Гемофилді таяқша. Гарднереллалар. Адам патологиясындағы ролі. Иммунитет. Зертханалық диагностикас...

1. Гемофильді инфекция тек қана адамнан тасымалданады, инфекция жолдары ауамен тасымалданады. Сау адамның 90% -ында гемофилді таяқша назофаринс арқылы шығарылады, ал 5% -ында б типті қоздырғыш бар. Көптеген жағдайларда гемофилді инфекция алты айдан бес жасқа дейінгі балаларда анықталады. Инфекция бес жылдан асқан нәрестелер мен балаларда анағұрлым аз кездеседі. Жақында ересектерде гемофилді инфекция жиі тіркеледі. Ақпан айының және көктем айларының ең жоғары деңгейі.

2. Кіру қақпасы - мұрын-тамырдың шырышты қабаты. Қоздырғыш агент ұзақ уақыт бойы асимптоматикалық түрде сақтала алады. Иммунитет әлсіреген кезде инфекцияның жасырын түрі манифестке ене алады. Гемофилді инфекциясы таралады Қоршаған тіндерге бронхит, отит, синусит, пневмонияның дамуына себепші болады. Таза тазартылған целлюлит және артрит, ал кейбір жағдайларда ішкі органдардың зақымданулары дезинфекцияланған инфекцияға тән. Жүйелік ауру патогенді капсула болған жағдайда ғана пайда болады. Капсула жоқ капсулалар шырышты қабықтың қабынуын тудырады. Аурудың белгілері Бұл аурудың инкубациялық кезеңінің ұзақтығын белгілеу мүмкін емес, себебі аурудың айқын көрінісі жиі жасырын аурудың салдары болып табылады. Балалардың жалпылама инфекциясының жалпы себебі - гемофильді штангалардың түрі b.

3. Гемофилді инфекция - бір жастан 4 жасқа дейінгі балалардағы іріңді менингиттің ең көп тараған себебі. Әдетте, менингит тыныс алу ауруының белгілерінен басталады. Кейіннен бактериальды менингитке тән белгілер бар. Ауру әрдайым қатал, 10% жағдайларда бұл өлімге әкеледі. Кейде менингит іріңді целлюлит пен артритпен бірге жүреді. Гемофилді пневмония крупиарлы және фокалды болып келеді, көптеген жағдайларда іріңді плевритпен ауырады. Пневмония орташа құлақтың қабынуымен және іріңді перикардитте пайда болуы мүмкін.

4. Диагностика және емдеу Гемофилді таяқша ми асқазанның сұйықтықтарынан, бауыр мен пациенттен бөлінеді. Электрофорездің кері әсерімен кейде ми асқазан сұйықтығында немесе несепте бактерияны анықтау мүмкін болады. Ауруды емдеу үшін антибиотиктерді тетрациклин, ампициллин және левомицетинді қолданыңыз. Дегенмен, инфекцияны емдеу белгілі бір қиындықтарды тудырады, өйткені бактериялар көптеген антибактериалды препараттарға өте төзімді. Аурудың диагностикасы мен емдеудің күрделілігін ескере отырып, Хиб инфекциясына қарсы вакцинация аса маңызды болып келеді . Гемофильді инфекциядан 95-100% жағдайларда егу инфекциядан аулақ болуға мүмкіндік береді. Иммундау инфекцияның ауыр көріністерінен өлім-жітімнің айтарлықтай төмендеуіне, әсіресе маңызды нәрестелердің өліміне ықпал етеді.

5. Гарднереллалар вагиноз ауруының қоздырғышы,Гарднереллез-Gardnerella vaginalis тудыратын антропонозды оппортунистік инфекция,басқа облигатты анаэробтармен ассоциация түрінде қынаптың қабынуына әкелуі,нәтижесінде бұл ағзада жағымсыз иіс(балық иісіне ұқсас),су тәрізді гомогенді көп мөлшерде бөлінді пайда болады.

6. Морфологиясы. Ұсақ таяқшалар немесе коккобациллалар,жиі шоғырланып,орналасады. Нейсер әдісімен анықталатын метахромазиялық дәндер көрінеді. Жағындыда жұптасып,V ,Y- тәрізді немесе қатарласып орналасады, сондықтан коринебактерияларға ұқсас келеді. Грам әдісімен бояғанда құбылмалы болып келеді, 8-12 сағаттық дақылы-грам теріс, қолайлы қоректік ортада өскендері грам оң болып боялады. Жасуша қабырғасы грам оң бактериялардың құрылымына ұқсас: оның кұрамында треонин, триптофан, лизин, глютамин және аспарагин қышқылдары орналасқан. Дегенмен, арабиноза, тейхой диаминпимелин қышқылы жоқ. Грам теріс бактерияларға тән майлы қышқылдар анықталмайды. Капсуласы, талшықтары жоқ, спора түзбейді.

7. Эпидемиологиясы-инфекцияның көзі ауру адам. Таралу механизмі қарым-қатынастық. Таралу жолдары – жыныстық. Гарднереллаларға адамның сезімталдығы басқа шартты-патогенді микроорганизмдерге ұқсас. Гарднереллалар барлық жерде таралған,көбінесе туатын жастағы әйелдер ауырады.

8. Патогенезі - Мекендейтін экологиялық орны- қынап. Көбінесе қынаптың микробиоценоздық бұзылысына байланысты гарднереллалар әйелдерде вагинит тудырады. Себепкер факторлары-қантты диабет, жүктілік, ұрықтандыруға қарсы гормонды препараттар, менструациялық үзілістер,эндокриндік бұзылыстар. Осылардың әсерінен қынаптың кілегейлі қабатында рН көрсеткіші және де қанттың мөлшері өзгереді. Нәтижесінде гарднереллалар басқа анаэробтармен бірге ассоциацияда (бактероидтар, пептострептококктар, мобилункустар) вагинит тудырады.

9. Иммунитет. Ауырғаннан кейін жеткілікті деңгейде қалыптаспайды. Вагиниттің қайталануы иммундық статустық бұзылуымен , соның ішінде қынаптың дисбиозы және колонизациялану бұзылуымен байланысты.

10. Микробиологиялық диагностикасы. Зерттеу материалы-қынап және жатыр мойынынан алынған бөлінділер. Қолданатын зерттеу әдістері—бактериоскопиялық, бактериологиялық,. Көбінесе бактериоскопиялық әдіспен диагноз қоюға болады, себебі жатырдың эпителий жасушаларында грам әдісіне кұбылмалы бактериялар көп мөлшерде мекендегенде диагноз қойылады. Сонымен қатар, қосымша жаңа биохимиялық зерттеулер жүргізіледі. Бактериологиялық зерттеу сирек қолданылады.

11. Емдеуі- Метронидазол қолданған жағдайларда қынаптың лактобациллалары жойылады. Ал ол дисбиоздың асқынуына әкеледі. Сондықтан,метронидазолмен қатар , вагиналды эубиотиктер қолданылады.