Instructional

1. ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเป็นจำนวนมากของการฝึกอบรมสำหรับทหารที่ได้รับการพัฒนาบนพื้นฐานของหลักการของการเรียนการสอนการเรียนรู้และพฤติกรรมของมนุษย์ การทดสอบสำหรับการประเมินความสามารถของผู้เรียนถูกนำมาใช้กับผู้สมัครหน้าจอสำหรับโปรแกรมการฝึกอบรม หลังจากประสบความสำเร็จของการฝึกอบรมทหารนักจิตวิทยาเริ่มที่จะดูการฝึกอบรมเป็นระบบและพัฒนาวิเคราะห์ต่าง ๆ การออกแบบและขั้นตอนการประเมินผล. ในปี 1946, เอ็ดการ์เดลที่ระบุลำดับขั้นของการเรียนการสอนวิธีการจัดสังหรณ์ใจโดยรูปธรรมของพวกเขา 1950 บีเอฟสกินเนอร์ 1954 บทความ "ศาสตร์แห่งการเรียนรู้และศิลปะของการสอน" ชี้ให้เห็นว่าสื่อการสอนที่มีประสิทธิภาพที่เรียกว่าสื่อการสอนโปรแกรมควรจะรวมถึงขั้นตอนขนาดเล็ก, คำถามที่พบบ่อยและข้อเสนอแนะทันที และจะช่วยให้ตัวเองเดินไปเดินมา โรเบิร์ตเอฟ Mager นิยมใช้วัตถุประสงค์การเรียนรู้ที่มีของเขา 1962 บทความ "การเตรียมความพร้อมสำหรับวัตถุประสงค์ของการเรียนการสอนโปรแกรม" บทความนี้อธิบายวิธีการเขียนวัตถุประสงค์รวมทั้งพฤติกรรมที่ต้องการสภาพการเรียนรู้และการประเมิน ในปี 1956 คณะกรรมการนำโดยเบนจามินบลูมตีพิมพ์เป็นอนุกรมวิธานที่มีอิทธิพลกับสามโดเมนของการเรียนรู้: องค์ความรู้ (สิ่งที่ใครรู้หรือคิด) จิต (สิ่งหนึ่งไม่ร่างกาย) และอารมณ์ (สิ่งหนึ่งที่รู้สึกหรือสิ่งที่มีทัศนคติหนึ่ง) taxonomies เหล่านี้ยังคงมีอิทธิพลต่อการออกแบบการเรียนการสอน อนุกรมวิธานของบลูม 1960 โรเบิร์ตตับแนะนำ "มาตรการเกณฑ์อ้างอิง" ในปี 1962 ในทางตรงกันข้ามกับการทดสอบแบบอิงบรรทัดฐานในการที่ผลการดำเนินงานของแต่ละคนเมื่อเทียบกับประสิทธิภาพของกลุ่มการทดสอบเกณฑ์อ้างอิงถูกออกแบบมาเพื่อทดสอบพฤติกรรมของแต่ละบุคคลในความสัมพันธ์กับมาตรฐานวัตถุประสงค์ มันสามารถนำมาใช้ในการประเมินพฤติกรรมรายการระดับของผู้เรียนและสิ่งที่ผู้เรียนได้พัฒนาขอบเขตการเรียนรู้ผ่านโปรแกรมการเรียนการสอน ในปี 1965 โรเบิร์ตแก็ก (ดูด้านล่างสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม) อธิบายสามโดเมนของผลการเรียนรู้ (ความรู้ความเข้าใจอารมณ์จิต) ผลการเรียนรู้ห้า (วาจาข้อมูลทักษะทางปัญญาความรู้ความเข้าใจกลยุทธ์ทัศนคติทักษะยนต์) และเก้าเหตุการณ์การเรียนการสอน ใน "เงื่อนไขแห่งการเรียนรู้" ซึ่งยังคงเป็นรากฐานของการออกแบบการเรียนการสอน ทำงานแก็กในลำดับชั้นการเรียนรู้และการวิเคราะห์ลำดับชั้นจะนำไปสู่ความคิดที่สำคัญในการเรียนการสอน. - เพื่อให้มั่นใจว่าผู้เรียนได้เรียนรู้ทักษะที่จำเป็นต้องมีก่อนที่จะพยายามคนพอกของ ในปี 1967 หลังจากการวิเคราะห์ความล้มเหลวของวัสดุการฝึกอบรมไมเคิล Scriven ปัญหาความจำเป็นในการประเมิน -. เช่นลองวัสดุการเรียนการสอนกับผู้เรียน (และแก้ไขตามความเหมาะสม) ก่อนที่จะประกาศให้พวกเขาสรุป 1970 ในช่วงปี 1970 ที่จำนวนของรูปแบบการออกแบบการสอนเพิ่มขึ้นอย่างมากและประสบความสำเร็จในภาคที่แตกต่างกันในทางทหารสถาบันการศึกษาและภาคอุตสาหกรรม หลายทฤษฎีการออกแบบการเรียนการสอนเริ่มที่จะนำมาใช้วิธีการประมวลผลข้อมูลที่ใช้ในการออกแบบการเรียนการสอน เดวิดเมอร์เช่นการพัฒนาชิ้นส่วนจอแสดงผลทฤษฎี (CDT) ซึ่งหมายถึงการมุ่งเน้นในการนำเสนอสื่อการสอน (เทคนิคการนำเสนอ) ได้. 