อิเหนา ตอน ศึกกะหมักกุหนิง

1. ความเป็นมา

1.1. เป็นวรรณคดีที่มีมาตั้งแต่ปลายกรุงศรีอยุธยาโดยมาจากนิทานเป็นหยี

1.2. เป็นคำสามัญที่ชาวชวาใช้เรียกวรรณคดีที่มีความสำคัญมาก

2. ลักษณะคำประพันธ์

2.1. เป็นกลอนบทละครซึ่งมีลักษณะบังคับเหมือนกลอนสุภาพ

3. ประวัติผู้แต่ง

3.1. คือ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศ หล้านภาลัย

4. บทวิเคราะห์

4.1. 1.คุณค่าเนื้อหา

4.1.1. 1.1โครงเรื่อง เป็นเรื่องที่แสดง

4.1.2. 1.2ตัวละคร ตัวละคร ตัวละครที่มีบทบาทสำคัญ

4.2. 2.คุณค่าด้านพิธีการแต่ง

4.2.1. 2.1จิตภาพ การใช้คำบรรยายได้ชัดเจน

4.2.2. 2.2ภาพพจน์ ถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างลึกซึ้ง

4.3. 3.คุณค่าความรู้และความคิด

4.3.1. 3.1แสดงให้เป็นความเชื่อประเพณี และพิธีกรรมโบราณ

4.3.2. 3.2แสดงใช้ซึ่งสภาพการศึกสงครามเมื่อครั้งอดีต

4.3.3. 3.3ให้ข้อคิดเตือน