1. Çocukluğun Dezintegratif Bozukluğu
1.1. Yaşamın ilk gelişmesi normal olan bireylerin, 3-4 yaştan itibaren dile getirme becerilerinin kazanılması, sosyal izalasyon ve içe kapanma, özbakma becerilerinin kaybolması ve kalıcılarla karakterize edilmesi.
2. Kız çocuklarda erkek çocuklardan daha fazla ortaya çıkar, daha büyük semptomlarla görülür. Stereotipik el hareketlerinin yoğunluğunun sağladığı işlevdedir. Dile kodu sözel ya da sınırsızdır. Nöbetler teknolojisi görülebilir.
3. Gluten, tahıllarda, unlu mamüllerde bulunan bir proteinindir. Kazein de süt ve süt ürünlerinde bulunur. Şidetli otizmli bireylerde bu gluten ve kazein içeren besinleri sindirmekte zorluk yaşadığını iddia edilmektedir.
3.1. Her ne kadar hiperaktiviteyi azalttığı deneyimlenmiş olsa da, bu diyetin çocuklarda vitamin ve mineral eksikliğine yol açabileceği unutulmamalıdır.. Eğer çocukta böyle bir sorunun var olduğu kanıtlanmazsa kesinlikle gluten-kazein diyeti uygulanmamalıdır. Aksi takdirde çeşitli sorunlar ortaya çıkabilir.
4. Neuro-Feedback
4.1. Amacı normalden farklı beyin dalgalarını çeşitli egzersizler ile normale çevirebilmektir
5. "Spektrum" kelimesi, otizm spektrum bozukluğunun belirtilerinin kişiden kişiye değişebileceği faydalar. Bazı çocuklarda belirtileri pek şiddetliyken başkaları çok hafif olabilir. Otizm iletişimde, sosyal becerilerde ve davranışlarda sorunlara yol açar.
5.1. YAYGIN GELİŞİMSEL BOZUKLUKLAR
5.1.1. Klasik Otizm
5.1.2. Asperger Sendromu
5.1.2.1. Göz kontağı kuramama
5.1.2.2. Mimik ve jestleri kullanamama
5.1.2.3. Çevreyi umursamama
5.1.2.4. Öğrenmek için tavır alamama
5.1.2.5. Sınırlı ilgi alanları
5.1.2.6. Orijinal ve kendine özgü dil yaratma
5.1.2.7. Sosyal grupla kaynaşamama
5.1.3. Rett sendromu
5.1.4. Apitik Otizm
6. Otizme Yönelik Tedavi Uygulamaları
6.1. Psikiyatrik Otizm Tedavisi
6.2. Gluten-Kazein Diyeti
6.3. Ağır Metallerden Arındırma
7. Otizm yaşamında döllenmeden sonraki ilk üç dönemde ortaya çıkan ciddi bir gelişimsel bozukluktur.
8. İlk adım çocuk ile ilgilenen hemşirenin terapi ekibi içinde etkin rol almasıdır. Bu çocukların gelişme gösterebilmeleri için herkesten önce ailelerinin eğitilmesi gereklidir.
8.1. Ailede suçluluk duygusu yaratmamak,
8.2. Çocuğun olumlu özelliklerini göstermek, ve ailenin sorularına yanıt vermek.
8.3. Aile danışmanlığı sürecinde hemşirenin, anne çocuk etkileşimini gözleyerek annenin yaşadığı bir güçlük olduğunda ona, nasıl çözeceği konusunda yardımcı olması gerekir.
8.4. Otistik çocuklarda en önce giderilmesi gereken bir durum, bu çocukların kendilerine dokunulmasından hoşlanmamaları ve kucaklanmaktan kaçınmalarıdır.
8.4.1. Bu çocuklara bakım veren hemşire,
8.4.1.1. Müziğe olan aşırı ilgilerinden yararlanarak; çok sevdikleri sallanma hareketleri aracılığı ile vücutlarının çıplak bölgelerine annesinin dokunmasını,onu okşamasını sağlayarak hem annenin çocuğa yakınlaşmasını sağlar hem de çocuk bir süre sonra çıplak bölgesinin okşanmasından haz alır ve bu duyguya gereksinim duyar
8.4.1.1.1. VE BÖYLECE Otistik duvar delinmiş, insan ilişkileri başlamış olur.
8.5. Dil gelişimi olmayan çocuklar için ise; aileye sabırla hergün bir yada iki şarkıyı defalarca yineleyerek söylemenin yararlı olacağı anlatılmalıdır.
9. Çocukların gösterdiği bireysel farklar ve farklı gelişim hızları üzerinde durmak,
10. Genetik-Nörogenetik Risk
11. Sosyal bozukluklar, iletişimde güçlükler ve iletişimde sınırlılık, tekrarlayıcı davranış ve stereotipik davranış modelleri (örüntüleri) ile karakterize, karmaşık nöro-gelişimsel bir bozukluk olarak tanımlanmaktadır
11.1. Sosyal etkileşim, sözel ve sözel olmayan iletişim, ilgi ve etkinliklerdeki sınırlılığı erken çocukluk döneminde ortaya çıkan ve bu özellikleri nedeniyle özel eğitim ile destek eğitim hizmetine ihtiyacı olan birey, "otistik birey"
12. RİSK FAKTÖRLERİ
12.1. Çevresel Risk
12.2. Beyinde İşlevsel Anomaliler
12.3. Anne Sağlığı
12.4. EbevEynlerin Yaşi
13. PEKİ HEMŞİRE NE YAPMALI ???
13.1. Otistik çocuklara bakım verirken oyun terapi ilkeleri ve davranış tedavisi teknikleri uygulanmaktadır. Hemşirenin de bu teknikleri uygulayacak bilgi birikimine sahip olması beklenir
13.1.1. Otistik çocuklarda bir sorun da davranışlardır. Bu davranışlar; hiç yüze ve göze bakmama, stereotipik davranışlar, objeleri dağıtma, boşaltma , yere atma, çığlık atma, uğuldamadır
13.1.1.1. Hemşire bu davranışların çocuk ile kurulacak iletişimi engelleyeceğini bilerek, öncelikle bu davranış üzerinde durmalıdır.
13.1.1.1.1. Örneğin, sürekli uğuldayarak ve el çırparak dolaşan bir çocuğu