1980 แม้ว่าความสนใจในการออกแบบการสอนยังคงแข็งแกร่งในธุรกิจและการทหารมีวิวัฒนาการของเล็ก ๆ น้อย ๆ ID ในโรงเรียนหรือการศึกษาที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตามนักการศึกษาและนักวิจัยเริ่มที่จะพิจารณาว่าคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลที่สามารถนำมาใช้ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้หรือพื้นที่การเรียนรู้ PLATO (ลอจิกโปรแกรมสำหรับการดำเนินการเรียนการสอนโดยอัตโนมัติ) เป็นหนึ่งในตัวอย่างของวิธีการที่คอมพิวเตอร์เริ่มที่จะบูรณาการในการเรียนการสอน หลายคนแรก ๆ ที่ใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ในการสอนในชั้นเรียนได้สำหรับ "เจาะและทักษะ" การออกกำลังกาย มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในวิธีจิตวิทยาความรู้ความเข้าใจสามารถนำไปใช้ในการออกแบบการเรียนการสอนเป็น. ปี 1990 อิทธิพลของทฤษฎีคอนสตรัคติในการออกแบบการเรียนการสอนก็ยิ่งโดดเด่นในปี 1990 เป็นความแตกต่างกับทฤษฎีการเรียนรู้องค์ความรู้แบบดั้งเดิมมากขึ้น constructivists เชื่อว่าประสบการณ์การเรียนรู้ที่ควรจะเป็น "ของแท้" และผลิตเรียนรู้สภาพแวดล้อมจริงของโลกที่ช่วยให้ผู้เรียนที่จะสร้างความรู้ของตนเอง. เน้นการเรียนนี่คือการเดินทางอย่างมีนัยสำคัญออกไปจากรูปแบบดั้งเดิมของการออกแบบการเรียนการสอน. ปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานยังถูกมองว่าเป็นผลของการเรียนรู้ที่สำคัญที่จำเป็นต้องได้รับการพิจารณาในระหว่างขั้นตอนการออกแบบ. เวิลด์ไวด์เว็บกลายเป็นเครื่องมือการเรียนรู้ออนไลน์กับ Hypertext และสื่อสิ่งพิมพ์ได้รับการยอมรับเป็นเครื่องมือที่ดีสำหรับการเรียนรู้. ในฐานะที่เป็นเทคโนโลยีขั้นสูงและทฤษฎีคอนสตรัคติได้รับความนิยมการใช้เทคโนโลยีในห้องเรียนเริ่มวิวัฒนาการจากส่วนใหญ่เจาะและทักษะการออกกำลังกายกิจกรรมเพื่อโต้ตอบมากขึ้นที่ต้องใช้ความคิดที่ซับซ้อนมากขึ้นในส่วนของผู้เรียน สร้างต้นแบบอย่างรวดเร็วเป็นครั้งแรกในช่วงปี 1990 ในขั้นตอนนี้เป็นโครงการที่มีการออกแบบการสอนเป็นต้นแบบได้อย่างรวดเร็วและตรวจสอบผ่านชุดของการลองและอีกครั้งแล้ว ยุค 2000 การเรียนรู้ออนไลน์กลายเป็นเรื่องธรรมดา ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีได้รับอนุญาตการจำลองความซับซ้อนที่มีประสบการณ์การเรียนรู้ที่แท้จริงและเป็นจริง. 2010s วุฒิการศึกษาที่มุ่งเน้นการบูรณาการเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตและคอมพิวเตอร์ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่มีการศึกษาได้รับแรงด้วยการแนะนำของการเรียนรู้การออกแบบและเทคโนโลยี (LDT) สาขาวิชา มหาวิทยาลัยเช่นโบว์ลิงกรีน State University, รัฐเพนน์ เพอร์ดู ซานดิเอโก State University, Stanford, มหาวิทยาลัยจอร์เจีย และ Carnegie Mellon University มี จัดตั้งระดับปริญญาตรีและระดับบัณฑิตศึกษาในวิธีการเทคโนโลยีเป็นศูนย์กลางของการออกแบบและการส่งมอบการศึกษา

