HISTORIOGRAFÍA

Get Started. It's Free
or sign up with your email address
HISTORIOGRAFÍA by Mind Map: HISTORIOGRAFÍA

1. ÉPOCA ARCAICA

1.1. OS PRIMEIROS ANALISTAS

1.1.1. Obras > Anuales

1.1.2. Primeiros analistas > Fabio Pictor, e L. Cincio Alimento (escriben aínda en grego)

1.2. CATÓN

1.2.1. 1ª obra historiográfica en latín > Origenes

1.2.1.1. 7 libros

1.2.1.2. Só se conservan fragmentos

1.2.2. Cambiou a concepción anterior da historia romana

1.3. ANALISTAS POSTERIORES A CATÓN

1.3.1. FONTES

1.3.1.1. Autores gregos

1.3.1.2. Historiografía etrusca

1.3.1.3. Documentos públicos > relixiosos ou políticos

1.3.1.3.1. Textos legais > Lei das XII Táboas

1.3.1.3.2. Libri Lintei > escritos sobre bandas de tea de lino

1.3.1.4. Documentos privados

1.3.1.4.1. Pouco fiables

1.3.2. METODOLOXÍA

1.3.2.1. Falsificaron documentos

1.3.2.2. Inventaron etioloxías

1.3.2.3. Esaxeran o papel de Roma

1.3.3. FINALIDADE

1.3.3.1. Só interesa Roma

1.3.3.2. Historias > escola de civismo e un instrumento de goberno

2. ÉPOCA CLÁSICA

2.1. CAIUS IULIUS CAESAR

2.1.1. Carreira política dende moi novo

2.1.2. Diversas maxistraturas

2.1.3. 1º triunvirato da República romana

2.1.4. Proclamouse dictador no ano 45 a.C.

2.1.5. 44 a. C. > morte

2.1.6. A púa obra non moi estructurada

2.1.6.1. Xustificar os seus actos e defenderse

2.1.7. Obra historiográfica > Comentarii

2.1.7.1. Peripecias na campaña das Galias (De bello Gallico)

2.1.7.2. Sucesos acontecidos durante a guerra civil contra Pompeio (De bello civili)

2.2. CAIUS SALLUSTIUS CRISPUS

2.2.1. Amiterno (Sabinia), 86- 35 a . C.

2.2.2. Política > opúxose aos optimates

2.2.3. OBRA

2.2.3.1. Conxura de Catilina (Bellum Catilinae ou CatiIina)

2.2.3.2. Iugurtha (Bellum lugurthinum) > guerra de Numidia

2.2.3.3. De Historias (Historiae) > morte de Sila ata o triunfo de Pompeio.

2.2.4. LINGUA E ESTILO

2.2.4.1. Tucídides como modelo

2.2.4.2. Estilo arcaizante

2.2.4.2.1. Ton enérxico, de frases breves...

2.3. CORNELIUS NEPUS

2.3.1. Finais da República

2.3.2. OBRA

2.3.2.1. De viris illustribus > biografías de diversos personaxes, romanos e estranxeiros

2.3.2.2. De excellentibus ducibus > serie de vidas de grandes xenerais estranxeiros

2.3.2.3. Vida de Catón o Vello

2.3.2.4. Vida de Ático (amigo seu e de Cicerón)

3. ÉPOCA POSTCLÁSICA

3.1. C. SUETONIUS TRANQUILUS

3.1.1. Estudos en Roma baixo a protección de Plinio o Mozo

3.1.2. Arquiveiro de Adriano

3.1.3. OBRA

3.1.3.1. De duodecim Caesarum vita > doce biografías, desde César a Domiciano

3.1.3.2. Fonte veraz e lectura amena

3.2. P. CORNELIUS TACITUS

3.2.1. Familia senatorial da Galia

3.2.2. Diversos cargos e maxistraturas

3.2.3. Remate da súa carreira política > escribir sobre os acontecementos vividos.

3.2.4. OBRA

3.2.4.1. De vita et moribus Iulii Agricolae > retrata ao seu propio sogro como un romano tradicional nun mundo decadente

3.2.4.2. Germania > descrición de pobos nos que cre ver as mesmas virtudes que deron a Roma a súa grandeza.

3.2.4.3. Historiae > emperadores Nerón, Galba, Otón e Vitelio, e o comezo do reinado de Vespasiano

3.2.4.4. Annales > 16 libros, de Augusta Nerón

3.2.5. CARACTERÍSTICAS

3.2.5.1. Relato moi próximo á traxedia

3.2.5.2. Oponse ao Imperio > inevitable

4. TITO LIVIO

4.1. VIDA

4.1.1. Padua (59 a. C.-17 d. C.)

4.1.2. Roma > estudiar a historia

4.1.3. Non participou na vida política

4.1.4. Amigo de Augusto e Claudio

