Abimo

1. Definitie

1.1. De No Blame aanpak is een niet bestraffende, probleemoplossende methode om met pestsituaties om te gaan. Er wordt beroep gedaan op het inlevingsvermogen van de groep en op de persoonlijke verantwoordelijkheid van elke deelnemer. No Blame gaat ervan uit dat (dreigen met) straffen niet helpt, maar dat de pester(s) en de gepeste het probleem samen moeten oplossen. Omdat het de verantwoording van volwassenen is om voor veiligheid te zorgen, moeten zij de gesprekken ondersteunen.

2. Uitgangspunten

2.1. Pesten is normaal

2.2. Pesten is een groepsprobleem

2.3. No Blame steunt op het vergroten van de empathie

2.4. De gevoelens en niet de feiten staan centraal

2.5. Klemtoon ligt op het probleemoplossend karakter

3. Voordelen

3.1. De methode kan aangepast worden aan de noden van elke individuele school

3.2. De leerkracht kijkt op een objectie manier naar het probleem en laat zich niet meeslapen door emoties

3.3. Naast de pester en het slachtoffer worden ook andere leerlingen betrokken

3.4. De gevoelens van de gepeste worden besproken waardoor de pester een zicht krijg op de gevolgen van zijn handelen

4. Nadelen

4.1. Een aanpak die niet op zich staat, maar een aanvulling is op het reeds gevoerde preventieprogramma

4.2. Alle leerkrachten moeten achter de methode staan en over de nodige (gespreks)vaardigheden beschikken

4.3. Deze methode werkt niet wanneer de leerlingen moeite hebben om zich in te leven in de gevoelswereld van anderen

4.4. Men legt vooral de focus op de gevolgen namelijk de gevoelens van de gepeste en schenkt weinig aandacht aan de oorzaak

4.5. Deze methode kan niet gehanteerd worden wanneer het slachtoffer niet wil dat het over zijn/haar gevoelens wordt gepraat of wanneer de pesters niet willen meewerken

5. Bedenkingen

5.1. In hoeverre zijn de leerlingen in staat om bruikbare oplossingen aan te reiken

5.2. In hoeverre lukt het om een gesprek te hebben over pesten zonder de pester te beschuldigen

5.3. Door de niet bestraffende uitgangspunten van deze methode komt de pester er eigenlijk ongestraft vanaf. In welke mate zal deze dan gemotiveerd zijn om het pestgedrag te stoppen?

6. No-blame aanpak

6.1. Stap 1: gesprek met het doelwit

6.2. Stap 2: groep wordt samengeroepen

6.3. Stap 3: leg het probleem uit

6.4. Stap 4: deel de verantwoordelijkheid

6.5. Stap 5: vraag de groep naar hun voorstellen

6.6. Stap 6: laat het aan hen over

6.7. Stap 7: 1 week later, individuele korte gesprekken met alle betrokkenen

7. Slachtoffer

7.1. Dergelijke slachtoffers van pestgedrag krijgen van de raad van ouders, leerkrachten of de groep om op 1 of andere manier hun gedrag te veranderen. Ze moeten ze leren voor zichzelf opkomen, terugslaan, wegwandelen, doen alsof het hun niks kan schelen. Door op deze manier met de slachtoffers om te gaan denken ze dat het hun eigen schuld is en dus ook hun eigen verantwoordelijkheid om een eind te maken aan het pestgedrag. Er is niets mis met assertiviteitstrainingen voor iedereen. Het aanleren van sociale vaardigheden kan veel leerlingen helpen die moeilijkheden hebben met relaties. Dergerlijke initiatieven mogen echter niet rechtstreeks gekoppeld aan de toestand van het slachtoffer, enkel aan de algemene ontwikkeling van iedereen.