ราชาธิราช ตอนสมิงพระรามอาสา
08. Ruenon Asavathongkul (Non)により
1. ๑. ความเป็นมา
1.1. เป็นพงศาวดารมอญที่มีเนื้อหายาว
1.2. เป็นการทำสงครามระหว่างพม่ากับมอญ
1.3. ร.๑ ทรงโปรดเกล้าฯให้แปลและเรียบเรียง
2. ๒. ผู้เรียบเรียง
2.1. เจ้าพระยาพระคลัง (หน)
3. ๓. ลักษณะคำประพันธ์
3.1. เป็นนิทานอิงประวัติศาสตร์
3.2. วรรณคดีร้อยแก้ว
4. ๔. จุดมุ่งหมายในการแต่ง
4.1. รัชกาลที่ ๑ มีพระราชประสงค์ ที่จะใช้วรรณคดีเรื่องนี้ เป็นคติบำรุงสติปัญญา
5. ๕. ตัวละคร
5.1. ฝ่ายกรุงจีน
5.1.1. ๑. พระเจ้ากรุงจีน หรือพระเจ้ากรุงต้าฉิง
5.1.2. ๒. กามะนี ทหารเอก
5.2. ฝ่ายกรุงรัตนบุระอังวะ (พม่า)
5.2.1. ๑.พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง (พระเจ้ามณเฑียรทอง)
5.2.2. ๒. ธิดาพระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง
5.2.3. ๓. หญิงม่ายเจ้าของม้า
5.3. ฝ่ายกรุงหงสาวดี (มอญ)
5.3.1. ๑. พระเจ้าราชาธิราช
5.3.2. ๒. สมิงพระราม
5.3.3. ๓. ช้างพลายประกายมาศ
6. ๖. คุณค่า
6.1. ด้านวรรณศิลป์
6.1.1. ๑. เล่าเรื่องโดยใช้พรรณนาโวหาร
6.1.2. ๒. ใช้สำนวนเปรียบเทียบที่คมคาย
6.1.3. ๓. ใช้คำคมให้คติเตือนใจ
6.2. ด้านสังคม
6.2.1. ๑.ความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์
6.2.2. ๒. ความเชื่อในเรื่องฤกษ์
6.2.3. ๓. ธรรมเนียมการส่งเครื่องบรรณาการ
6.2.4. ๔.การรักษาสัจจะของบุคคล