1. Reaksi Pembentukan Persekutuan Malaysia
1.1. Negeri-negeri Terlibat
1.1.1. Persekutan tanah Melayu
1.1.2. Singapura
1.1.3. Sabah
1.1.4. Sarawak
1.1.5. Brunei
1.2. Negara-Negara Jiran
1.2.1. Indonesia
1.2.2. Filipina
2. Perjanjian dan Perisytiharan Persekutuan Malaysia
2.1. Tuntutan 20 Perkara Sabah
2.1.1. Tiada agama rasmi.
2.1.2. Kebebasan beragama.
2.1.3. Bahasa Inggeris sebagai bahasa rasmi.
2.1.4. Imigresen di bawah kuasa kerajaan negeri.
2.1.5. Malaysia menjadi nama persekutuan.
2.1.6. Dasar pelajaran sedia ada dikekalkan.
2.1.7. Peruntukan kerusi parlimen.
2.1.8. Pelantikan ketua negeri oleh ratu British dan Yang di-Pertuan Agong.
2.2. Kandungan
2.2.1. Semua urusan hal ehwal luar tanggungjawab kerajaan Persekutuan.
2.2.2. ii. Agama Islam agama rasmi Persekutuan kecuali Sarawak dan Sabah tetapi agama lain ebas diamalkan.
2.2.3. iii. Bahasa Melayu bahasa kebangsaan tetapi bahasa Inggeris dan bahasa lain masih boleh digunakan.
3. Konfrontasi dan perdamaian
3.1. Apabila Persekutuan Malaysia diisytiharkan, Indonesia dan Filipina enggan iktiraf Malaysia
3.2. 2. Indonesia melancarkan konfrontasi.
3.3. 3. Filipina menunjukkan reaksi yang sama
3.4. 4 tentera Indonesia menceroboh kawasan di Semenanjung, Sarawak dan Sabah.
3.5. 5. pemimpin Malaysia dan Indonesia tetap meneruskan usaha perdamaian.
3.6. 6. Malaysia membuat bantahan rasmi terhadap pencerobohan tentera Indonesia kepada PBB melalui Tun Dr. Ismail bin Abdul Rahman, Menteri Keselamatan Dalam Negeri pada ketika itu.
4. Gagasan Persekutuan Malaysia
4.1. Idea Pembentukan
4.1.1. Idea mendapat sambutan positif
4.1.2. Jawatankuasa Perundingan Perpaduan Malaysia (JPPM) ditubuhkan
4.1.3. JPPM berperanan mengadakan rundingan dgn pemimpin wilayah yang terlibat
4.1.4. Tunku Abdul Rahman bawa usul gagasan Persekutuan Malaysia di Dewan Rakyat.
4.2. Matlamat
4.2.1. Mempercepat kemerdekaan
4.2.1.1. Saiz Singapura dan jumlah penduduk Sarawak, Sabah dan Brunei terlalu kecil menyukarkan usaha memperoleh kemerdekaan secara bersendirian daripada British.
4.2.2. Keseimbangan kaum;
4.2.2.1. Mengimbangi penduduk Melayu dan bumiputera dalam Persekutuan Malaysia.
4.2.3. Memajukan sosioekonomi;
4.2.3.1. Mewujudkan pasaran ekonomi yang lebih luas.
4.2.3.2. Menyatukan sumber tenaga manusia dan sumber asli di kalangan negeri dalam Persekutuan.
4.2.4. Keselamatan dan kestabilan negara;
4.2.4.1. Selamatkan Singapura dan Sarawak daripada jatuh ke tangan komunis
5. Usaha ke Arah Perdamaian Malaysia-Indonesia
5.1. Rundingan Tidak Rasmi di Tokyo (Mei 1963)
5.1.1. Ant. Tunku Abdul Rahman &Presiden Sukarno
5.2. Sidang Kemuncak di Manila (30 Julai – 5 Ogos 1963)
5.2.1. MAPHILINDO (Malaysia, Filipina,dan Indonesia) ditubuhkan. Tujuan meningkatkan hubungan persahabatan negara anggota.
5.3. Persidangan di Bangkok (Februari 1964)
5.3.1. Malaysia diwakili oleh Tun Abdul Razak dan Indonesia diwakili oleh Dr. Subandrio.
5.4. Persidangan di Tokyo (Jun 1964)
5.4.1. Persidangan gagal
5.4.2. b. Indonesia enggan mngundurkan tenterany
6. Faktor Pemisahan Singapura
6.1. Masalah Ekonomi
6.1.1. a. Singapura tuntut agar statusnya sebagai pusat perindustrian, perdagangan dan pelabuhan bebas tidak disaingi oleh kerajaan pusat.
6.1.2. b. Singapura tuntut keistimewaan cukai daripada kerajaan pusat.
6.2. Konsep Malaysian Malaysia
6.2.1. a. Singapura tuntut hak sama rata untuk semua rakyat tanpa mengira kaum. b. Singapura menafikan institusi raja dan menentang hak istimewa orang Melayu dan bumiputera.
6.3. Pertikaian Parti Perikatan – PETIR
6.3.1. a. PETIR tuduh MCA tidak mewakili kepentingan kaum Cina.
6.3.2. b. PETIR bertanding menentang parti Perikatan dalam pilihan raya 1964 di Sem. Malaysia.
6.4. Rusuhan Kaum
6.4.1. a. Banyak kenyataan oleh pemimpin PETIR membangkitkan sentimen perkauman.
6.4.2. b. Rusuhan kaum di Singapura gugat keselamatan