1. การบันทึกและติดตามผลการดูแล
1.1. การได้รับอาหารและพลังงานอย่างเพียงพอ
1.1.1. การชั่งน้ำหนักของอาหารก่อนและหลังการรับประทานแล้วจดบันทึก เมื่อนำมาวิเคราะห์
1.2. การทำกิจวัตรประจำวันในแต่ละวัน
1.2.1. สังเกตดูและประเมินด้วยสายตา ดูว่าผู้ป่วยสามารถดูแลตัวเองได้มากขึ้นหรือไม่
1.3. การได้รับการดื่มน้ำอย่างเพียงพอ
1.3.1. การบันทึกปริมาณน้ำที่กินเข้าไปและปริมาณน้ำที่ออกจากร่างกาย เพื่อดูความสมดุลของน้ำในร่างกาย
1.4. การจัดสิ่งแวดล้อมภายในบ้านให้เหมาะสมสำหรับการใช้รถเข็น
1.4.1. ดูและสังเกตว่าผู้ป่วยสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้หรือได้
1.5. การจัดระเบียบเตียงให้เหมาะกับผู้ป่วย
1.5.1. ดูความสะอาดของเตียง
1.6. การรับฟังความต้องการของผู้ป่วย
1.6.1. สังเกตดูท่าทางและสีหน้าของผู้ป่วย
2. การประเมินความต้องการผู้รับบริการ
2.1. ความต้องการด้านร่างกาย
2.1.1. การได้รับอาหารและพลังงานอย่างเพียงพอ
2.1.2. การทำกิจวัตรประจำวันในแต่ละวัน
2.1.3. การได้รับการดื่มน้ำอย่างเพียงพอ
2.2. ความต้องการด้านความปลอดภัย
2.2.1. การจัดสิ่งแวดล้อมภายในบ้านให้เหมาะสมสำหรับการใช้รถเข็น
2.2.2. การจัดระเบียบเตียงให้เหมาะกับผู้ป่วย
2.3. ความต้องการด้านความรักและความเป็นเจ้าของ
2.3.1. การดูแลผู้ป่วยด้วยความรัก
2.3.2. การรับฟังความต้องการของผู้ป่วย
2.4. ความต้องการด้านการเห็นคุณค่าในตนเอง
2.4.1. การส่งเสริมให้ผู้ป่วยเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ต่อไปในแต่ละวัน
2.5. ความต้องการด้านสมบูรณ์ในชีวิต
2.5.1. ส่งเสริมในผู้ป่วยสามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ด้วยตัวเอง
3. การวางแผนและกำหนดกิจกรรมการดูแลบนพื้นฐานความแตกต่าง ความเอื้ออาทร และความเข้าใจความเป็นมนุษย์ผู้รับบริการ
3.1. การได้รับอาหารและพลังงานอย่างเพียงพอ
3.1.1. การกำหนดประทานอาหารให้ผู้ป่วยได้รับประทานในแต่ละมื้อ
3.2. การได้รับการดื่มน้ำอย่างเพียงพอ
3.2.1. การดื่มน้ำให้เพียงพอ อย่างน้อยวันละ 8 แก้ว
3.3. การจัดระเบียบเตียงให้เหมาะกับผู้ป่วย
3.3.1. การจัดเตียงให้เป็นระเบียบและทำความสะอาดเป็นประจำ
3.4. การทำกิจวัตรประจำวันในแต่ละวัน
3.4.1. สอนให้ผู้ป่วยพยายามทำกิจวัตรด้วยตัวเอง
3.5. การรับฟังความต้องการของผู้ป่วย
3.5.1. พยายามนั่งพูดคุยกับผู้ป่วยเป็นประจำ เพื่อให้ผู้ป่วยไว้ใจแล้วเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง
3.6. การจัดสิ่งแวดล้อมภายในบ้านให้เหมาะสมสำหรับการใช้รถเข็น
3.6.1. การจัดบ้านให้เป็นระเบียบให้เหมาะสมกับการใช้รถเข็น