1. บทที่1 ประวัติความเป็นมาและความสำคัญของวิชาศึกษาทั่วไป
1.1. จุดมุ่งหมายเเละความสำคัญ สร้างความเป็นบัณฑิตและปลูกฝังความดีงามทางปัญญา
1.2. ความเป็นมาจาก Liberal art สู่ Gerenal Education เปลี่ยนในช่วงหลัง WW2
1.3. อัตลักษณ์ของนิสิต มศว
2. บทที่4ศิลปศาสตร์มองโดยความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งที่มนุษย์เกี่ยวข้องเพื่อให้ดำรงอยู่ด้วยดี
2.1. อารยธรรมมนุษย์
2.1.1. ยุคเกษตรกร
2.1.2. ยุคอุตสาหกรรม
2.1.3. ยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ
2.2. องค์ประกอบ3แห่งการดำรงอยู่
2.2.1. มนุษย์
2.2.2. สังคม
2.2.3. ธรรมชาติและสิ่งเเวดล้อม
2.3. ทิฎฐิ3ประการ
2.3.1. การมองจุดหมายของชีวิตของตน
2.3.2. ทิฎฐิต่อมนุษย์ด้วยกันเอง
2.3.3. ทิฎฐิต่อธรรมชาติ
2.4. วิธีทางแก้ทิฎฐิ3ประการ
2.4.1. มนุษย์ต้องมีสัมพันธ์ที่ดีต่อทั้ง3ด้าน
3. บทที่5 ศิลปศาสตร์มองโดยเเง่กาลเวลา ยุคสมัย และมองในแง่เทศะ
3.1. โดยความสัมพันธืระหว่างกาลเวลา ยุคสมัยแและความเปลี่ยนเเปลง
3.1.1. หยั่งรู้อดีต เท่าทันปัจจุบัน รู้ทันอนาคต
3.2. มองในเเง่เทศะ
3.3. หลักความเชื่อเเบบกาลามสูตร
3.4. หลักความคิดแบบโยนิโสมนสิการ
4. บทที่6 ศิลปศาสตร์มองในเเง่การพัฒนาศักยภาพของมนุษย์
4.1. ในเเง่การพัฒนาศักยภาพของมนุษย์
4.2. ในเเง่การพัฒนาปัญญาที่เป็นแกนของการพัฒนามนุษย์
4.2.1. ฝึกการคิด
4.2.2. คิดเป็น
4.2.3. คิดอย่างชัดเจน
4.3. ไตรสิกขาเพื่อพัฒนาปัญญา
4.3.1. ปัญญา
4.3.2. ศีล
4.3.3. สมาธิ
5. บทที่2 การพัฒนาบัณฑิตหรือมนุษย์อย่างสมบูรณ์
5.1. การพัฒนาให้ครบ3ด้าน
5.1.1. พฤติกรรม การพัฒนาด้าน : การกระทำที่เเสดงต่อสิ่งเเวดล้อม
5.1.2. จิตใจ:ความตั้งใจเเละเเรงจุงใจ
5.1.3. ปัญญา:ความรู้ ความเข้าใจ ความมีเหตุผล
5.2. วิธีการพัฒนา
5.2.1. ไตรสิกขา
5.2.1.1. ศีล
5.2.1.2. สมาธิ
5.2.1.3. ปัญญา
5.2.2. อริยมรรค
6. บทที่3 การพัฒนาคนอย่างยั่งยืน/การพัฒนาคนเเละการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์
6.1. ความเเตกต่างระหว่างการพัฒนาคนเเละทรัพยากรมนุษย์
6.1.1. การพัฒนาคน คือ การพัฒนาให้คนมีความกินดีอยู่ดี มีความสุข
6.1.2. การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คือ การพัฒนาคนให้เป็นทุนต่อการพัฒนาเศรษฐกิจเเละสังคม
6.2. แนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน
6.2.1. ต้องพัฒนาไปด้วยกันทั้ง3ด้าน
6.2.1.1. SOCIAL
6.2.1.2. ENVIRONMENT
6.2.1.3. ECONOMIC
6.3. การพัฒนาตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง
6.3.1. 3ห่วง2เงื่อนไข