. De excellentibus ducibus

1.3.3.1.1. Vida de grandes xenerais estranxeiros

1.3.3.2. Vida de Catón o Vello

1.3.3.3. Vida de Ático

1.3.3.4. De viris illustribus

1.3.3.4.1. Biografía de diversos personaxes

1.3.4. Biografías

1.3.4.1. Coleccións de anécdotas triviais

1.3.4.2. Verosímiles

1.3.4.3. Noticias curiosas sobre fontes e institucións

2. Época Post-Clásica

2.1. Suetonio Tranquilo (70 - 140 d.C.)

2.1.1. Comezos da súa vida

2.1.1.1. Realizou estudos en Roma baixo a protección de Plinio o Mozo

2.1.1.2. Traballou como arquiveiro de Adriano

2.1.2. Obra literaria

2.1.2.1. De duodecim Caesarum vita

2.1.2.2. De viris illustribus

2.1.3. Estilo

2.1.3.1. Non brilla pola súa calidade literaria

2.1.3.2. Os detalles resultan irrelevantes e anecdóticos

2.1.3.2.1. Fonte veraz

2.2. P. Cornelio Tácito (55 - 120 D.C)

2.2.1. Vida

2.2.1.1. Orixinario da Galia

2.2.1.2. Foi discípulo de Quintiliano e amigo de Plinio o Mozo

2.2.1.3. Foi funcionario, orador e desempeñou diversas maxitraturas

2.2.2. Obra

2.2.2.1. De vita et moribus Iulii Agricolae

2.2.2.2. Historiae - Nerón, Galba, Otón, Vitelio e comezo do mandato de Vespasiano (5. 14?)

2.2.2.3. Annales - Augusto e Nerón (16)

2.2.3. Características

2.2.3.1. Análise histórica - patetismo

2.2.3.2. É un pensador máis profundo que Salustio; oponse ao Imperio, pero o presenta como inevitable.

2.2.3.3. Estilo de Salustio (brevidade, concisión e solemnidade)

2.3. Tito Livio

2.3.1. 59 a.C.-17 d.C.

2.3.1.1. Padua (Pataviam)

2.3.1.2. Roma (30 a.C.)

2.3.1.2.1. Escribir historia de Roma

2.3.1.3. Non vida política

2.3.1.4. Nenez

2.3.1.4.1. Ditadura de César

2.3.1.5. Adolescencia

2.3.1.5.1. Loitas civís

2.3.1.6. Madurez

2.3.1.6.1. Triunfo de Augusto

2.3.1.7. Historiador (50 anos)

2.3.2. Obra

2.3.2.1. Composición

2.3.2.1.1. Historia Romana

2.3.2.1.2. 150 libros

2.3.2.1.3. Final

2.3.2.1.4. 107 (case completos)

2.3.2.1.5. Papiro do Epítome

2.3.2.1.6. Fragmento do libro 91

2.3.2.1.7. Libros non conservados

2.3.2.2. Métodos e fontes

2.3.2.2.1. Historia como xénero literario

2.3.2.2.2. Fontes

2.3.3. Fins

2.3.3.1. Nepote, Salustio

2.3.3.1.1. historia

2.3.3.2. Cadro de costumes

2.3.3.2.1. Leccións

2.3.3.3. Moralista

2.3.3.4. Servir, axudar, presentar a imaxe da República

2.3.3.5. Sacrificar os intereses persoais

2.3.3.6. Exaltación de Roma

2.3.3.7. Motivos íntimos e virtudes da súa obra

2.3.3.7.1. Amor á patria

2.3.3.7.2. Respecto ao mos maiorum

2.3.3.7.3. Respecto á concordancia civil e á relixiosidade profunda

2.3.4. Estilo

2.3.4.1. Concepción ciceroniana da historia

2.3.4.1.1. Opus oratorium maxime

2.3.4.2. Actea ubertas

2.3.4.2.1. Períodos longos, amplios

2.3.4.3. Gran cantidade de discursos

2.3.4.3.1. Inconveniente

2.3.4.3.2. Argumentos de avogado

2.3.4.3.3. Discursos artificiosos

2.3.4.4. Personaxes

2.3.4.4.1. Consumados oradores

2.3.4.5. Poeta da historia

2.3.5. Influencias

2.3.5.1. Grandes poetas augústeos

2.3.5.1.1. Horacio Cocles

2.3.5.1.2. Horacios e os Curiacios

2.3.5.1.3. Mucio Escévola

2.3.5.1.4. A moza Celia

2.3.5.1.5. Primeiros libros

2.3.5.1.6. Tempos primitivos, lendas heroicas

2.3.5.2. Invocación aos deuses

3. Época decadente

3.1. Floro e Eutropio

3.1.1. Floro

3.1.1.1. Século II d.C

3.1.1.2. Dous libros

3.1.1.2.1. Condensación obra Tito Livio

3.1.2. Eutropio

3.1.2.1. Século IV d.C

3.1.2.2. Data de nacemento e morte ¿? 320 a.C -390 d.C

3.1.2.3. Distintos cargos escalando no cursus honorum

3.1.2.4. Dende secretario, epistularis, ata cónsul (ano 387 con Valentiniano II)

3.1.2.5. Época difícil e cambiante

3.1.2.5.1. Moitos emperadores

3.1.2.6. Obra

3.1.2.6.1. Xénero historiográfico do epítome ou breviarum

3.1.2.6.2. “Compilador” ou “autor de resumes”

