โรคความดันโลหิตสูง

1. การวินิจฉัยโรคความดันโลหิตสูง

1.1. ดูจากการวัดค่าความดันโลหิตของผู้ป่วยเป็นหลัก

1.2. ค่าความดันซิสโตลิก (Systolic) เป็นความดันโลหิตในหลอดเลือดแดงขณะที่หัวใจบีบตัว

1.3. ค่าความดันไดแอสโทลิก (Diastolic) เป็นค่าความดันโลหิตในหลอดเลือดแดงขณะหัวใจคลายตัว

2. การรักษาความดันโลหิตสูง

2.1. ลดอาหารประเภทโซเดียมสูง

2.2. หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ประเภทเนื้อแดง

2.3. ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอและการใช้ยาร่วมด้วย เพื่อช่วยปรับค่าความดันโลหิตให้ลดลงอยู่ในระดับปกติ

2.4. รับประทานผักและผลไม้ที่มีกากใยสูง ธัญพืช ปลาที่อุดมไปด้วยกรดไขมันที่ดีต่อร่างกาย

2.5. ไม่ดื่มแอลกอฮอล์

3. การป้องกันความดันโลหิตสูง

3.1. โดยการปรับพฤติกรรมการดำเนินชีวิต

3.2. การรับประทานอาหาร

3.3. ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ

3.4. ไม่สูบบุหรี่

3.5. ควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติเป็นพื้นฐาน

3.6. หมั่นตรวจสุขภาพเป็นประจำเพื่อตรวจดูว่าความดันโลหิตให้อยู่ในระดับปกติ

4. อาการโรคความดันโลหิตสูง

4.1. ปวดศีรษะรุนแรง

4.2. หายใจสั้น

4.3. เลือดกำเดาไหล

5. สาเหตุของโรคความดันโลหิตสูง

5.1. ชนิดที่ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด (Primary Hypertension หรือ Essential Hypertension) ซึ่งไม่สามารถระบุถึงต้นเหตุการเกิดได้

5.2. ชนิดที่ทราบสาเหตุ (Secondary Hypertension) อาจเกิดได้จากหลายสภาวะ เช่น ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ โรคไต ปัญหาต่อมไทรอยด์ เนื้องอกที่ต่อมหมวกไต หลอดเลือดผิดปกติแต่กำเนิด การใช้ยาบางชนิด การใช้สารเสพติด หรือแอลกอฮอล์