1. Bohaterowie
1.1. Kordian
1.1.1. W I akcie jest to młody 15-letni chłopiec, cierpiący na “chorobę wieku”. Kordian odczuwa apatię, nudę, niechęć do życia które według niego jest bezsensowne i pozbawione celu. Przeżywa także nieszczęśliwą miłość do Laury, kobiety starszej od niego, która lekceważy jego uczucie. W akcie II Kordian to wędrowiec, zdobywa życiowe doświadczenie.Kordian traci złudzenia, dojrzewa. Formuje się polski patriota, który będzie walczył o wolność ojczyzny.
1.2. Grzegorz
1.2.1. Stary, oddany sługa, jest przerażony stanem Kord, próbuje wzbudzić w nim uczucia patriotyczne, kocha Kordiana jak syna.
1.3. Doktor
1.3.1. Odwiedza Kordiana w szpitalu dla obłąkanych, jego zachowanie wskazuje, że to Szatan. Udowadnia Kordianowi bezsensowność jego poświęcenia. Bohater mówi o Doktorze: “Przyszedłeś tu zabijać duszy mojej duszę”, jego wizyta odbiera mu ostatnią nadzieję i poczucie wartości jego działalności patriotycznej.
1.4. Książę Konstanty
1.4.1. W rzeczywistości był żonaty z Polką, Joanną Grudzińską. Dumny ze swoich związków z polskością, był organizatorem doskonałej armii Królestwa Kongresowego. Słowacki przedstawia go jako postać skomplikowaną psychologicznie - jest tyranem, mordercą, człowiekiem niezrównoważonym psychicznie. Jednocześnie Konstanty to pasjonat i wielki entuzjasta odwagi i sprawności polskiego wojska.
2. Czas i miejsce akcji
2.1. Akcja utworu rozgrywa się początkowo w noc sylwestrową 1799 roku, ale akt II sytuowany jest w roku 1828. Miejscem akcji jest między innymi Londyn, Dover, willa włoska, Rzym, Mont Blanc oraz Warszawa.
3. Geneza
3.1. Kordian został napisany przez Juliusza Słowackiego w roku 1833, w czasie pobytu poety w Genewie, w pensjonacie pani Pattey.Uważa się go za próbę rozrachunku Słowackiego z moralnymi i politycznymi problemami Polaków po 1830 r.
4. Gatunek
4.1. Kordian to dramat romantyczny. Ma następujące cechy charakterystyczne dla tego gatunku:
4.1.1. problematyka narodowa
4.1.2. zerwanie z klasyczną zasadą trójjedności
4.1.3. otwarta kompozycja utworu
4.1.4. zerwanie z łańcuchem przyczynowo - skutkowym
4.1.5. fragmentaryczność akcji
4.1.6. wprowadzenie na scenę postaci „nie z tego świata”
4.1.7. kreacja głównego bohatera