ภาษาโปรเซสซิ่ง
by
Varakorn Chinvarakorn
0.0 stars - 0 reviews
range from 0 to 5
ภาษาโปรเซสซิ่ง
This is just a demo map that you can delete right away, if you feel like it...
บล็อค
คือโค้ดที่ประกอบด้วยประโยคต่างๆที่อยู่ระหว่างเครื่องหมายปีกกา{ }หนึ่งคู่
(Curly Braces) เป็นการจัดกลุ่มของประโยคเหล่านั้นไว้ด้วยกัน
สามารถมีบล็อกอื่นๆอยู่ภายในได้ (Nested Block)
ประโยค
คือโค้ดในภาษาโปรเซสซิ่งที่จบท้ายแต่ละประโยคด้วยเครื่องหมายเซมิโคลอน
หนึ่งประโยคจะมีมากกว่าหนึ่งบรรทัดก็ได้
ไม่นิยมเขียนประโยคหลายๆประโยคในบรรทัดเดียวกัน
เพราะจะทำให้อ่านทำความเข้าใจได้ยาก
ช่องว่าง
ใช้แบ่งแยกโทเคนต่างๆ
หรือเว้นช่องว่างเพื่อทำให้อ่านโค้ดได้ง่ายขึ้น
ตัวอย่างของช่องว่างในการเขียนโค้ด
การกดคีย์แทบ (Tab)
การเว้นวรรค (Space Bar)
เพื่อเว้นว่างหนึ่งตัวอักษร
หรือสัญลักษณ์ ' ' และ
การขึ้นบรรทัดใหม่ (New Line)
ตัวแปร
ตัวแปร (Variable) คือ ตัวระบุ(ชื่อ)
ที่ใช้ในโค้ดสำหรับเก็บค่าในหน่วยความจำ
ตามชนิดของข้อมูล (Data Type)
ที่เลือกใช้
เลือกชนิดของข้อมูลให้เหมาะสมกับการใช้งาน
สามารถเปลี่ยนค่าที่เก็บในข้อมูลได้(ตามที่ตัวแปรควรจะเป็น)
ในการใช้งานตัวแปรจะต้องมีการประกาศใช้งาน
(VariableDeclaration) ก่อนเสมอ (ตั้งชื่อและกำหนดชนิดของข้อมูล)
กรณีในการประกาศใชตั้วแปร เช่น
– ประกาศใชตั้วแปรภายในฟังก์ชัน (Local Variable)
– ประกาศใชตั้วแปรที่เป็นสมาชิกของคลาส (Class Variable)
– ประกาศใชตั้วแปรภายนอกฟังก์ชัน (Global Variable)
ชนิดของข้อมูล
ตัวแปรทุกตัวจะต้องมีชนิดของข้อมูลที่เกี่ยวข้อ งในการใช้งาน
ตัวอย่างชนิดข้อมูลพืื้นฐานในภาษาโปรเซสซิ่ง 8 ชนิด ได้แก่
char
long
int
float
double
boolean
short
byte
คำสงวน
คำสงวน (Reserved Word) ในภาษาโปรเซสซิ่ง
คือ คำศัพท์ที่คอมไพล์เลอร์ของภาษานี้เข้าใจได้เป็นชื่อเฉพาะที่ใช้แทนความหมายพิเศษของการทำงานต่างๆ ในภาษาโปรเซสซิ่ง
และผู้เขียนโปรแกรมไม่สามารถนำมาตั้งเป็นชื่อตัวแปรหรืออื่นๆ ได้
นอกจากนี้ยังมีชื่ออื่นๆ อีกที่ไม่นำมาใชตั้้งชื่อ
เช่น
ชื่อของค่าคงทีี่ ชื่อของฟังก์ชัน และชื่อของคลาส
(ชนิดของข้อมูลสำาหรับอ้างอิงออปเจค) เป็นต้น
เหล่านี้เป็นคำาที่ได้นิยามไว้แล้วในไลบรารี่ของโปรเซสซิ่งและหลีกเลี่ยงในการนำมาตั้งชื่อ
ข้อมูลค่าคงที่
ข้อมูลค่าคงที่ (Literal)
คือค่าของข้อมูลที่แน่นอน ซึ่งระบุไว้ในโค้ดของโปรแกรม
เช่น ตัวเลข ตัวอักขระ หรือข้อความ เป็นต้น
แบ่งออกเป็นตามประเภทต่างๆ เช่น
ข้อมูลค่าคงที่เชิงตรรกะ (Boolean Literal)
ข้อมูลค่าคงที่เลขทศนิยม (Floating-Point Literal)
ข้อมูลค่าคงที่ขอ้ ความ (String Literal)
ข้อมูลค่าคงที่ตัวเลขจำนวนเต็ม (Integer Literal)
ข้อมูลค่าคงที่ตัวอักขระ (Character Literal)
นิพจน์
การนำส่วนที่เรียกว่า ตัวดำเนินการ (Operator)
และตัวถูกดำาเนินการ (Operand)
มาเขียนรวมกันในรูปแบบที่สามารถคำนวณผลลัพธ์ให้เป็นค่าออกมาได้
ตัวดำเนินการ หรือ โอเปอร์เรเตอร์
คือสิ่งที่สามารถคำานวณหรือหาค่าได้ในนิพจน์
ตัวถูกดำาเนินการ หรือ โอเปอร์แรนด์
คือสัญลักษณ์ที่ใช้แทนการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งกับข้อมูลที่ได้จากตัวถูกดำเนินการในนิพจน์