4.2. OBRA

4.2.1. COMPOSICIÓN

4.2.1.1. Proxecto inicial > moi ambicioso

4.2.1.2. Narrar a historia interior e exterior de Roma > fundación (Ab Urbe Condita) ata a morte de Augusto

4.2.1.3. 150 libros > 142 terminados

4.2.1.3.1. Consérvanse 37

4.2.1.4. Libros non conservados > Periochae, resumos esquemáticos

4.2.2. MÉTODO E FONTES

4.2.2.1. Xénero literario, non obra científica

4.2.2.2. Fonte > obras de predecesores (Polibio)

4.2.2.3. Elixe o que lle parece mais verosímil

4.2.2.4. Amor por Roma > redundar en prestixio e gloria dos seus antepasados

4.2.2.5. Sen interese nos documentos oficiais

4.2.2.6. Acepta a tradición, sen poñela en cuestión

4.2.3. FINS

4.2.3.1. Presentar un cadro dos costumes para que sirva de lección > moralista

4.2.3.2. Servir á patria enteira

4.2.3.3. Respecto ao mos maiorum

4.2.3.4. Historia de Roma > obra de arte, non de ciencia.

4.2.4. ESTILO

4.2.4.1. Opus oratorium maxime > xénero literario suxeito aos preceptos e recursos da retórica na composición e no desenvolvemento temático

4.2.4.2. Actea ubertas ou abundancia transparente

4.2.4.3. Influído polos grandes poetas augústeos

5. INTRODUCIÓN

5.1. Roma > imitación dos historiógrafos gregos.

5.2. Compatible a narración de sucesos históricos coa fermosura da linguaxe

5.3. Historia > coñecemento adquirido por descubrimento ou investigación

5.4. 1º historiadores > Tucídides e Heródoto

5.5. Historiografía grega > visión do mundo racionalista

6. CARACTERÍSTICAS

6.1. Alto grado de patriotismo

6.2. Compromiso político

6.3. Carácter moralizante

6.4. Compoñente retórico.

6.5. Evolución

6.5.1. Forte sentimento nacionalista (Guerras Púnicas)

6.5.2. Contacto ca cultura grega > influenza de autores como Polibio ou Tucídides

7. PRECEDENTES

7.1. DOCUMENTOS PÚBLICOS

7.1.1. Foedera regum > metade xurídicos metade relixiosos

7.1.2. Actas dos maxistrados > rexistrar os acontecementos máis importantes relacionados co desempeño das funcións dos maxistrados

7.1.2.1. Gardábanse nos arquivos oficiais

7.1.2.2. Libri Pontificum, Annales Máxima

7.1.2.3. Sucesos más dignos de recordar

7.2. DOCUMENTOS PRIVADOS

7.2.1. Laudationes funebres, > pronunciados nos funerais

7.2.2. Tituli imaginum > inscricións gravadas debaixo dos retratos ou máscaras do defunto

8. ÉPOCA DECADENTE

8.1. FLORO

8.1.1. século II d.C.

8.1.2. 2 libros > condensa a producción de Tito Livio

8.2. EUTROPIO

8.2.1. século IV d.C.

8.2.2. Distintos cargos na administración imperial

8.2.3. OBRA

8.2.3.1. Epítome ou breviarium >“compilador” ou “autor de resumes”.

8.2.3.2. Gran éxito en Roma > obras breves e fáciles de publicar

8.2.4. FONTES

8.2.4.1. Utiliza a obra de Livio

8.2.5. LINGUA E ESTILO

8.2.5.1. Parataxis ou coordinación, xustaposición de participios, enumeracións simples ou formas impersoais

8.2.5.2. Linguaxe sinxelo

8.2.5.3. Preocupación principal > brevitas

8.2.6. INFLUENCIA

8.2.6.1. Gran difusión

8.2.6.2. Único medio na Idade Media para coñecer a historia de Roma

8.2.6.3. A súa popularidade chega ata os nosos días

8.3. AMIANO MARCELINO

8.3.1. IV d.C.

8.3.2. Rerum Gestarum Libri XXXI > continuación da obra de Tácito

8.3.3. Normalmente faltaba e escribía en Gregorias

8.3.4. A súa obra pasou inadvertida durante a Idade Media

8.4. HISTORIA AUGUSTA

8.4.1. Finais do s. IV d.C.

8.4.2. Colección de biografías dos emperadores e personalidades do seu contorno

8.4.3. Composta por 6 autores distintos