1. การสร้างฟังก์ชัน
1.1. arguments
1.1.1. ตัวแปรหรือข้อมูลที่จะรับเข้ามาเพื่อนำไปประมวลผลภายในฟังก์ชัน อาร์กิวเมนต์ ต้องอยู่ภายในวงเล็บเสมอ ด้านหลัง เครื่องหมายวงเล็บปิดจะต้องมีเครื่องหมาย
1.2. function suite
1.2.1. คำสั่งหรือเงื่อนไขต่าง ๆ ของฟังก์ชันที่ต้องการให้ทำงาน หรือต้องการให้ ประมวลผล กับอาร์กิวเมนต์ที่ส่งเข้ามา
1.3. return [expression]
1.3.1. การส่งค่าผลลัพธ์ใด ๆ ที่เกิดจากการประมวลผลภายในฟังก์ชัน การส่งค่า กลับจัดเป็นประเภททางเลือก บางฟังก์ชันอาจจะสั่งให้ทำงานเสร็จสิ้น ภายในฟังก์ชัน นั้น ๆ ก็ได้
2. การเรียกใช้ฟังก์ชัน (function call)
2.1. 1. วิธีเรียกใช้จากโปรแกรมเดียวกัน
2.2. 2. วิธีเรียกใช้จากโปรแกรมอื่น
2.2.1. เป็นวิธีที่ใช้สำหรับการเขียนโปรแกรมที่มีขนาดใหญ่และมีความซับซ้อนซึ่งมักจะนำฟังก์ชันที่เขียนขึ้นมา จัดเก็บเอาไว้เป็นไลบรารีอย่างเป็นระบบ เพื่อต้องการให้โปรแกรมต่าง ๆ สามารถเรียกใช้ได้ ผ่านคำสั่งimport
3. รูปแบบการสร้างฟังก์ชัน
3.1. 1) ฟังก์ชันที่ไม่มีการส่งค่าไปและไม่คืนค่ากลับ
3.2. 2) ฟังก์ชันที่มีการส่งค่าไปแต่ไม่คืนค่ากลับ
3.3. 3) ฟังก์ชันที่ไม่มีการส่งค่าไปแต่คืนค่ากลับ
3.4. 4) ฟังก์ชันที่มีทั้งการส่งค่าไปและคืนค่ากลับ
4. ความหมายของฟังก์ชัน
4.1. คือส่วนของโปรแกรมที่เขียนขึ้นเพื่อให้สามารถทำงานได้อย่างใดอย่างหนึ่งตาม ความต้องการ ในภาษา Python เราสามารถสร้างฟังก์ชันขึ้นใช้เอง เพื่อให้ทำงานตามที่ต้องการ ในการเขียน โปรแกรมเรามักจะแยกโค้ดที่มีการทำงานเหมือน ๆ กันเป็นฟังก์ชันเอาไว้ และเรียกใช้ฟังก์ชันนั้นซ้ า ๆ ซึ่งเป็น แนวคิดของการ reuse โค้ด
4.1.1. ฟังก์ชันที่มาพร้อมกับ python ซึ่งสามารถเรียกใช้ได้เลยโดยผ่านทางโมดูล
4.1.2. ฟังก์ชันที่สร้างขึ้นใช้เอง
5. ประโยชน์ของฟังก์ชัน
5.1. 1) ตรวจสอบและแก้ไขข้อผิดพลาดได้ง่าย สะดวก
5.2. 2) เขียนโปรแกรมสั้นลง
6. ขอบเขตของตัวแปร
6.1. ตัวแปรเฉพาะที่ (local variable)
6.1.1. ตัวแปรเฉพาะที่เป็นตัวแปรที่นิยามอยู่ในบล็อกของฟังก์ชันนับจากตำแหน่งที่เริ่มต้นนิยาม และจะถูกอ้างอิงได้ภายในบล็อกของฟังก์ชันดังกล่าวเท่านั้น ไม่สามารถอ้างอิงในบล็อกอื่นได้
6.2. ตัวแปรส่วนกลาง (global variable)
6.2.1. ตัวแปรส่วนกลางเป็นตัวแปรที่นิยามอยู่ในบล็อกของโปรแกรมหลัก และสามารถอ้างอิงได้ในบล็อกของทุกฟังก์ชัน