บ้านของจำเลยเลย

1. วิจิจฉัย

1.1. รับผิดตามม. 434 มาตราเดียว

1.1.1. เป็นการกระทำโดยจงใจจึงไม่เข้าตามหลักมาตรา

1.2. รับผิดตามม.420 มาตราเดียว

1.2.1. เป็นการการะทำที่จงใจและบคคุลอื่นเสียหาย

1.3. รับผิดตาม ม.420 + ม. 434

1.3.1. เป็นการกระทำโดยจงใจจึงไม่เข้าตามหลักมาตรา

2. ตอบ

2.1. จำเลยต้องรับผิดตามมาตรา 420 มาตราเดียว

2.1.1. การที่จำเลยผลักบานหน้าต่างนั้นถือได้ว่าเป็นการกระทำโดยจงใจ

2.1.2. เป็นการกระทำที่รู้ถึงความเสียหายที่จะเกิดต่อบุคคลอื่น

3. ข้อเทจจริง

3.1. จำเลย กับ นาย ก. เป็นศัตรูกัน

3.2. ขณะเกิดเหตุ จำเลยยื่นอยู่ริมหน้าต่างชั้นสองของบ้านมองเห็นนายก. เดินมา

3.3. จำเลยถือดอกาสผลักบานหน้าต่างชั้นสองตกลงไปถูกศรีษะนายก. บาดเจ็บสาหัส

4. คำถาม

4.1. คำถาม การกระทำของจำเลยจะต้องรับผิดฐานละเมิน มาตราใด ?

5. ข้อสังเกตุ

5.1. บ้านหน้าต้างของบ้านที่เป็นส่วนประกอบของโรงเรือนไม่ได้ตกลงไปเองตามธรรมชาติ

5.2. ตกลงไปเพราะมีคนมายุ่งเกี่ยว ( จำเลยใช้มือผลักบานหน้าต่าง)

6. หลักเกณฑ์เสริม

6.1. มาตรา 434 จะนำมาใช้ได้ก็ต่อเมื่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่มี การจงใจ หรือประมาทเลินเล่อเข้ามาเกี่ยวข้อง

6.2. ถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีการจงใจ หรือมีการปรมาทเลินเล่อเข้ามาเกี่ยวข้อง จะต้องใช้ ม. 420

6.3. จะใช้ ม. 434 ไม่ได้