1. Witold Lutosławski (1913-1994)
1.1. kompozytor, dyrygent, pianista
1.2. NAGRODY
1.2.1. Kawaler Orderu Orła Białego
1.2.1.1. najwyższa nagroda państwowa
1.2.2. tytuły doctora honoris causa
1.2.2.1. 15 uczelni
1.2.3. cieszył się ogromnym uznaniem w środowiskach muzycznych i artystycznych
1.3. TWÓRCZOŚĆ
1.3.1. Piosenki dla dzieci
1.4. STYL
1.4.1. 1 ETAP
1.4.1.1. neoklasycyzm
1.4.1.1.1. sam nigdy nie przyznał się do tendencji neoklasycznych
1.4.1.1.2. Wariacje na temat Paganiniego
1.4.1.2. nawiązywanie do folkloru
1.4.1.2.1. Mała suita (1950)
1.4.1.2.2. Bukoliki
1.4.1.3. Koncert na orkiestrę 1954 r.
1.4.1.3.1. zamyka I ETAP
1.4.2. 2 ETAP
1.4.2.1. technika dodekafoniczna (koniec lat 50.)
1.4.2.1.1. Muzyka żałobna (1954-58)
1.4.2.2. aleatoryzm kontrolowany (lata 60.)
1.4.2.2.1. Gry weneckie (1961)
1.4.2.2.2. Trzy poematy Henri Michaux
1.4.2.3. praca nad stworzeniem własnego stylu
1.4.2.3.1. subtelność w dobraniu formy i techniki kompozytorskiej
1.4.2.3.2. styl oryginalny (po Mszy żałobnej)
1.5. CIEKAWOSTKA
1.5.1. Walka z ograniczeniem muzyki jako tła
1.5.1.1. Ustawa UNESCO 1969
2. Wojciech Kilar (1932-2013)
2.1. TWÓRCZOŚĆ
2.1.1. OKRES 1
2.1.1.1. NEOKLASYCZNY (do 1956 r.)
2.1.1.1.1. pod wpływem Strawińskiego i Bartoka
2.1.2. OKRES 2
2.1.2.1. SONORYSTYCZNY (po 1956 r.)
2.1.2.1.1. połączenie agresywnego sonoryzmu z dodekafonią
2.1.2.1.2. Riff 62
2.1.2.1.3. Diphtongos
2.1.3. OKRES 3
2.1.3.1. RELIGIJNO-NARODOWY
2.1.3.1.1. generalne uproszczenie środków
2.1.3.1.2. religijny
2.1.3.1.3. ludowy
2.1.4. MUZYKA FILMOWA
2.1.4.1. do ponad 100 filmów
2.1.4.1.1. Pan Tadeusz, Pianista, Dracula
3. Henryk Mikołaj Górecki (1933-2010)
3.1. TWÓRCZOŚĆ
3.1.1. elementy techniki aleatorycznej
3.1.2. dodekafonii
3.1.3. punktualizmu
3.1.4. okres późniejszy
3.1.4.1. zwiększenie prostoty wypowiedzi muzycznej
3.1.4.2. minimal music
3.1.4.3. redukcjonizm - "muzyka uboga"
3.1.4.4. III Symfonia pieśni żałosnych (1972)
4. Krzysztof Penderecki (1933-2020)
4.1. II Konkurs Młodych Kompozytorów 1959 r. - I, II, III nagrody (za Strofy)
4.2. TWÓRCZOŚĆ
4.2.1. poszukiwanie nowych brzmień (SONORYZM)
4.2.1.1. Tren ofiarom Hiroszimy
4.2.1.2. De natura sonoris
4.2.2. późne lata 60.
4.2.2.1. zwrot w kierunku stylizacji i tradycji
4.2.2.1.1. Pasja wg św. Łukasza
4.2.3. lata 90.
4.2.3.1. w stronę pastiszu i kameralnych brzmień
4.2.4. OPERY
4.2.4.1. Diabły z Loudun
4.2.4.2. Raj utracony
4.2.4.3. Czarna maska
4.2.4.4. Ubu Król