ภาษาโปรเซสซิ่ง by Varakorn Chinvarakorn

ภาษาโปรเซสซิ่ง

This is just a demo map that you can delete right away, if you feel like it...

บล็อค

คือโค้ดที่ประกอบด้วยประโยคต่างๆที่อยู่ระหว่างเครื่องหมายปีกกา{ }หนึ่งคู่ (Curly Braces) เป็นการจัดกลุ่มของประโยคเหล่านั้นไว้ด้วยกัน

สามารถมีบล็อกอื่นๆอยู่ภายในได้ (Nested Block)

ประโยค

คือโค้ดในภาษาโปรเซสซิ่งที่จบท้ายแต่ละประโยคด้วยเครื่องหมายเซมิโคลอน

หนึ่งประโยคจะมีมากกว่าหนึ่งบรรทัดก็ได้

ไม่นิยมเขียนประโยคหลายๆประโยคในบรรทัดเดียวกัน เพราะจะทำให้อ่านทำความเข้าใจได้ยาก

ช่องว่าง

ใช้แบ่งแยกโทเคนต่างๆ หรือเว้นช่องว่างเพื่อทำให้อ่านโค้ดได้ง่ายขึ้น

ตัวอย่างของช่องว่างในการเขียนโค้ด

ตัวแปร

ตัวแปร (Variable) คือ ตัวระบุ(ชื่อ) ที่ใช้ในโค้ดสำหรับเก็บค่าในหน่วยความจำ ตามชนิดของข้อมูล (Data Type) ที่เลือกใช้

ในการใช้งานตัวแปรจะต้องมีการประกาศใช้งาน (VariableDeclaration) ก่อนเสมอ (ตั้งชื่อและกำหนดชนิดของข้อมูล)

กรณีในการประกาศใชตั้วแปร เช่น

ชนิดของข้อมูล

ตัวแปรทุกตัวจะต้องมีชนิดของข้อมูลที่เกี่ยวข้อ งในการใช้งาน

ตัวอย่างชนิดข้อมูลพืื้นฐานในภาษาโปรเซสซิ่ง 8 ชนิด ได้แก่

คำสงวน

คำสงวน (Reserved Word) ในภาษาโปรเซสซิ่ง

นอกจากนี้ยังมีชื่ออื่นๆ อีกที่ไม่นำมาใชตั้้งชื่อ เช่น

ข้อมูลค่าคงที่

ข้อมูลค่าคงที่ (Literal)

แบ่งออกเป็นตามประเภทต่างๆ เช่น

นิพจน์

การนำส่วนที่เรียกว่า ตัวดำเนินการ (Operator) และตัวถูกดำาเนินการ (Operand) มาเขียนรวมกันในรูปแบบที่สามารถคำนวณผลลัพธ์ให้เป็นค่าออกมาได้

ตัวดำเนินการ หรือ โอเปอร์เรเตอร์

คือสิ่งที่สามารถคำานวณหรือหาค่าได้ในนิพจน์

ตัวถูกดำาเนินการ หรือ โอเปอร์แรนด์

คือสัญลักษณ์ที่ใช้แทนการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งกับข้อมูลที่ได้จากตัวถูกดำเนินการในนิพจน์