2. พัฒนาการ

2.1. 1. Reiser, R. A., & Dempsey, J. V. (2012). Trends and issues in instructional design and technology. Boston: Pearson. 2. a b c d e Clark, B. (2009). The history of instructional design and technology. 3. Thalheimer, Will. People remember 10%, 20%...Oh Really? October 8, 2006. [1] 4. Bloom's Taxonomy. Retrieved from Wikipedia on April 18, 2012 at Bloom's Taxonomy 5. Instructional Design Theories. Instructionaldesign.org. Retrieved on 2011-10-07. 6. a b c d Reiser, R. A. (2001). "A History of Instructional Design and Technology: Part II: A History of Instructional Design". ETR&D, Vol. 49, No. 2, 2001, pp. 57–67. 7. a b History of instructional media. Uploaded to YouTube by crozitis on Jan 17, 2010. Retrieved from https://www.youtube.com/watch?v=y-fKcf4GuOU 8. a b A hypertext history of instructional design. Retrieved April 11, 2012 9.a b c Markham, R. "History of instructional design". Retrieved on April 11, 2012 10. b History and timeline of instructional design. Retrieved April 11, 2012 11. Braine, B., (2010). "Historical Evolution of Instructional Design & Technology". Retrieved on April 11, 2012 from

3. ความหมาย

3.1. การสอน (Instruction ) คือการกระทำทั้งหลายที่เป็นระบบของครูเพื่อส่งเสริมให้เกิดความสะดวกต่อการเรียนรู้ของผู้เรียน การสอน (Instruction ) เป็นการถ่ายทอดความรู้จากบุคคลหนึ่งไปยังอีกบุคคลหนึ่ง การสอนเป็นการสร้าง การใช้ และปรับปรุง ยุทธศาสตร์และยุทธวิธีของการสอนในห้องเรียน การสอนเป็นการกระทำที่เป็นระบบของครู เพื่อสร้างภาวะอันจะก่อให้เกิดความสะดวกแก่การเรียนรู้ของผู้เรียน โดยสรุปแล้วการสอน หมายถึง “เป็นการกระทำที่เป็นระบบของครู เพื่อสร้างภาวะอันจะก่อให้เกิดความสะดวกแก่การเรียนรู้ของผู้เรียน”

3.2. กิดานันท์ มลิทอง. เทคโนโลยีและสื่อสารเพื่อการศึกษา กรุงเทพฯ : อรุณการพิมพ์ , 2548 http://www.nrru.ac.th/preelearning/rungrot

4. ประวัติความเป็นมา

4.1. การออกแบบการเรียนการสอนหรือการออกแบบระบบการเรียนการสอน (ISD) คือการปฏิบัติของการสร้าง "ประสบการณ์การเรียนการสอนที่ทำให้การซื้อกิจการของความรู้และทักษะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นมีประสิทธิภาพและน่าสนใจ กระบวนการประกอบด้วยวงกว้างของการกำหนดสถานะและความต้องการของ ผู้เรียนกำหนดเป้าหมายสุดท้ายของการเรียนการสอนและการสร้างบาง "แทรกแซง" การให้ความช่วยเหลือในการเปลี่ยนแปลง ผลของการเรียนการสอนนี้อาจจะสังเกตได้โดยตรงและวัดทางวิทยาศาสตร์หรือสมบูรณ์ที่ซ่อนอยู่และสันนิษฐาน. มีหลายรูปแบบการออกแบบการสอน แต่เป็นจำนวนมากจะขึ้นอยู่กับรูปแบบ ADDIE กับห้าขั้นตอน: การวิเคราะห์การออกแบบ, การพัฒนา, การดำเนินงานและการประเมินผล เป็นเขตข้อมูลการออกแบบการเรียนการสอนเป็นประวัติศาสตร์และประเพณีที่หยั่งรากลึกในความรู้ความเข้าใจจิตวิทยาและพฤติกรรมแม้ว่า constructivism เมื่อเร็ว ๆ นี้มีอิทธิพลต่อความคิด

4.2. 1.Merrill, M. D.; Drake, L.; Lacy, M. J.; Pratt, J. (1996). "Reclaiming instructional design" (PDF). Educational Technology. 36 (5): 5–7. 2.Ed Forest: Instructional Design, Educational Technology 3.Mayer, Richard E (1992). "Cognition and instruction: Their historic meeting within educational psychology". Journal of Educational Psychology. 84 (4): 405–412. doi:10.1037/0022-0663.84.4.405. 4.Duffy, T. M., & Cunningham, D. J. (1996). Constructivism: Implications for the design and delivery of instruction. In D. Jonassen (Ed.), Handbook of Research for Educational Communications and Technology (pp. 170-198). New York: Simon & Schuster Macmillan 5.Duffy, T. M. , & Jonassen, D. H. (1992). Constructivism: New implications for instructional technology. In T. Duffy & D. Jonassen (Eds.), Constructivism and the technology of instruction (pp. 1-16). Hillsdale, NJ: Erlbaum.