1. ลักษณะสำคัญของภาษาไทย
1.1. มีการสร้างคำใหม่ขึ้น
1.1.1. มีการประสมคำ
1.1.2. การซ้อนคำ
1.1.3. การซ้ำคำ
1.1.4. การสมาส
1.1.5. การสนธิ
1.2. สะกดตรงตามมาตรา
1.2.1. มี 8 มาตรา
1.2.1.1. คำไทยเเท้สะกดตามมาตรา
1.2.1.1.1. เเม่กก
1.2.1.2. สะกดไม่ตรงตามมาตรา
1.2.1.2.1. เม่กด(สามารถใช้อักษาอื่นสะกดได้)
1.3. มีการเรียงคำในประโยค
1.3.1. ระบบไวยากรณ์
1.3.2. หากสลับตาเเหน่งสามาถทำให้ความหมายเปลี่ยนได้
1.4. วางคำขยายไว้หลังคำที่ถูกขยาย
1.4.1. ภาษาไทยเป็นภาษาเรียงคำ
1.4.1.1. หากมีคำขยาย
1.4.1.1.1. หลังคำ
1.4.1.1.2. ติดคำ
1.5. มีเสียงวรรณยุกต์
1.5.1. การใช้วรรณยุกต์ที่เเตกต่าง
1.5.1.1. ความหมายของคำเปลี่ยนไป
1.5.1.2. ทำให้มีคำในภาษาเพิ่มมากขึ้น
1.6. มีวรรคตอนในการเขียนเเละจังหวะในการพูด
1.6.1. กำหนดความหมายที่ต้องการ
1.6.2. การเเบ่งวรรคตอนผิดจะทำให้ความหมายเปลี่ยนไป
1.7. มีคำลักษณนาม
1.7.1. บอกลักษณะของนามข้างหน้า
1.7.1.1. มักใช้ตามหลังคำวิเศษณ์บอกจำนวน
1.7.1.2. ใช้ตามหลังคำนามทั่วไปเพื่อเน้นน้ำกนัก
1.7.1.3. เพื่อบอกให้ทราบลักษณะของนามนั้น
1.8. ส่วนใหญ่มีพยางค์เดียว
1.8.1. มีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง
1.8.2. มักใช้เรียกสิ่งต่างๆ
1.8.2.1. เครือญาติ
1.8.2.2. ส่วนต่างๆของร่างกาย
1.8.3. กิริยาอาการของมนุษย์
1.9. มีระดับ
1.9.1. มีวัฒนธรรมทางภาษา
1.9.2. การใช้คำพูดให้เหมาะกับกาลเทศะ
1.9.2.1. มีภาษาหลายระดับ
1.10. ไม่มีการเปลี่ยนเเปลงรูปศัพท์
1.10.1. มีความหมายสมบูรณ์ในตัวเอง
1.10.2. ใช้ได้อย่างอิสระ
1.10.3. ไม่มีการเปลี่ยนเเปลงรูปพจน์
1.10.4. อาจทราบได้จากบริบท
2. เสียงในภาษา
2.1. มี 3 เสียง
2.1.1. เสียงสระ
2.1.1.1. หรือเรียกว่า เสียงเเท้
2.1.1.1.1. 9 คู่
2.1.1.1.2. สระผสมหรือสระเลื่อน
2.1.1.1.3. รูปสระอย่างง่าย
2.1.1.1.4. เป็นเสียงที่ผ่านลำคอออกมาโดยตรง
2.1.2. เสียงพยัญชนะ
2.1.2.1. เสียงที่เปล่งออกมาถูกปิดหรือถูกกักจนเสียงเปลี่ยนไปหรือเเปรไป
2.1.2.2. เรียกอีกอย่างว่า เสียงเเปร
2.1.2.3. 44 รูป
2.1.2.3.1. ใช้เสียงซ้ำกันหลายตัว
2.1.2.4. พยัญชนะต้นเดี่ยว
2.1.2.4.1. 21 หน่วยเสียง
2.1.2.5. พยัญชนะต้นควบกล้ำ
2.1.2.5.1. คือการออกเสียงพยัญชนะติดกัน โดยไม่มีเสียงสระคั่นกลาง
2.1.2.5.2. ปรากฏเป็นพยัญชนะต้นของพยางค์ได้ 11 คู่
2.1.2.5.3. มีคำยืมจากภาษาอังกฤษทำให้มีพยัญชนะควบกล้ำเพิ่มขึ้นหลายคู่
2.1.2.6. พยัญชนะท้าย(ตัวสะกด)
2.1.2.6.1. เสียง ก รูป ก ข ค ฆ (ฃ ฅ)
2.1.2.6.2. เสียง ต รูป ด จ ช ซ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ต ถ ท ธ ศ ษ ส
2.1.2.6.3. เสียง ป รูป บ ป พ ฟ ภ
2.1.2.6.4. เสียง ง รูป ง
2.1.2.6.5. เสียง น รูป น ญ ณ ร ล ฬ
2.1.2.6.6. เสียง ม รูป ม
2.1.2.6.7. เสียง ย รูป ย
2.1.2.6.8. เสียง ว รูป ว
2.1.2.7. การเปร่งเเต่ละครั้งจะมีเสียงสูงๆต่ำๆต่างกัน
2.1.2.7.1. มีในทุกภาษา
2.1.3. เสียงวรรณยุกต์
2.1.3.1. ถ้าระดับเสียงเปลี่ยน = ความหมายเปลี่ยน
2.1.3.1.1. มี 5 เสียง
3. ส่วนประกอบของภาษา
3.1. องค์ประกอบของพยางค์
3.1.1. เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่งๆ จะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ได้
3.1.1.1. พยัญชนะต้น
3.1.1.2. สระ
3.1.1.3. วรรณยุกต์
3.1.1.4. การประสมอักษร 3 ส่วน
3.1.1.5. การประสมอักษร 4 ส่วน
3.1.1.6. การประสมอักษร 5 ส่วน
3.1.1.7. คำ
3.1.1.7.1. เสียงที่เปล่งออกมาเเล้วมีความหายอย่างหนึ่งจะเป็นกี่พยางค์ก็ได้