3.1.2.6.3. Gran éxito en Roma

3.1.2.6.4. Obras breves e fáciles de publicar

3.1.2.6.5. Relacións entre varios xéneros literarios

3.1.2.6.6. Obra de Eutropio

3.1.2.7. Fontes

3.1.2.7.1. Época arcaica e republicana

3.1.2.7.2. Imperial?

3.1.2.8. Lingua e estilo

3.1.2.8.1. Latín

3.1.2.8.2. Narración

3.1.2.8.3. Léxico

3.1.2.8.4. Proceso do latín literario

3.1.2.8.5. Brevitas

3.1.2.9. Influencia

3.1.2.9.1. Resumo e simplicidade

3.1.2.9.2. Gran difusión

3.1.2.9.3. Traduccións gregas en vida

3.1.2.9.4. Popularidade do autor ata a actualidade

3.2. Amiano Marcelino (s. IV d.C.)

3.2.1. Antioquía

3.2.2. “Un soldado e un grego”

3.2.3. Rerum Gestarum Libri XXXI, continuación da obra de Tácito.

3.2.3.1. Morte do emperador Nerva (96 d.C.) - Morte do emperador Valente (378 d.C.).

3.2.4. Uso habitual do grego, pero uso do latín na súa obra

3.2.4.1. Difusión e fama

3.2.5. Idade Media

3.2.5.1. Inadvertida

3.2.6. Actualmente

3.2.6.1. Realidade social e política dos últimos anos do Imperio, decadencia

3.3. Historia Augusta (finais do século IV d.C.)

3.3.1. Colección de biografías

3.3.1.1. Dende Adriano (117)

3.3.1.2. Ata Numeriano (284)

3.3.2. Composta por 6 autores diferentes durante os reinados de Diocleciano e Constantino

3.3.3. Cómodo Antonio

3.3.3.1. Infancia

3.3.3.1.1. Cruel e pervertido

3.3.3.1.2. Historia do escravo e o baño tibio

3.3.3.2. Título de César

3.3.3.3. Cónsul

3.3.3.3.1. Guerra Siria e Exipto

3.3.3.4. Expulsión dos antigos servidores do seu pai

3.3.3.5. Abandono da guerra que seu pai comezara e regreso a Roma

3.3.3.6. Vida chea de luxuria e praceres

3.3.3.7. Odio de membros do senado

3.3.3.7.1. Empeoramento do carácter

3.3.3.8. Envío de membros cómplices dos seus vicios a gobernar a outras provincias

4. A Historiografía como xénero literario

4.1. Introducción

4.1.1. Naceu en Roma

4.1.2. Narración de sucesos históricos e fermosura da linguaxe

4.1.3. Historia

4.1.3.1. Coñecemento

4.1.3.1.1. Descubrimento e investigación

4.1.4. Grecia S.V a.C.

4.1.4.1. Historia

4.1.4.1.1. Feitos do pasado

4.1.5. Heródoto e Tucídides

4.1.5.1. Primeiros historiadores

4.1.6. Polibio

4.1.6.1. Introducíu a literatura historiográfica

4.1.7. Gregos

4.1.7.1. “porqué”

4.1.8. Romanos

4.1.8.1. “para que”

4.2. Características

4.2.1. Alto grao de patriotismo

4.2.2. Compromiso político

4.2.3. Carácter moralizante

4.2.3.1. Mores maiorum

4.2.4. Compoñente retórico

4.2.4.1. Opus maxime oratorium

4.2.5. Evolución

4.2.5.1. Fin S.III a.C.

4.2.5.1.1. sentimento nacionalista

4.2.5.2. Contacto ca literatura grega

4.3. Precedentes

4.3.1. Primeiros documentos

4.3.1.1. Documentos públicos

4.3.1.1.1. Foedera regum

4.3.1.1.2. Actas dos maxistrados

4.3.1.2. Documentos privados

4.3.1.2.1. Laudationes funebres

4.3.1.2.2. Tituli imaginum

5. Época Arcaica

5.1. Analistas

5.1.1. As súas obras titúlanse Annales

5.2. Os primeiros analistas

5.2.1. Escriben en grego

5.2.2. Fabio Pictor, L.Cincio Alimento…

5.3. O primeiro en empregar o latín foi Marco Poncio Catón (nas Origines)

5.4. Para Catón

5.4.1. O protagonista da historia romana

5.4.1.1. Pobo

5.4.1.2. Non os imperatores

5.5. Origines: 7 libros dos que se conservan fragmentos.

5.6. Os analistas posteriores a Catón

5.6.1. Escriben en latín

5.6.2. Casio Hemina, Mucio Escévola, Valerio Antias, Claudio Cuadrigario…

5.6.3. Basan os seus relatos en obras de autores precedentes

5.6.3.1. Gregos

5.6.3.2. Etruscos

5.6.4. Fontes

5.6.4.1. Autores precedentes

5.6.4.1.1. 1ª fonte

5.6.4.2. Historiografía etrusca

5.6.4.2.1. Non queda reliquia

5.6.4.3. Analistas baseáronse en ambos carácter extranxeiro

5.6.4.3.1. Distinto tratamento

5.6.4.4. Documentos

5.6.4.4.1. Públicos

5.6.4.4.2. Privados

5.6.4.4.3. Escaso valor histórico

5.6.4.4.4. Livio Andrónico e Ennio

5.6.4.5. Metodoloxía

5.6.4.5.1. Analistas arbitrio historia de Roma

5.6.4.5.2. Falsificaron documentos, inventaron etimoloxías, esaxeraban o papel de Roma...

5.6.4.5.3. Inventaban e deformaban para gusto patriótico

5.6.4.6. Finalidade

5.6.4.6.1. Engrandecemento Roma esixe relatos mais xugosos e brillantes

5.6.4.6.2. Só interesa historia de Roma

5.6.4.6.3. Historia é unha escola de civismo e un instrumento de goberno